گلن سیبورگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
ربات‌ها
۵۷۷٬۴۵۰ ویرایش‌ها
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
ربات‌ها
۵۷۷٬۴۵۰ ویرایش‌ها
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''گلن تئودور سیبورگ''' (انگلیسی Glenn Theodore Seaborg) [[شیمی هسته‌ای|شیمیدان هسته‌ای]] آمریکایی بود که در سال ۱۹۵۱ به علت همکاری در کشف ده [[عنصر فرااورانیم|عنصر فرااورانیمی]]، برنده [[جایزه نوبل شیمی]] شد.<ref>{{cite web | author= | title=The Nobel Prize in Chemistry 1951 | url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1951/index.html | publisher=Nobel Foundation | year=1951 | accessdate=2007-09-20}}</ref> وی برای نخستین بار مفهوم [[آکتینیدها]] را ارائه کرد و عنصرهای ۹۰ ([[توریم]]) تا ۱۰۳ ([[لورنسیم]]) جدول تناوبی را "اکتینیدها" نامید و آن‌ها را در ردیفی جداگانه زیر [[لانتانیدها]] طبقه‌بندی کرد. سیبورگ برای نخستین بار اصطلاح [[جزیرهٔ پایداری]] را در فیزیک هسته‌ای ابداع کرد. اکثر فعالیت‌های علمی وی در [[دانشگاه کالیفرنیا در برکلی]] انجام شد.<ref>http://www.nmu.edu/seaborg/seaborg.htm, "Glenn T. Seaborg: Citizen-Scholar," Glenn T. Seaborg Center Website, Northern Michigan University, accessed November 9, 2006.</ref> عنصر ۱۰۶ جدول تناوبی به افتخار وی [[سیبورگیوم]] نام‌گذاری شد. او در این باره گفت: "این بزرگترین افتخاری است که تاکنون به من داده شده‌است. حتی فکر میکنم بزرگتر از جایزهٔ نوبل".<ref>سیبورگ، شیمی هسته‌ای نوین، ۵۶۸ </ref>
'''گلن تئودور سیبورگ''' (انگلیسی Glenn Theodore Seaborg) [[شیمی هسته‌ای|شیمیدان هسته‌ای]] آمریکایی بود که در سال ۱۹۵۱ به علت همکاری در کشف ده [[عنصر فرااورانیم]]ی، برنده [[جایزه نوبل شیمی]] شد.<ref>{{cite web | author= | title=The Nobel Prize in Chemistry 1951 | url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1951/index.html | publisher=Nobel Foundation | year=1951 | accessdate=2007-09-20}}</ref> وی برای نخستین بار مفهوم [[آکتینیدها]] را ارائه کرد و عنصرهای ۹۰ ([[توریم]]) تا ۱۰۳ ([[لورنسیم]]) جدول تناوبی را "اکتینیدها" نامید و آن‌ها را در ردیفی جداگانه زیر [[لانتانیدها]] طبقه‌بندی کرد. سیبورگ برای نخستین بار اصطلاح [[جزیرهٔ پایداری]] را در فیزیک هسته‌ای ابداع کرد. اکثر فعالیت‌های علمی وی در [[دانشگاه کالیفرنیا در برکلی]] انجام شد.<ref>http://www.nmu.edu/seaborg/seaborg.htm, "Glenn T. Seaborg: Citizen-Scholar," Glenn T. Seaborg Center Website, Northern Michigan University, accessed November 9, 2006.</ref> عنصر ۱۰۶ جدول تناوبی به افتخار وی [[سیبورگیوم]] نام‌گذاری شد. او در این باره گفت: "این بزرگترین افتخاری است که تاکنون به من داده شده‌است. حتی فکر میکنم بزرگتر از جایزهٔ نوبل".<ref>سیبورگ، شیمی هسته‌ای نوین، ۵۶۸ </ref>


== منابع ==
== منابع ==
*{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = سیبورگ| نام = گلن و دیگران| عنوان = شیمی هسته‌ای نوین| ترجمه = رضا قلی پور پیوندی و محمد قنادی مراغه| سال = ۱۳۹۲| ناشر = پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای|مکان = تهران| شابک = ۹۷۸-۶۰۰-۹۲۵۷۹-۵-۹| صفحه = | پیوند = http://lib.aeoi.org.ir/Farsi/NewsManagement/MySimple/41}}
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = سیبورگ| نام = گلن و دیگران| عنوان = شیمی هسته‌ای نوین| ترجمه = رضا قلی پور پیوندی و محمد قنادی مراغه| سال = ۱۳۹۲| ناشر = پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای|مکان = تهران| شابک = ۹۷۸-۶۰۰-۹۲۵۷۹-۵-۹| صفحه = | پیوند = http://lib.aeoi.org.ir/Farsi/NewsManagement/MySimple/41}}
{{پانویس|چپ‌چین=بله}}
{{پانویس|چپ‌چین=بله}}
* {{یادکرد-ویکی|پیوند=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Glenn_T._Seaborg&oldid=593632046|عنوان=Glenn T. Seaborg|زبان=انگلیسی|بازیابی= ٢۸ فوریه ۲۰۱۴}}
* {{یادکرد-ویکی|پیوند=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Glenn_T._Seaborg&oldid=593632046|عنوان=Glenn T. Seaborg|زبان=انگلیسی|بازیابی= ٢۸ فوریه ۲۰۱۴}}
خط ۳۶: خط ۳۶:
{{برندگان نشان ملی دانش}}
{{برندگان نشان ملی دانش}}
{{برندگان جایزه نوبل شیمی}}
{{برندگان جایزه نوبل شیمی}}
⚫
{{ترتیب‌پیش‌فرض:سیبورگ، گلن}}
{{رده‌فرد|۱۹۱۲|۱۹۹۹|}}
{{رده‌فرد|۱۹۱۲|۱۹۹۹|}}

⚫
{{ترتیب‌پیش‌فرض:سیبورگ، گلن}}


[[رده:گلن سیبورگ]]
[[رده:گلن سیبورگ]]
[[رده:افراد آمریکایی سوئدی‌تبار]]
[[رده:اعضای خارجی انجمن سلطنتی]]
[[رده:اعضای فرهنگستان سلطنتی علوم سوئد]]
[[رده:اعضای فرهنگستان سلطنتی علوم سوئد]]
[[رده:اعضای فرهنگستان ملی دانش آمریکا]]
[[رده:اعضای فرهنگستان ملی دانش آمریکا]]
[[رده:اعضای خارجی انجمن سلطنتی]]
[[رده:اعضای کمیته تحقیق شک‌گرایانه]]
[[رده:اعضای کمیته تحقیق شک‌گرایانه]]
[[رده:اعضای هیئت علمی دانشگاه برکلی]]
[[رده:اعضای هیئت علمی دانشگاه برکلی]]
[[رده:افراد آمریکایی سوئدی‌تبار]]
[[رده:افراد پروژه منهتن]]
[[رده:افراد پروژه منهتن]]
[[رده:اهالی ایشپمینگ، میشیگان]]
[[رده:اهالی ایشپمینگ، میشیگان]]
خط ۶۰: خط ۶۱:
[[رده:شک‌گرایان اهل ایالات متحده آمریکا]]
[[رده:شک‌گرایان اهل ایالات متحده آمریکا]]
[[رده:شیمی‌دانان اهل ایالات متحده آمریکا]]
[[رده:شیمی‌دانان اهل ایالات متحده آمریکا]]
[[رده:شیمی‌دانان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا]]
[[رده:کاشفان عناصر شیمیایی]]
[[رده:کاشفان عناصر شیمیایی]]

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۰:۲۶

گلن سیبورگ
زادهٔ۱۹ آوریل ۱۹۱۲
ایشپمینگ، میشیگان
درگذشت۲۵ فوریهٔ ۱۹۹۹ (۸۶ سال)
لافایت، کالیفرنیا
محل تحصیلدانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس
دانشگاه کالیفرنیا، برکلی
شناخته‌شده برایکشف ده عنصر فرااورانیوم
جایزه(ها) جایزه نوبل شیمی (۱۹۵۱)
نشان پریستلی (۱۹۷۹)
پیشینه علمی
شاخه(ها)شیمی هسته‌ای
محل کاردانشگاه کالیفرنیا در برکلی
پروژه منهتن
کمسیون انرژی اتمی ایالات متحده آمریکا
استاد راهنماگیلبرت لوویس
امضاء

گلن تئودور سیبورگ (انگلیسی Glenn Theodore Seaborg) شیمیدان هسته‌ای آمریکایی بود که در سال ۱۹۵۱ به علت همکاری در کشف ده عنصر فرااورانیمی، برنده جایزه نوبل شیمی شد.[۱] وی برای نخستین بار مفهوم آکتینیدها را ارائه کرد و عنصرهای ۹۰ (توریم) تا ۱۰۳ (لورنسیم) جدول تناوبی را "اکتینیدها" نامید و آن‌ها را در ردیفی جداگانه زیر لانتانیدها طبقه‌بندی کرد. سیبورگ برای نخستین بار اصطلاح جزیرهٔ پایداری را در فیزیک هسته‌ای ابداع کرد. اکثر فعالیت‌های علمی وی در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی انجام شد.[۲] عنصر ۱۰۶ جدول تناوبی به افتخار وی سیبورگیوم نام‌گذاری شد. او در این باره گفت: "این بزرگترین افتخاری است که تاکنون به من داده شده‌است. حتی فکر میکنم بزرگتر از جایزهٔ نوبل".[۳]

منابع

  • سیبورگ، گلن و دیگران (۱۳۹۲). شیمی هسته‌ای نوین. ترجمهٔ رضا قلی پور پیوندی و محمد قنادی مراغه. تهران: پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۲۵۷۹-۵-۹.
  1. ↑ "The Nobel Prize in Chemistry 1951". Nobel Foundation. 1951. Retrieved 2007-09-20.
  2. ↑ http://www.nmu.edu/seaborg/seaborg.htm, "Glenn T. Seaborg: Citizen-Scholar," Glenn T. Seaborg Center Website, Northern Michigan University, accessed November 9, 2006.
  3. ↑ سیبورگ، شیمی هسته‌ای نوین، ۵۶۸
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=گلن_سیبورگ&oldid=25063508»