پادشاه سین مو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پادشاه سین مو
هانگول
신무왕
هانجا
神武王
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهSinmu wang
مک‌کیون–ریشاورSinmu wang
نام تولد
هانگول
김우징
هانجا
金祐徵
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهGim U-jing
مک‌کیون–ریشاورKim Ujing
فهرست فرمانروایان شیلا مقدس

۱- هیوک گئسو ۵۷ ق.م - ۴ م
۲- نامهائه ۴ - ۲۴
۳- یوری ۲۴ - ۵۷
۴- تالهائه ۵۷ - ۸۰
۵- پاسا ۸۰ - ۱۱۲
۶- جیما ۱۱۲ - ۱۳۴
۷- ایل سئونگ ۱۳۴ - ۱۵۴
۸- آدالا ۱۵۴ - ۱۸۴
۹- بئول هیو ۱۸۴ - ۱۹۶
۱۰- نائه ها ۱۹۶ - ۲۳۰
۱۱- جوبان ۲۳۰ - ۲۴۷
۱۲- چئومهائه ۲۴۷ - ۲۶۱
۱۳- میچو ۲۶۲ - ۲۸۴
۱۴- یوریه ۲۸۴ - ۲۹۸
۱۵- گیریم ۲۹۸ - ۳۱۰
۱۶- هئول هائه ۳۱۰ - ۳۵۶
۱۷- نائمول ۳۵۶ - ۴۰۲
۱۸- سیلسئونگ ۴۰۲ - ۴۱۷
۱۹- نولجی ۴۱۷ - ۴۵۸
۲۰- جابی ۴۵۸ - ۴۷۹
۲۱- سوجی ۴۷۹ - ۵۰۰
۲۲- جیجئونگ ۵۰۰ - ۵۱۴
۲۳- بئوپ هئونگ ۵۱۴ - ۵۴۰
۲۴- جین هئونگ ۵۴۰ - ۵۷۶
۲۵- جینجی ۵۷۶ - ۵۷۹
۲۶- جینپیونگ ۵۷۹ - ۶۳۲
۲۷- سئوندوک ۶۳۲ - ۶۴۷
۲۸- جین دئوک ۶۴۷ - ۶۵۴
۲۹- موییل ۶۵۴ - ۶۶۱
۳۰- مونمو کبیر ۶۶۱ - ۶۸۱
۳۱- سین مون ۶۸۱ - ۶۹۱
۳۲- هیوسو ۶۹۲ - ۷۰۲
۳۳- سئونگدوک ۷۰۲ - ۷۳۷
۳۴- هیوسونگ ۷۳۷ - ۷۴۲
۳۵- گیونگ دئوک ۷۴۲ - ۷۶۵
۳۶- هیه گونگ ۷۶۵ - ۷۸۰
۳۷- سئوندوک ۷۸۰ - ۷۸۵
۳۸- وونسونگ ۷۸۵ - ۷۹۸
۳۹ سوسونگ ۷۹۸ - ۸۰۰
۴۰- آئه جانگ ۸۰۰ - ۸۰۹
۴۱- هئوندوک ۸۰۹ - ۸۲۶
۴۲- هونگدوک ۸۲۶ - ۸۳۶
۴۳- هوی گانگ ۸۳۶ - ۸۳۸
۴۴- مینائه ۸۳۸ - ۸۳۹
۴۵- سینمو ۸۳۹
۴۶- مونسونگ ۸۳۹ - ۸۵۷
۴۷- هئونان ۸۵۷ - ۸۶۱
۴۸- گیونگ مون ۸۶۱ - ۸۷۵
۴۹- هئون گانگ ۸۷۵ - ۸۸۶
۵۰- جئونگ گانگ ۸۸۶ - ۸۸۷
۵۱- جینسونگ ۸۸۷ - ۸۹۷
۵۲- هیوگونگ ۸۹۷ - ۹۱۲
۵۳- سیندوک ۹۱۳ - ۹۱۷
۵۴- گیونگ میونگ ۹۱۷ - ۹۲۴
۵۵- گیون گائه ۹۲۴ - ۹۲۷
۵۶- گیون سائه ۹۲۷ - ۹۳۵

پادشاه سین مو (۸۳۹ میلادی) (هانگول : 신무왕) (هانجا : 神武王) چهل و پنجمین پادشاه شیلا بود. سلطنت او کوتاه ترین دوره در تاریخ این کشور بود. نام خانوادگی او کیم و نام کوچکش کیم وو جینگ است. پدر بزرگ او ییونگ، پسر پادشاه وون سئونگ بود ،پدرش کیو جانگ و مادرش هم ملکه دواگر هئونموک بود. در دوران سلطنت شاه هئوندوک بود که وو جینگ  و پدرش به قدرت سیاسی رسیدند. زمانی که پادشاه هیونگ دوک از دنیا رفت، پسر عموی او گیون جونگ و برادرزاده اش جریونگ برای تاج و تخت رقابت کردند. پایان این جنگ با پیروزی جریونگ و کشته شدن گیون جونگ به پایان رسید و او تبدیل به امپراطور(هویگانگ) شد، و ووجینگ به همراه کیم یانگ به چانگهی جین رفتند و خود را به سفیر بزرگ جانگ بوگو رساندند.

ووجینگ و دیگران ۵ هزار سرباز جانگ بوگو را رهبری کردند و برای تسلیم کردن پادشاه مینائه پیشروی کردند. بسیاری از کیم وو جینگ حمایت کردند و زمانی که سربازان با تلاش توانستند وارد قصر شوند امپراطور به خانه فردی به نام وولیو گریخت اما سرانجام توسط سربازان شورشی سرنگون شد و کیم وو جینگ به عنوان پادشاه سین مو به سلطنت رسید.


جانگ بوگو نقش کلیدی در به قدرت رسیدن شاه سین مو با برانداختن شاه مینائه داشت. کیم ووجینگ (پادشاه سینمو) از او برای براندازی پادشاه غاصبی که با کشتن پدرش به قدرت رسیده بود، کمک خواست. جانگ بوگو پاسخ داد: «اگر حق را ببینی و به آن عمل نکنی، بزدلی بیش نیستی. حتی اگر توان آن را نداشته باشم، از دستورهای شما پیروی می‌کنم.» لشکر ۵۰۰۰ نفری جانگ بوگو پایتخت را تسخیر کرد و کیم ووجینگ بر تخت نشست و جانگ نخست‌وزیر شد. با وجود تهدید جدی برای اقتدار سلطنتی، امپراطور سینمو چاره ای جز منصوب کردن جانگ بوگو به عنوان خدمتکار و عفو یاران نزدیک او مثل کیم سیک و داهیون نداشت. کیم سیک و دائهون از هرج و مرج سیاسی در زمان سلطنت شاه مون سئونگ استفاده کردند . فرمانروا سینمو در سال ۸۳۹.م جانگ بوگو را فرمانده گارد نظامی کرد. شاه سینمو کمتر از یک سال پس از تاج و تخت درگذشت ، بنابراین وی نتوانست پیشرفت زیادی داشته باشد. شاه شیلا(سینمو) در شمال غربی کوه جهی یونگسان دفن شد.

منابع[ویرایش]

او کلاً 4 تا 6 ماه سلطنت کرد