پادشاهی بریتانیای کبیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مختصات: ۵۱°۳۰′۰″ شمالی ۰°۰۷′۰″ غربی / ۵۱٫۵۰۰۰۰°شمالی ۰٫۱۱۶۶۷°غربی / 51.50000; -0.11667

پرچم پادشاهی بریتانیای کبیر ترکیبی از پرچم اسکاتلند و انگستان بود.

پادشاهی بریتانیای کبیر (به انگلیسی: Kingdom of Great Britain) نام حکومتی است که بین ۱۷۰۷ تا ۱۸۰۱ میلادی در شمال غربی اروپا و بخشی از جزایر بریتانیا برقرار بود.[۱] این کشور با اتحاد دو پادشاهی انگلستان و اسکاتلند به وجود آمد.

پادشاهی بریتانیای کبیر پس الحاق مجدد ایرلند در سال ۱۸۰۱ به «پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند»، و پس از استقلال ایرلند جنوبی نهایتاً به «پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی» تغییر نام داد.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Act of Union 1707
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پادشاهی بریتانیای کبیر موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پادشاهی_بریتانیای_کبیر&oldid=27136832»