پادشاهی بریتانیای کبیر
.svg)
پادشاهی بریتانیای کبیر (به انگلیسی: Kingdom of Great Britain) پادشاهی مستقلی بود که بین ۱۷۰۷ تا ۱۸۰۱ میلادی در شمال غربی اروپا و بخشی از جزایر بریتانیا برقرار بود.[۱] این کشور با اتحاد دو پادشاهی انگلستان و اسکاتلند به وجود آمد.
پادشاهی متحد بریتانیای کبیر پس از اتحاد با پادشاهی ایرلند در سال ۱۸۰۱ به «پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند»، و پس از استقلال ایرلند جنوبی نهایتاً به «پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی» تغییر نام داد.
منابع[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پادشاهی بریتانیای کبیر موجود است. |
.svg){kind=small} | این یک مقالهٔ خرد بریتانیا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
ردهها:
- پادشاهی بریتانیای کبیر
- اسکاتلند در سده ۱۸ (میلادی)
- انحلالهای ۱۸۰۰ (میلادی) در اروپا
- انحلالهای ۱۸۰۰ (میلادی) در بریتانیا
- انحلالهای ۱۸۰۱ (میلادی) در اروپا
- انحلالهای ۱۸۰۱ (میلادی) در بریتانیا
- انگلستان در سده ۱۸ (میلادی)
- ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در ۱۶۰۷ (میلادی)
- ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در ۱۷۰۷ (میلادی)
- ایالتها و قلمروهای منحلشده در ۱۸۰۱ (میلادی)
- ایالتها و قلمروهای منحلشده در ۱۹۰۰ (میلادی)
- بریتانیای کبیر در سده ۱۸ (میلادی)
- بنیانگذاریهای ۱۷۰۷ (میلادی) در بریتانیای کبیر
- پادشاهیهای سابق
- پادشاهیهای گذشته در اروپا
- تاریخ بریتانیای کبیر
- سده ۱۸ (میلادی) در ولز
- کشورهای پیشین در آفریقا
- کشورهای قدیم در جزایر بریتانیا