پادشاه گیونگ دئوک ( ۷۴۲ میلادی تا ۷۶۵ میلادی ) سی و پنجمین شاه شیلا بود.
وی به رواج دین بودایی در شیلا کمک کرد و معبدی به نام بولگوکسا در یک غار ساخت. وی در سال ۷۶۵ و بعد از ۲۲ سال حکومت به دلیل بیماری از دنیا رفت.
شاه گیونگ دوک بیشتر به خاطر پروژه های معماری متعددی که در زمان سلطنت او آغاز شد، شناخته شده است. برجسته‌ترین آنها زنگ الهی پادشاه سونگدئوک است که او را به نام پدرش نامگذاری کرد.ساخت و ساز در سال 742 آغاز شد و در طول سلطنت پادشاه هیوسونگ به پایان رسید.
مقبره پادشاه سونگ دئوک نیز توسط شاه گیونگ دئوک در راستای سبک‌های استوپای بزرگ سانچی و بهارهوت استوپا تکمیل شد.
معماری بودایی نیز مورد حمایت زیادی از سوی پادشاه گیونگ دئوک قرار گرفت. ساخت و ساز سئوک گورام نیز در زمان سلطنت وی به ریاست نخست وزیر کیم دائه سونگ در سال 751 آغاز شد که بر ساخت معبد بولگوکسا و بتکده دابوتاپ نیز نظارت داشت که ساخت آن در همان سال آغاز شد.
پادشاه گیونگ دئوک بزرگ تلاش کرد کره را از طریق سازماندهی کنوانسیون های نامگذاری دولتی و پست متمرکز کند. پادشاه تلاش کرد تا یک سیستم دولتی شبیه به سیستم حکومتی چینی ایجاد کند، که در آن مناطق توسط مقامات منصوب دربار به جای اشراف محلی اداره می شدند. استاندارد سازی کنوانسیون‌های نامگذاری در سطوح مختلف در طول سلطنت پادشاه گیونگ دئوک اتفاق افتاد. دفاتر کلاس گونگ‌بانگ یا صنعتگران با استفاده از پسوند «بنگ» از «جئون» در طول سلطنت او تغییر نام دادند مکان ها نیز در زمان وی استاندارد شده بودند.
