پزشکی انتقال خون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پزشکی انتقال خون شاخه‌ای از پزشکی است که در رابطه با انتقال خون و اجزای خون فعالیت می‌کند. این دانش شامل ایمونوهماتولوژی، اهدای خون،آفرزیس، سلول درمانی، انعقاد خون و دیگر آزمایش‌های پزشکی می‌باشد. مدیریت آزمایشگاه و درک درست از قوانین انتقال خون نیز بخش بزرگی از این زمینه می‌باشند.
پزشکی انتقال خون شاخه‌ای از آسیب شناسی بالینی است. پزشکان از طیف گسترده‌ای از زمینه‌های پزشکی از جمله آسیب شناسی، پزشکی داخلی، پزشکی کودکان و پزشکی بیهوشی دارای شرایط برای دریافت بورد انتقال خون می‌باشند.

تاریخچه[ویرایش]

در سال ۱۶۲۸، پزشک انگلیسی ویلیام هاروی گردش خون در سراسر بدن را کشف کرد.در مدت کمی پس از آن، برای اولین بار انتقال خون انجام شد. در سال ۱۶۶۵ ریچارد لوور انگلیسی با موفقیت بین سگ‌ها انتقال خون را انجام داد و توانست آن‌ها را زنده نگه دارد.[۱]

تفاوت در کشورها[ویرایش]

دانمارک[ویرایش]

در دانمارک تخصصی از ایمنی‌شناسی بالینی است.

نروژ[ویرایش]

در نروژ تخصصی از ایمنی‌شناسی است

ایالات متحده[ویرایش]

در ایالات متحده آمریکا، پزشکی انتقال خون به عنوان دوره خاصی شناخته نشده‌است.

بریتانیا[ویرایش]

در بریتانیا، پزشکی انتقال خون فوق تخصص هماتولوژی است.[۲]

پانویس[ویرایش]

  1. "Highlights of Transfusion Medicine History". aabb.org. Archived from the original on 21 February 2009. Retrieved 2009-01-01.
  2. Fiona Regan & Clare Taylor. "Clinical review Recent developments Blood transfusion medicine". Retrieved 2008-12-30.