آنتیگوآ و باربودا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Dexbot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۴۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

آنتیگوا و باربودا

Antigua and Barbuda
آنتیگوا و باربودا
شعار: کوشش یکایک؛ دستاورد همگانی
سرود: خوشا آنتیگوا و باربودا
موقعیت آنتیگوا و باربودا
پایتخت
و بزرگترین شهر
سنت جانز
۱۷°۷′ شمالی ۶۱°۵۱′ غربی / ۱۷٫۱۱۷°شمالی ۶۱٫۸۵۰°غربی / 17.117; -61.850
زبان(های) رسمیزبان انگلیسی
حکومتدموکراسی پارلمانی و
مشروطه سلطنتی
ملکه الیزابت دوم
لوئیز لیک-تاک
بالدوین اسپنسر
بنیان‌گذاری۱ نوامبر ۱۹۸۱
مساحت
• کل
۲۸۰ کیلومتر مربع (۱۱۰ مایل مربع) (صدونودوهشتم)
• آبها (٪)
جزئی
جمعیت
• سرشماری
۸۴٬۵۲۲ (صدونودویکم)
• تراکم
۱۸۴ بر کیلومتر مربع (۴۷۶٫۶ بر مایل مربع) (صدوپنجاه‌وهفتم)
واحد پولدلار کارائیب شرقی (XCD)
منطقه زمانیAST
پیش‌شماره تلفنی۱ ۲۶۸
دامنه سطح‌بالا.ag

جزایر آنتیگوا و باربودا (Antigua & Barbuda) جزایری در شرق دریای کارائیب، شرق جزایر سنت کیتس و نویس و شمال جزیرهٔ مونتسرات، هستند که دولت مستقل داشته و پایتخت آنها سنت جانز است.

دو جزیره اصلی این کشور، آنتیگوآ و باربودا هستند.

تاریخ

کریستف کلمب، نخستین کسی بود که از کشورهای اروپایی بر این جزایر پا گذاشت. به همین دلیل این کشور برای مدتی تحت حاکمیت اسپانیا بود. کمی بعد انگلستان آن را تصرف کرد. این جزایر در سال ۱۹۸۱ استقلال خود را به دست آوردند. پس از آن ملکه انگلستان ملکه این کشور و وره کورن وال برد نخست‌وزیر آن شد. او به عنوان کسی که استقلال را برای آنتیگوآ و باربودا و کشورهای دیگر منطقه کارائیب به ارمغان آورده شهرت دارد.[۱]

آنتیگوا و باربودا از سال ۱۶۶۷، مستعمره بریتانیا شد، این کشور در ۱ نوامبر ۱۹۸۱ از بریتانیا اعلام استقلال کرد.

سیاست

ملکه انگلستان حکمران این کشور محسوب می‌شود که یک فرماندار کل نمایندگی از او را به عهده دارد.[۱]

نخست‌وزیر، رئیس دولت است که معمولاً فرماندار کل او را از میان رئیس حزب اکثریت یا اصلی کشور انتخاب می‌کند.[۱]

قوه قانون گذاری این کشور از دو مجلس سنا و خانه نمایندگان تشکیل شده‌است. مجلس سنا ۱۷ کرسی دارد که نمایندگان آن را فرماندار کل انتخاب می‌کند. خانه نمایندگان ۱۷ کرسی دارد که نمایندگان آن از میان کاندیداهای پیشنهادی مناطق انتخاب می‌شوند. دوره نمایندگی پنج ساله است.[۱]

الدر برد از حزب کارگر آنتیگوا از ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۴ نخست‌وزیر آنتیگوا و باربودا شد. در سال ۱۹۹۳ سر جیمز کارلایل از جانب ملکهٔ انگلستان به فرمانداری کل آنیگوا و باربودا منصوب شد.

در سال۲۰۰۴ بالدوین اسپنسر نخست‌وزیر آنتیگوا و باربودا شد.

جغرافیا

پایتخت این کشور شهر سنت جانز با ۳۱۰۰۰ نفر جمعیت می‌باشد. مساحت آنتیگوا و باربود ۲۸۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۸۴٬۵۲۲ نفر می‌باشد.

آنتیگوا و باربودا شهر مهمی ندارد.

تقسیمات کشوری

بر اساس تقسیمات کشوری آنتیگوا و باربودا مشتمل بر ۶ ایالت و ۲ ناحیهٔ وابسته (*) می‌باشد.

  1. باربودا (Barbuda) *
  2. ردوندا (Redonda) *
  3. سنت جورج (Saint George)
  4. سنت جان (Saint John)
  5. سنت ماری (Saint Mary)
  6. سنت پل (Saint Paul)
  7. سنت پتر (Saint Peter)
  8. سنت فیلیپ (Saint Philip)

اقتصاد

واحد پول آنتیگوا و باربودا، دلار کارائیب شرقی با واحد جزء (سینت) نام دارد. توریسم از مهمترین صنایع آنتیگوا و باربودا محسوب می‌شود. آنتیگوا و باربودا از اعضای کشورهای مشترک‌المنافع می‌باشد.

مردم

۸۲ ٪ نژاد آنتیگوا و باربودا را سیاهپوستان، ۱۲ ٪ را سفیدپوست و ۳ ٪ را دورگه تشکیل می‌دهند، همچنین دین ۷۳ ٪ از مردم آنتیگوا و باربودا، پروتستان و ۱۰ ٪ کاتولیک است. زبان رسمی آنتیگوا و باربودا، انگلیسی است، در کنار انگلیسی زبان محلی کریول نیز کاربرد دارد.

مشاهیر

جستارهای وابسته

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Antigua and Barbuda». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ آوریل ۲۰۱۱.