شورش
شورِش[۱] به معنای به هیجان آمدن، آشفتن و پریشان کردن است[۲] و در اصطلاح اقدام (گاهی با خشونت) دستهای از افراد که در مقابله با نظام حاکم بر هر مجموعه‌ای اتفاق می‌افتد و معمولاً بی‌نظمی و ناامنی با خود به همراه دارد.
تعریف[ویرایش]
عمل مقابل شورش، سرکوب (با خشونت) است. گاه به عبارت‌هایی نظیر اغتشاش، اعتراض، عصیان یا انقلاب نیز اطلاق می‌گردد. در شورش‌ها شورشیان اهداف مختلفی دارند، بیشتر شورش‌ها در کشورهای فقیر و بی نظم رخ می‌دهد. شورش‌ها به دستهای مختلفی تقسیم می‌شوند: مسلحانه یا مانند اعتراض بدون سلاح گرم که هر دو با هرج و مرج همراه است. سرکوب شورش را پلیس ضد شورش یا (SWAT) انجام می دهد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «شورش» [علوم سیاسی و روابط بین‌الملل] هم‌ارزِ «rebellion»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر پنجم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ (ذیل سرواژهٔ شورش)
- ↑ Moin Encyclopedic Dictionary
| کتابخانه‌های ملی | |
|---|---|
| سایر | |
