هنری سوم

هنری سوم
نقاشی رنگ و روغن از هنری سوم که به اشتباه نام ادوارد بر روی آن نوشته شده‌است.
پادشاه انگلستان و لرد ایرلند
سلطنت	۱۸ اکتبر ۱۲۱۶ - ۱۶ نوامبر ۱۲۷۲
پیشین	جان
جانشین	ادوارد یکم
زاده	۱ اکتبر ۱۲۰۷ کاخ وینچستر، وینچستر، همپشر، انگلستان
درگذشته	۱۶ نوامبر ۱۲۷۲ (۶۵ سال)، وست‌مینستر، لندن، پادشاهی انگلستان
آرامگاه	کلیسای وست‌مینستر، لندن، پادشاهی انگلستان
شهبانو	النور پرووانس
فرزند(ان)	ادوارد یکم مارگارت، ملکهٔ اسکاتلند بئاتریس، دوشس بریتانی ادموند کروچ‌بک، ارل اول لیستر و لنکستر
دودمان	دودمان پلانتاژنه
پدر	جان
مادر	ایزابلای انگولیم
دین و مذهب	کاتولیک

هنری سوم (به انگلیسی: Henry III) (۱۲۰۷-۱۲۷۲) پادشاه انگلستان و لرد ایرلند از ۱۲۱۶ تا زمان مرگش در ۱۲۷۲ بود.

سال‌های آغازین و رسیدن به سلطنت

هنری سوم در سال ۱۲۰۷ میلادی در قلعه وینچستر واقع در همپشر زاده شد. او بزرگترین پسر جان، پادشاه وقت انگلستان بود که پس از پدرش در سال ۱۲۱۶ بر تخت پادشاهی نشست. از آنجا که هنری ۹ سال بیشتر نداشت، ادارهٔ امور کشور را ویلیام مارشال، ارل اول پمبروک و هیوبرت دی برگ، ارل اول کِنت به عنوان نایب‌السلطنه بر عهده گرفتند.

ویلیام مارشال در ۱۲۱۹ درگذشت و هنری در ۱۲۲۷ با اعلام اینکه دیگر به سن بلوغ رسیده است، ادارهٔ تمام امور کشور را خود به عنوان پادشاه در دست گرفت. او هیوبرت دی برگ را در سال ۱۲۳۲ از قدرت خلع نمود و بر حق پادشاهی خود و قدرت مطلق بودنش اصرار ورزید. این پافشاری مستبدانه، او را در تقابل با منشور کبیر که در زمان پادشاهی جان به امضا رسیده بود قرار داد و زمینه‌ساز ضدیت بسیاری از نجیب‌زادگان با او شد.

شورش بارون‌ها

در ۱۲۵۴، هنری سوم در صدد حمله به پادشاهی سیسیلی و گرفتن آنجا برای دومین پسرش ادموند برآمد. او برای انجام این کار به حمایت بارون‌ها نیاز داشت و مجبور به کمک گرفتن از آنان شد. بارون‌ها که هنری را دنباله‌روی پدرش جان می‌دیدند مصمم به کنترل قدرت مطلق پادشاه شدند و در ۱۲۵۸ مفادنامهٔ آکسفورد را که اختیارات پادشاه را محدود و ادارهٔ امور دولتی را به یک شورای بارونی می‌سپارد به هنری سوم تقدیم داشتند. اما مخالفت هنری با این مفادنامه و تلاش او برای اعادهٔ قدرت پادشاهی‌اش منجر به شورش بارون‌ها به رهبری سیمون دو مانفور علیه او شد و جنگی داخلی معروف به دومین نبرد بارون‌ها آغاز گردید. آنها بسیاری از مناطق جنوب‌شرقی انگلستان را به تصرف خود درآوردند و در نبرد لوئس (۱۲۶۴) موفق به دستگیری هنری سوم شدند. اما یک سال بعد در نبرد ایوشام (۱۲۶۵) از نیروهای شاهزاده ادوارد شکست خوردند، سیمون دو مانفور کشته شد و هنری سوم بار دیگر به قدرت بازگشت. در ۱۲۶۶ توافقنامه‌ای به نام قرارداد کنیلورث نوشته شد که مورد قبول هنری نیز واقع گردید، هرچند که این قرارداد نیز او را به رعایت مفاد منشور کبیر فرا می‌خواند. شورش‌ها و مقاومت سازمان‌یافته علیه هنری سوم در سال ۱۲۶۷ پایان یافت و او تا پایان عمرش تقریباً دوران آرامی را سپری کرد.

مرگ

هنری سوم پس از ۵۶ سال سلطنت در ۱۶ نوامبر ۱۲۷۲ در لندن و در سن ۶۵ سالگی درگذشت. پیکر او را در کلیسای وست‌مینستر به خاک سپردند. جانشین او پسر بزرگش ادوارد بود که با عنوان ادوارد یکم پس از هنری سوم بر تخت پادشاهی انگلستان نشست.

منابع

• David Crystal (1995), The Cambridge Biographical Encyclopedia (به انگلیسی) (Second edition ed.), Cambridge University Press {{citation}}: |edition= has extra text (help)