انقلاب‌های ۱۸۴۸
 | |
| تاریخ | ۲۳ فوریه ۱۸۴۸ – اوایل ۱۸۴۹ |
|---|---|
| مکان | اروپای غربی و اروپای مرکزی |
| با نام دیگر | بهار ملت‌ها، بهار مردم، سال انقلاب |
| شرکت‌کننده‌ها | مردم فرانسه، کنفدراسیون آلمان، امپراتوری اتریش، پادشاهی مجارستان، ایتالیا، دانمارک، والاچیا، لهستان، و دیگران |
| نتیجه | تغییرات سیاسی اندک، تغییرات اجتماعی و فرهنگی قابل توجه |
جنبش‌ها یا انقلاب‌های ۱۸۴۸ (به انگلیسی: Revolutions of 1848) (به فرانسوی: Printemps des révolutions) در اروپا که به بهار مردم نیز مشهور است، انقلاب‌ها و شورش‌هایی بود که در سرتاسر اروپا در سال ۱۸۴۸ رخ داد.
از دامنه‌دارترین و گسترده‌ترین جنبش‌هایی است که تا این تاریخ اروپا به خود دیده بود. از انگیزه‌های گسترش فزایندهٔ این ناآرامی‌ها، ناخرسندی همگانی از سردمداران در زمینهٔ کشورداری، خواست مردم برای همکاری بیشتر در گردانندگی کشور، آزادی رسانه‌های نوشتاری، خواسته‌های کارگران، و ناکامی اروپایی سیب‌زمینی بود که در پی آن شمال اروپا دچار آفت سوختگی سیب‌زمینی شد: آفتی که در پی آن، یک میلیون ایرلندی از گرسنگی مردند، دو میلیون آواره شدند و تا یک سده همچنان آمار مردمان آن سرزمین روند کاهنده داشت. همچنین ۴۰ تا ۵۰ هزار تن در بلژیک به‌ویژه در میان فلاندری‌های شمال آن و ۴۲ هزار تن نیز در پروس جان باختند. در فرانسه هم گرسنگی نزدیک به ۱۰ هزار تن قربانی گرفت. این رویداد مایهٔ مرگ‌ومیر گسترده، مهاجرت و ناآرامی‌های دنباله‌دار گشت.
هدف بنیادین این شورش‌ها را نابودی بازماندهٔ فئودالیسم در اروپا و همچنین از بین بردن سدهایی می‌دانند، که جلوی رشد و شکوفایی سرمایه‌داری را می‌گرفت. هرچند این شورش‌ها، شورش‌هایی بورژوایی بود ولی در زمانی رخ داد که سرمایه‌داری در اروپا گسترش یافته بود ولی مارکسیسم تازه در آغاز شکل‌گیری بود. در همین زمان کشمکش‌های طبقاتی میان طبقه کارگر و بورژوازی به‌طور روزافزون شدت و توسعه می‌یافت. این شورش‌ها سبب شد تا طبقه پرولتاریای کم و بیش آگاه نقش بیش‌تری پیدا کرده و هم چون یک نیروی سیاسی مستقل در صحنه تاریخ ظاهر شود. موج این جنبش‌ها از فرانسه در فوریه آغاز گشت و بی‌درنگ در سراسر اروپا و بخشی از آمریکای لاتین گسترده شد، و بیش از ۵۰ کشور درگیر آن شدند.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Revolutions of 1848». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ مهٔ ۲۰۱۹.