پادشاه هیوسو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فهرست فرمانروایان شیلا مقدس

۱- هیوک گئسو ۵۷ ق.م - ۴ م
۲- نامهائه ۴ - ۲۴
۳- یوری ۲۴ - ۵۷
۴- تالهائه ۵۷ - ۸۰
۵- پاسا ۸۰ - ۱۱۲
۶- جیما ۱۱۲ - ۱۳۴
۷- ایل سئونگ ۱۳۴ - ۱۵۴
۸- آدالا ۱۵۴ - ۱۸۴
۹- بئول هیو ۱۸۴ - ۱۹۶
۱۰- نائه ها ۱۹۶ - ۲۳۰
۱۱- جوبان ۲۳۰ - ۲۴۷
۱۲- چئومهائه ۲۴۷ - ۲۶۱
۱۳- میچو ۲۶۲ - ۲۸۴
۱۴- یوریه ۲۸۴ - ۲۹۸
۱۵- گیریم ۲۹۸ - ۳۱۰
۱۶- هئول هائه ۳۱۰ - ۳۵۶
۱۷- نائمول ۳۵۶ - ۴۰۲
۱۸- سیلسئونگ ۴۰۲ - ۴۱۷
۱۹- نولجی ۴۱۷ - ۴۵۸
۲۰- جابی ۴۵۸ - ۴۷۹
۲۱- سوجی ۴۷۹ - ۵۰۰
۲۲- جیجئونگ ۵۰۰ - ۵۱۴
۲۳- بئوپ هئونگ ۵۱۴ - ۵۴۰
۲۴- جین هئونگ ۵۴۰ - ۵۷۶
۲۵- جینجی ۵۷۶ - ۵۷۹
۲۶- جینپیونگ ۵۷۹ - ۶۳۲
۲۷- سئوندوک ۶۳۲ - ۶۴۷
۲۸- جین دئوک ۶۴۷ - ۶۵۴
۲۹- موییل ۶۵۴ - ۶۶۱
۳۰- مونمو کبیر ۶۶۱ - ۶۸۱
۳۱- سین مون ۶۸۱ - ۶۹۱
۳۲- هیوسو ۶۹۲ - ۷۰۲
۳۳- سئونگدوک ۷۰۲ - ۷۳۷
۳۴- هیوسونگ ۷۳۷ - ۷۴۲
۳۵- گیونگ دئوک ۷۴۲ - ۷۶۵
۳۶- هیه گونگ ۷۶۵ - ۷۸۰
۳۷- سئوندوک ۷۸۰ - ۷۸۵
۳۸- وونسونگ ۷۸۵ - ۷۹۸
۳۹ سوسونگ ۷۹۸ - ۸۰۰
۴۰- آئه جانگ ۸۰۰ - ۸۰۹
۴۱- هئوندوک ۸۰۹ - ۸۲۶
۴۲- هونگدوک ۸۲۶ - ۸۳۶
۴۳- هوی گانگ ۸۳۶ - ۸۳۸
۴۴- مینائه ۸۳۸ - ۸۳۹
۴۵- سینمو ۸۳۹
۴۶- مونسونگ ۸۳۹ - ۸۵۷
۴۷- هئونان ۸۵۷ - ۸۶۱
۴۸- گیونگ مون ۸۶۱ - ۸۷۵
۴۹- هئون گانگ ۸۷۵ - ۸۸۶
۵۰- جئونگ گانگ ۸۸۶ - ۸۸۷
۵۱- جینسونگ ۸۸۷ - ۸۹۷
۵۲- هیوگونگ ۸۹۷ - ۹۱۲
۵۳- سیندوک ۹۱۳ - ۹۱۷
۵۴- گیونگ میونگ ۹۱۷ - ۹۲۴
۵۵- گیون گائه ۹۲۴ - ۹۲۷
۵۶- گیون سائه ۹۲۷ - ۹۳۵

پادشاه هیوسو ( 692 میلادی تا 702 میلادی ) ( هانگول : 효소왕 ) ( هانجا : 孝昭王 ) سی و دومین پادشاه شیلا بود او برای حفظ وحدت شیلا قدرت اشراف زادگان را کاهش داد و بیشتر به مردم رسیدگی کرد. وی پسر شاه سینمون و همسرش ملکه سینموک و نوه شاه مونمو کبیر بود. او یک دهه سلطنت کرد و در پاییز 702 بر اثر بیماری در سورابل درگذشت.

شاه هیوسو مانند پدرش با مخالف هایی به شکل شورش از سوی اعضای عالی رتبه اشراف شیلا مواجه شد. به عنوان مثال در تابستان سال 700 ایچان (یک رتبه بالا در سیستم رتبه بندی استخوانی شیلا) در توطئه های خیانتکارانه نقش داشت که به زودی اعدام شد.

روابط با تانگ در طول سلطنت شاه هیوسو پس از فروپاشی دیپلماتیک که در پی جنگ های اتحاد در طول دهه های 660 تا 670 و تشکیل اتحاد شیلا و تانگ دنبال شد بهبود یافت. شاه هیوسو از آنجا که پسری نداشت برادر کوچکترش که به عنوان پادشاه سئونگ دوک سلطنت کرد جانشین وی شد.

منابع[ویرایش]

  • منبع آزاد