پادشاه گیون سائه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرتره پادشاه گیون سائه
سلطنت۹۲۷ تا ۹۳۵
تاج‌گذاری۹۲۷
پیشینپادشاه گیون گائه
جانشینشاهزاده مئویی، شاه نشد
درگذشته۱۳ مه سال ۹۷۸ .۸۲ سال

پادشاه گیون سائه یا گیونگسان (۹۷۸ م. –۸۹۷ م) (هانگول: 경순왕) (هانجا: 敬顺王) پنجاه و ششمین و آخرین پادشاه شیلا و جانشین امپراتور گیون گائه بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

او پس از پادشاه گیون گائه توسط پادشاه بکجه به تخت نشست و آخرین پادشاه از خاندان کیم بود. در سال ۹۲۷ پس از خودکشی پادشاه مظلوم (گیون گائه) زمانی که گیون سائه بر تخت نشست خاندان پارک از بین رفت و خاندان کیم جایگزین آن شد. پادشاه گیون سائه از نوادگان پادشاه مون سئونگ بود، نام پدرش کیم هیو جونگ و مادرش ملکه دواگر گی آ (دختر شاه هئونگانگ) بود.

کیم بو توسط گیون هوان به پادشاهی رسید و به طور موقت مسئولیت امور کشور را بر عهده گرفت. گیون هوان باعث مرگ آخرین پادشاه از خاندان پارک یعنی ( شاه گیون گائه ) شد، پس از اینکه موفق شد شاه شیلا را مجبور به خودکشی کند، کیم بو را به تخت نشاند. کیم بو که این گونه تبدیل به پادشاه گیون سائه شد از سال ۹۲۷ تا ۹۳۵ به مدت ۹ سال حکومت کرد. [۱] گوریو در همان سال ها ۸ هزار نفر از سربازان بکجه را کشت، هنگامی که وانگ گئون خبر پیروزی را به پادشاه گیون سائه رساند، گیون سائه فرستاده ای را برای درخواست ملاقات با وانگ گان فرستاد. بر این اساس تاجو وانگ گان در ۲۳ فوریه ۹۳۱ تنها با ۵۰ سواره نظام به شیلا آمد. گیون سائه برای خوشامدگویی به وانگ گان به حومه شهر رفت و جشن بزرگی برگذار کرد. تا زمانی که وانگ گئون به گوریو بازگشت، شاه گیون سائه با او بسیار مهربانانه رفتار کرد. پیروزی در نبرد گوچانگ فرصتی برای گوریو بود تا موج نامطلوب جنگ را تغییر دهد و بر بکجه جدید برتری پیدا کند. بلافاصله پس از پیروزی، حدود سی شهرستان و شهر ها در منطقه آندونگ یکی یکی به گوریو تسلیم شدند، پس از آن گسترش قلمرو گوریو افزایش یافت. در سال ۹۳۴ شهر هایی که تحت نفوذ بکجه جدید قرار داشتند به گوریو تسلیم شدند. پادشاهی باکجه جدید ضربه بسیار سنگینی خورد و به آرامی علائم فروپاشی را نشان داد. گوریو به راحتی بدون این که به مناطق حمله کند توانست کشورش را گسترش دهد، بیشتر مناطق باکجه و شیلا به راحتی تسلیم گوریو میشدند و این باعث شد گوریو به راحتی پیروز شود.

در ماه اکتبر سال ۹۳۵ میلادی پادشاه گیون سائه که وضع بد کشور را دید گفت : ( سرزمین در همه جهات به مالکیت دیگران تبدیل شده است و کشور ضعیف و تنها است ، بنابراین دیگر محافظت از کشور به تنهایی دشوار است. ) در نهایت پادشاه گیون سائه با افراد خود بحث کرد که به گوریو تسلیم شود. در میان موافقان و مخالفان فردی که بیش از همه مخالف بود ولیعهد مئویی بود. با این حال گیون سائه گفت که کشور در خطر بسیار زیادی قرار دارد و دیگر نمیتوان مردم بی گناه را رنج داد. گیون سائه نامه را به تائجو وانگ داد و خواست که تسلیم او شود. تائجو نامه او را دریافت کرد که درخواست تسلیم شدن کرده بود، او نیز خوشحال شد. در همان زمان ولیعهد مائویی (پسر گیون سائه) که مخالف تسلیم شیلا به گوریو بود با گریه به کوه گئوم گانگ رفت و راهب شد. پس از اینکه گیون سائه تسلیم شد به شهر گاگیونگ رفت و تائجو وانگ گان شخصا برای استقبال از او به شهر رفت و بهترین خانه را در شرق کاخ به او داد و دختر بزرگش یعنی ناکرانگ را همسر گیون سائه کرد. همچنین گیون سائه بعد از تسلیم شدن کمربند یشم زیبا که در گذشته های دور مربوط به امپراتور جین پیونگ بود را از انبار بیرون آورد و آن را به تائجو داد. تاریخ دقیق تولد پادشاه گیون سائه یا گیونگسان مشخص نیست، احتمالا او در زمان سلطنت خود ۲۰ یا ۳۰ ساله بوده است.

اگرچه سلطنت گیون سائه به مدت ۹ سال به طول انجامید اما او با مدت حدود ۵۰ سال به عنوان یک شاهزاده در گوریو خدمت کرد. با کمال تعجب باید گفت که شاه گیون سائه پادشاهی است که در شمنیسم به عنوان "خدا" پرستش میشود، دلیل این است که او معتقد بود تسلیم شدنش به گوریو به دلیل رحمت بود تا از صدمه دیدم مردم جلوگیری کند، تا اینکه با مقاومت بیهوده باعث خونریزی مردم شود. صد ها سال بعد حتی زیارتگاه های زیادی که به پادشاه گیون سائه اختصاص داده شده بود وجود داشت. پس از اینکه حکومت هزار ساله شیلا کامل از بین رفت نام پایتخت طلایی آن یعنی سورابل به گیونگجو تغییر کرد.

در پایان شاهزاده کیم بو پادشاه پیشین شیلا پس از سال های زندگی در گوریو در سن ۸۲ سالگی در سال ۹۷۸ میلادی در دوران حکومت پادشاه پنجم گوریو (گیونگ جونگ) از دنیا رفت. او پس از مرگ به خاک سپرده میشود و قبیله کیم گیونگجو برای او مقبره ای بنا میکنند.

سقوط فرمانروایی[ویرایش]

سقوط امپراتوری شیلا در قرن ۹ میلادی به عنوان یکی از اتفاقات غم‌انگیز در تاریخ کره شناخته می‌شود. امپراتوری شیلا، یکی از امپراتوری های قدرتمند در آن شرق آسیا بود و در طول دوران خود به رشد و توسعه فرهنگ، هنر و علوم مشهور بود. اما به دلیل مشکلات داخلی و خارجی از جمله فساد و شورش های بسیار زیاد ضعیف شد و در سال ۹۳۵ سقوط کرد.

شورش های زیاد باعث نابودی این امپراتوری بزرگ و از دست رفتن فرهنگ و تمدن شیلا شد. بنابراین، سقوط امپراتوری شیلا به عنوان یکی از اتفاقات غم‌انگیز در تاریخ کره برشمرده می‌شود.

منابع[ویرایش]

  1. (به کره‌ای) King Gyeongsun بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۰۶-۱۰ توسط Wayback Machine at Encyclopedia of Korean Culture