پرش به محتوا

انقلاب هائیتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انقلاب هائیتی
بخشی از جنگ‌های انقلاب فرانسه و انقلاب‌های آتلانتیک

نبرد سن دومینیگو به تصویر کشندهٔ کشمکش نیروهای لهستانی در استخدام فرانسه و مردم هائیتی
تاریخ۲۱ آوریل ۱۷۹۱ – ۱ ژانویه ۱۸۰۴
(۱۲ سال، ۸ ماه، ۱ هفته و ۴ روز)
موقعیت
سن دومینگ
نتایج

پیروزی هائیتی

  • اخراج دولت استعماری فرانسه
  • کشتار سفیدپوستان
تغییرات
قلمرو
ایجاد امپراتوری مستقل هائیتی
طرف‌های درگیر
۱۷۹۱–۱۷۹۳
بردگان سابق
دودمان بوربون
اسپانیا امپراتوری اسپانیا (از ۱۷۹۳)


۱۷۹۳–۱۷۹۸
دودمان بوربون
بریتانیاپادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند
اسپانیا امپراتوری اسپانیا (تا ۱۷۹۶)

۱۷۹۸–۱۸۰۱
فرانسه Louverture Loyalists


۱۸۰۲–۱۸۰۴
Ex-slaves
بریتانیا پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند

۱۷۹۱–۱۷۹۳
برده داران
فرانسه پادشاهی فرانسه (تا ۱۷۹۲)
فرانسه جمهوری اول فرانسه

۱۷۹۳–۱۷۹۸
فرانسه جمهوری اول فرانسه

فرماندهان و رهبران
۱۷۹۱–۱۷۹۳
داتی بوکمن  
جرج بیاسو
Vincent Ogé  
André Rigaud

۱۷۹۳–۱۷۹۸
Paul-Louis Dubuc
پادشاهی بریتانیای کبیر Thomas Maitland
اسپانیا Joaquín Moreno

۱۷۹۸–۱۸۰۱
فرانسه توسان لوورتیور

۱۸۰۲–۱۸۰۴
توسان لوورتیور تسلیم شده
Jean-Jacques Dessalines
Henri Christophe
Alexandre Pétion
François Capois
بریتانیا John Duckworth
بریتانیا John Loring
۱۷۹۱–۱۷۹۳
viscount de Blanchelande
فرانسه Léger-Félicité Sonthonax

۱۷۹۳–۱۷۹۸
فرانسه توسان لوورتیور
فرانسه André Rigaud
فرانسه Alexandre Pétion

۱۷۹۸–۱۸۰۱
فرانسه André Rigaud

۱۸۰۲–۱۸۰۴
فرانسه ناپلئون بناپارت
فرانسه شارل لکلرک (فرمانده) 
فرانسه Vicomte de Rochambeau تسلیم شده
فرانسه Villaret de Joyeuse
اسپانیا Federico Gravina
قوا
ارتش منظم: ۵۵٬۰۰۰,
داوطلبان: ۱۰۰٬۰۰۰+
ارتش منظم: ۶۰٬۰۰۰,
۸۶ کشتی جنگی
تلفات و خسارات
نظامی کشته شده: نامعلوم
غیرنظامی کشته شده: ۱۰۰٬۰۰۰[نیازمند منبع]
نظامی کشته شده: ۵۷٬۰۰۰ مرگ در رزم
۳۰٬۰۰۰ مرگ تب زرد
غیرنظامی کشته شده: ~۲۵٬۰۰۰

انقلاب هائیتی (به فرانسوی: révolution haïtienne) نتیجهٔ موفقیت شورش بردگان ۱۷۹۱ (میلادی) بر علیه قوانین برده‌داری در مستعمره سن-دومینگ فرانسه بود که منجر به الغای برده‌داری و تأسیس کشور هائیتی شد. انقلاب هائیتی تنها شورش بردگان در تاریخ بوده که منجر به تأسیس کشوری مستقل شده است که در آن هم برده‌داری لغو شده باشد و هم مردمی غیر از ‌‌برده‌داران حاکم شده باشند.

علاوه بر این عموماً این انقلاب موفقترین شورش بردگان و از لحظات تعیین‌کننده در تاریخ‌های اروپا و قارهٔ آمریکا تلقی می‌شود.[۱] این شورش با قیام برده‌های سیاه‌پوست آفریقایی در آوریل ۱۷۹۱ شروع شد و در نوامبر ۱۸۰۳ با شکست ارتش فرانسه در نبرد ورتیر پایان یافت. هائیتی در ۱ ژانویه ۱۸۰۴ کشوری مستقل شد و ژان-ژاک دسالینه از سوی شورای ژنرال‌ها به عنوان فرماندار-ژنرال برگزیده شد. او دستور کشتار اقلیت سفیدپوست هائیتی را در سال ۱۸۰۴ داد که منجر به مرگ بین ۳۰۰۰ تا ۵۰۰۰ نفر بین فوریه و آوریل ۱۸۰۴ شد.[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. میشل رولف ترویو، خاموش کردن گذشته: قدرت و تولید تاریخ .
  2. Philippe R. Girard (2011). The Slaves Who Defeated Napoleon: Toussaint Louverture and the Haitian War of Independence 1801–1804. Tuscaloosa Alabama: The University of Alabama Press. ISBN 978-0-8173-1732-4

پیوند به بیرون

[ویرایش]