تست کومبس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تست کومبس
تشخیص پزشکی
سرعنوان‌های موضوعی پزشکیD003298
مدلاین پلاس003344

تست کومبس برای شناسایی آنتی‌بادی‌هایی است که به گلبولهای قرمز می‌چسبند و آن‌ها را حساس می‌سازند ولی قادر به آگلوتینه کردن گلبولها نمی‌باشند به این آنتی‌بادی‌ها، آنتی‌بادی‌های ناقص ویا آنتی‌بادی‌های مسدود کننده(Bloking Ab) گفته می‌شود. به جز آنتی‌بادی‌های ناقص اجزای C3,C4 کمپلمان هم قادر به حساس کردن گلبولهای قرمز می‌باشد.

این تست به دو روش مستقیم و غیر مستقیم انجام می‌شود . اساس این تست بر ایجاد شبکه بین آنتی بادی‌های ناقص در سطح گلبول‌های قرمز حساس شده (توسط Human Anti-Globulin Anti-IgG) برای ایجاد آگلوتیناسیون می‌باشد .

مراحل[ویرایش]

آزمایش کومبس در دو مرحله روی می‌دهد:

  1. مرحله حساس شدن
  2. مرحله افزودن آنتی‌هیومن‌گلوبین (معرف کومبس)

تست کومبس مستقیم[ویرایش]

در این آزمون آنتی بادی‌های متصله به گلبول‌های قرمز بررسی می‌شود. آنتی بادی‌ها ممکن است در اثر بیماری، در اثر مصرف برخی داروها یا در زمان انتقال خون و یا درنوزاد تازه متولد با Rh مثبت که مادر وی Rh منفی بوده ایجاد شده باشند. این آزمون در آنمی‌های همولیتیک مثبت گزارش می‌شود.

تست کومبس غیر مستقیم[ویرایش]

در این تست آنتی بادی‌های سرم مشخص می‌شود. این آنتی بادی‌ها می‌توانند به گلبول‌های قرمز حمله کنند ولی به آن‌ها متصل نمی‌شوند. معمولاً برای یافتن آنتی بادی‌های گیرنده یا دهنده خون قبل از انجام انتقال خون انجام می‌شود. همچنین برای تعیین این که زن باردار (در اوایل بارداری) Rh مثبت یا منفی دارد انجام می‌شود. اگر Rh منفی باشد، باید برای حفاظت از جنین اقداماتی انجام شود.

منابع[ویرایش]

  • ایمنولوژی سلولی مولکولی