حج قران
حج بر سه نوع تَمتُّع، قِران و اِفراد است. به اعتقاد شیعه حج قِران و اِفراد به ساکنان مکه اختصاص دارد. به همراه داشتن قربانی هنگام مُحرِم شدن ویژگی این نوع حج است.[۱] فقیهان اهل سنت، با ارائه تعریفی متفاوت از اصطلاح حج قِران، آن را به معنای احرام همزمان به حج و عمره یا احرام به عمره در ماه‌های حج و احرام به حج در حال احرام عمره، قبل از طواف عمره، می‌دانند.[۲] در برخی منابع تفسیری اهل سنت، از حج قران به حج اکبر تعبیر شده‌است.[۳] حنفیان، حج قِران را برترین نوع حج می‌دانند.[۴] در حالی که عموم فقیهان امامی، انجام حج قران برابر با تعریف اهل سنت را باطل می‌دانند.[۵]
| از سلسله مقالات دربارهٔ: |
| اسلام |
|---|
 |
تعریف[ویرایش]
قِران در لغت به معنای نزدیک شدن و همراه شدن دوچیز با هم یا ریسمانی که به وسیله آن دو چیز را بهم نزدیک می‌کنند؛ آمده‌است.[۶]
پیشینه[ویرایش]
پیامبرانی همچون آدم،[۷] ابراهیم،[۸] موسی،[۹] سلیمان و شمار دیگری از پیامبران، در حج خود، قربانی به همراه داشته‌اند.[۹] اعراب جاهلی برای قربانی حج خود حیوانی، به ویژه شتر، را همراه خود حرکت داده و در موسم حج آن را قربانی می‌کردند.[۱۰]
بر پایه منابع حدیثی شیعه و اهل سنت، پیامبر در حجة الوداع همراه خود ۱۰۰ شتر را برای قربانی آورده بود[۱۱][۱۲][۱۳] شیعه و حنفیان، حجة الوداع را، حج قران - اما با تعاریفی متفاوت - می‌دانند.[۱۴][۱۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ المهذب، ج1، ص 210.
- ↑ سرخسی، المبسوط، ج4، ص25-26.
- ↑ تفسیر القرطبی، ج8، ص70.
- ↑ سرخسی، المبسوط، ج4، ص25.
- ↑ تذکره الفقها، ج7، ص179.
- ↑ لسان العرب، ج13، ص 336 ذیل کلمه قرن.
- ↑ تفسیر عیاشی، ج 1، ص 186.
- ↑ تاریخ طبری، ج 1، ص 260.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ علل الشرایع، ج1، ص 274.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج3، ص49.
- ↑ مسندالامام احمدبن حنبل، ج3، ص366.
- ↑ تاریخ الیعقوبی، ج2، ص 109.
- ↑ الارشاد، ج 1، ص 171.
- ↑ سنن النسائی، ج 5، ص 148.
- ↑ تهذیب الاحکام ، ج5، ص 455.