پرش به محتوا

ایسکمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایسکمی واسکولار در انگشت پا با مشخصه سیانوز

ایسکِمی (به انگلیسی: Ischemia) اصطلاحی پزشکی به معنی ایست خون [۱] است که به کم‌رسیدن خون، به اندام یا ناحیه‌ای از بدن گفته می‌شود.

ایسکمی به صورت حاد باعث کمبود اکسیژن و به صورت مزمن باعث کمبود مواد مغذی به بخش‌هایی هدف می‌شود و این امر باعث آسیب به بافت‌ها یا سوءکارکرد اندام می‌گردد. بر حسب اندام هدف ممکن است باعث مرگ بر اثر سکته قلبی یا کبودی پا شود.

سبب‌شناسی

[ویرایش]

از عوامل پدیدآورنده ایسکمی می‌توان موارد زیر را نام برد:

انواع

[ویرایش]

از مهم‌ترین انواع ایسکمی می‌توان ایسکمی مغزی، ایسکمی قلبی، ایسکمی روده، ایسکمی پوستی و روده‌بندی و ایسکمی کلیه را نام برد.

منابع

[ویرایش]

Ischemia definition، causes، treatment and details، بازدید: ژوئیه ۲۰۰۹.