النور کاستیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از النور کاستیل)
النور کاستیا
ملکه هم‌نشین انگلستان
تصدی۱۶ نوامبر ۱۲۷۲ – ۲۸ نوامبر ۱۲۹۰
تاج‌گذاری۱۹ اوت ۱۲۷۴
کنتس پونتیو (به همراه ادوارد یکم)
Reign۱۲۷۹–۱۲۹۰
پیشینژوان
جانشینادوارد دوم
زاده۱۲۴۳
بورگس، پادشاهی کاستیا
درگذشته۲۸ نوامبر ۱۲۹۰ (۴۹ سال)
آرامگاه۱۷ دسامبر ۱۲۹۰
همسر(ان)ادوارد یکم
فرزند(ان)
among others
النور، کنتس بار
ژوان آکر
آلفونسو، ارل چستر
مارگارت دوشس باربانت
ماری ووداستوک
هنری
الیزابت رودلن
ادوارد دوم
خاندانآوری
پدرفرناندوی سوم، پادشاه کاستیا
مادرژوان

النور کاستیا (انگلیسی: Eleanor of Castile) ملکه انگلستان و اولین همسر ادوارد یکم بود. ازدواج او با ادوارد بنا بر یک معاملهٔ سیاسی، با هدف تأیید و ابقای حاکمیت انگلستان بر منطقهٔ گسکونی شکل گرفت. النور سفرهای بسیاری به همراه همسرش داشت و حتی در لشکرکشی نهمین جنگ صلیبی به همراه وی بود و زمانی که در عکا، شوهر وی مجروح گردید داستان‌های عامیانه و محبوبی شکل گرفت حاکی از اینکه النور با مکیدن سم از بدن مجروح شوهرش باعث نجات جان ادوارد گردید. پس از مرگ النور در نزدیکی لینکلن، ادوارد دستور داد تا ستون‌های صلیبی و یادبود را در هر مکان توقف تا رسیدن به چرینگ کراس نصب نمایند که بقایای بازمانده از آن‌ها امروزه نیز وجود دارد و مشهور به صلیب النور می‌باشند.

زندگی[ویرایش]

ولادت[ویرایش]

النور در بورگوس به دنیا آمد. پدر وی فرناندوی سوم، پادشاه کاستیا و مادرش ژوان، کنتس پونتیو بود. او پس از مادربزرگش، النور انگلستان، ملکه کاستیا به این نام شهره گشت. النور دومین فرزند از ۵ فرزند فردیناند و ژوان بود. برادر بزرگترش، فردیناند در سال ۱۲۳۹ و برادر کوچکتر وی نیز در سال ۱۲۴۲ متولد گردید. چنین به نظر می‌رسد که النور آموزش‌های مختلفی را به دلیل عضویت در خاندان سلطنتی از سر گذرانده که بسیار بالاتر از حد طبیعی است و همچنین فعالیت‌ها و داشته‌های ادبی وی نیز به عنوان یک ملکه مورد توجه و تقویت قرار می‌گیرد.[۱] در سال ۱۲۵۲ هنگامی که پدرش در سویل با مرگ دست و پنجه نرم می‌کرد، النور بر بالین وی حاضر بود.[۲]

دومین نبرد بارون‌ها[ویرایش]

در دهه ۱۲۶۰، زمانی که انگلستان درگیر دومین نبرد بارون‌ها بود، پادشاهی بین هنری سوم و بارون‌هایش تقسیم گردید. در طول این زمان النور به‌طور کاملاً فعالانه از ادوارد حمایت کرد. وی حتی پا را فراتر از این گذاشت و کمانداران شهرستان مادری‌اش یعنی پونتیو را فراخواند. با همهٔ این احوال شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه برای احتراز از خطر در طول جنگ، به فرانسه فرستاده شد که صحت ندارد و وی به‌طور کامل در انگلستان حضور داشته و در این احوال مراقب قلعه ویندسور و زندانیان بارونی بوده.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Cockerill, Sara (2014). Eleanor of Castile: The Shadow Queen. Amberley. pp. 54–57.
  2. Carmi Parsons, John (1995). Eleanor of Castile, Queen and Society in Thirteenth-Century England. p. 9.

پیوند به بیرون[ویرایش]