پرش به محتوا

هاردیکانوت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هاردیکانوت
پادشاه دانمارک و انگلستان
سلطنتشاه دانمارک:
۱۰۳۵-۱۰۴۲[۱]
شاه انگلستان:
۱۰۴۰-۱۰۴۲[۱]
پیشینهارولد اول
جانشینادوارد اقرارکننده
زادهدرحدود ۱۰۱۸[۱] یا ۱۰۱۹[۲]
درگذشته۸ ژوئن ۱۰۴۲
آرامگاه
کلیسای جامع وینچستر[۳]
همسر
  • بدون همسر
دودمانپادشاهان دانمارکی‌تبار انگلستان
پدرکانوت بزرگ
مادرامای نورماندی

هاردیکانوت یا هارتاکنوت (به انگلیسی: Hardicanute، Hardecanute یا Harthacnut) و در دانمارکی هاردکنود (به دانمارکی: Hardeknud) (زادهٔ پیرامون ۱۰۱۸ یا ۱۰۱۹ - درگذشتهٔ ۸ ژوئن ۱۰۴۲) شاه دانمارک از ۱۰۳۵ و آخرین پادشاه دانمارکی‌تبار انگلستان از ۱۰۴۰ تا ۱۰۴۲ بود.[۱]

زندگی‌نامه

[ویرایش]

هاردیکانوت پسر کانوت، شاه دانمارکی انگلستان از همسرش اِما، دختر ریچارد یکم، دوک نورماندی و برادر ناتنی هارولد یکم، پسر نامشروع کانوت از معشوقه‌اش الگیفوی نورثهامپتون بود. هاردیکانوت در کودکی به دانمارک فرستاده شد و در ۱۰۳۵ با عنوان کانوت سوم به پادشاهی آن سرزمین رسید.[۳] کانوت خواهان آن بود که پادشاهی هر دو سرزمین دانمارک و انگلستان به تنها پسر مشروعش هاردیکانوت برسد[۱] و با مرگ او در ۱۰۳۵، اِما و گادوین، ارل وسکس، در صدد برتخت نشاندن هاردیکانوت در انگلستان برآمدند.[۲] اما هاردیکانوت در آن زمان درگیر جنگ با ماگنوس یکم، شاه نروژ بود و نمی‌توانست به انگلستان بازگردد.[۳] در نتیجه لئوفریک، ارل مرسیا با حمایت اهالی لندن و رؤسای نواحی شمالی، برادر ناتنی او هارولد، ملقب به پاخرگوش را به‌عنوان نایب‌السلطنه برگزیدند.[۲]

با این حال تأخیر هاردیکانوت در بازگشت به انگلستان سبب شد تا هارولد در ۱۰۳۷ پادشاهی آن کشور را در دست گیرد و اِما را که حافظ منافع پسرش در وینچستر بود را تبعید نمود.[۲] اما در فلاندرز پناه جست و پسرش در آن جا به او پیوست. آن‌ها ناوگانی مشتمل بر ۶۰ کشتی جنگی را فراهم آورده و آمادهٔ حمله به انگلستان شدند که خبر درگذشت هارولد در ۱۷ مارس ۱۰۴۰ به آن‌ها رسید.[۴]

هاردیکانوت در ۱۷ ژوئن ۱۰۴۰ وارد انگلستان شد و قدرت را در دست گرفت. انگلیسی‌ها امیدوار بودند که حکومت او بازگشتی به دوران فرمانروایی عادلانهٔ کانوت باشد اما چنین نشد و کارهای هاردیکانوت او را به شاهی منفور بدل ساخت.[۳] او در نخستین اقدام خود جسد برادر ناتنی‌اش هارولد را از خاک به درآورده، گردن زده و آن را در باتلاقی انداخت. گفته می‌شود او این کار را به خاطر نفرت عمیقش از او و به انتقام قتل دیگر برادر ناتنی‌اش آلفرد به‌دست هارولد انجام داد.[۳] او سپس مالیات‌هایی سنگین را وضع نمود[۳] و پس از آنکه دو تن از مالیات‌گیرندگانش در ووستر به قتل رسیدند، ارتشی را بدانجا فرستاد و آن‌ها شهر را به آتش کشیدند.[۲] او همچنین اِدولف، ارل نورثامبریا را که قول در امان بودن جانش به او داده شده بود را کشت و نام خود را به عنوان «عهدشکن» در کتاب وقایع‌نگاشت آنگلوساکسون‌ها جاودان ساخت.[۲]

هاردیکانوت که ازدواج نکرده و فرزندی هم نداشت[۳] در ۱۰۴۰ دیگر برادر ناتنی‌اش ادوارد را از نورماندی فرا خواند و او را جانشین خود ساخت.[۲] هاردیکانوت در ۱۰۴۲ درگذشت و ادوارد که بعدتر به ادوارد خستو آوازه یافت بر تخت شاهی انگلستان نشست.

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ David Crystal (۱۹۹۵The Cambridge Biographical Encyclopedia (ویراست Second edition)، Cambridge University Press، ص. p٫۴۲۳، شابک ۰-۵۲۱-۴۳۴۲۱-۱
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ «Hardecanute». Britannica Online Encyclopedia. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۰.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ «Hardicanute». englishmonarchs.co.uk. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۰.
  4. «Harold I Harefoot». englishmonarchs.co.uk. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۰.