تئوپانیسم
تئوپانیسم (به انگلیسی: theopanism)[الف] برای نخستین بار به عنوان یک اصطلاح فنی توسط یسوعیان برای تشریح هندوئیسم به‌کار رفت.
«باید میان همه‌خدایی[ب] که جهان را به عنوان یک موجود مطلق تصور می‌کند ('همه چیز خدا است') و تئوپانیسم که خدا را به‌عنوان واقعیت روحی حقیقی می‌داند که همه‌چیز از وی نشأت می‌گیرد، تمایز قائل شد: 'خدا همه‌چیز می‌شود'، به‌طور الزامی و به‌طور پیوسته، بدون آغاز و بدون پایان. تئوپانیسم (با تنها چند سیستم دوگانه‌انگار دیگر) معمول‌ترین درکی است که فلسفه هندو از خدا و جهان دارد.»[۱]
همچنین تئوپانیسم به‌طور گسترده شامل تمامی نظریات الهیات است که در آن خدا معادل جهان پنداشته می‌شود. آن‌گونه که یکی از نویسندگان می‌گوید: «در تئوپانیسم معنی که به واژه خدا داده می‌شود چیزی است که مجزا از این جهان نیست. همه‌خدایی و خدافراگیردانی از جمله مفاهیم اصلی در تئوپانیسم است.»[۲] تئوپانیسم از منظر بزرگ‌تر شامل همه‌دادارباوری نیز می‌شود.
جستارهای وابسته
[ویرایش]یادداشت‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Civita Cattolica, 5, July, 1930, pp. 17-8, in آنتونیو گرامشی، "The Prison Notebooks", p. 121.
- ↑ Alvin Jay Reines, Polydoxy: explorations in a philosophy of liberal religion, 1987, p. 77.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Why I Believe in God by John J. Lanier, The Builder Magazine, آوریل ۱۹۲۷ - Volume XIII - Number 4
 | این یک مقالهٔ خرد مربوط به فلسفه دین است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |