الیاس کوری

**الیاس کوری**
الیاس کوری
متولد	۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۲۸ ‏(۹۰ سال); مثوئن، ماساچوست
ملیت	ایالات متحده آمریکا
تبار	لبنانی
رشته فعالیت	شیمی آلی
محل کار	دانشگاه هاروارد
دانش‌آموختهٔ	مؤسسه فناوری ماساچوست
دانشجویان دکتری وی	Ryōji Noyori
دلیل شهرت	برای توسعه تئوری و متدولوژی سنتز آلی; (Retrosynthetic analysis)
جوایز	مدال فرانکلین (۱۹۷۸); جایزه ولف در شیمی (۱۹۸۶); جایزه ژاپن (۱۹۸۹); جایزه نوبل شیمی (۱۹۹۰); نشان پریستلی (۲۰۰۴)
دین	مسیحی [نیازمند منبع]

الیاس جیمز کوری (به انگلیسی: Elias James Corey) (متولد ۱۲ ژوئیه ۱۹۲۸) یک شیمی‌دان آمریکایی است. در سال ۱۹۹۰ «برای توسعه تئوری و متدولوژی سنتز آلی»^[۱]و به ویژه کار در زمینه آنالیز سنتز برگشتی، جایزه نوبل شیمی به او اهدا شد.

به گمان بسیاری او یکی از بزرگترین شیمی‌دانهای زنده دنیا محسوب می‌گردد. او معرف‌ها، روش‌های سنتزی و سنتزهای جامع بیش شماری را توسعه داده‌است که با این دستاوردها موجب پیشرفت قابل ملاحظه و چشمگیر شیمی آلی گردیده‌است.

منابع[ویرایش]

↑ «The Nobel Prize in Chemistry ۱۹۹۰» ‎(انگلیسی)‎ (HTML). Nobelprize.org. بازبینی‌شده در ۲۰۰۸-۱۰-۰۶.

این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک شیمی‌دان است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] «The Nobel Prize in Chemistry ۱۹۹۰» ‎(انگلیسی)‎ (HTML). Nobelprize.org. بازبینی‌شده در ۲۰۰۸-۱۰-۰۶.

[۱]

ن ب و فهرست برندگان جایزه نوبل شیمی
‎۱۹۰۱–۱۹۲۵	یاکوبوس هنریکوس وانت‌هوف (۱۹۰۱) هرمان امیل فیشر (۱۹۰۲) سوانت آرنیوس (۱۹۰۳) ویلیام رمزی (۱۹۰۴) آدولف فون بایر (۱۹۰۵) آنری مواسان (۱۹۰۶) ادوارد بوخنر (۱۹۰۷) ارنست رادرفورد (۱۹۰۸) ویلهلم اوستوالد (۱۹۰۹) اوتو والاخ (۱۹۱۰) ماری کوری (۱۹۱۱) ویکتور گرینیارد / پل ساباتیه (۱۹۱۲) آلفرد ورنر (۱۹۱۳) تئودور ویلیام ریچاردز (۱۹۱۴) ریچارد ویلشتتر (۱۹۱۵) فریتس هابر (۱۹۱۸) والتر نرنست (۱۹۲۰) فردریک سودی (۱۹۲۱) فرانسیس ویلیام آستون (۱۹۲۲) فریتس پرگل (۱۹۲۳) ریچارد ژیگموندی (۱۹۲۵)
‎ ۱۹۲۶–۱۹۵۰	تئودور سودبرگ (۱۹۲۶) هاینریش اوتو ویلند (۱۹۲۷) آدولف وینداوس (۱۹۲۸) آرتور هاردن / هانس فون اوبر شلپین (۱۹۲۹) هانس فیشر (۱۹۳۰) کارل بوش / فریدریش برژیوس (۱۹۳۱) ایروینگ لانگمویر (۱۹۳۲) هارولد یوری (۱۹۳۴) فردریک ژولیو کوری / ایرن ژولیو-کوری (۱۹۳۵) پیتر دبای (۱۹۳۶) نورمن هاورث / پل کارر (۱۹۳۷) ریشارد کون (۱۹۳۸) آدولف بوتنانت / لئوپولد روتسیکا (۱۹۳۹) گئورگ دو هوسی (۱۹۴۳) اتو هان (۱۹۴۴) آرتوری ایلماری ویرتانن (۱۹۴۵) جیمز بچلر سامنر / جان هاوارد نورثروب / وندل مردیت استنلی (۱۹۴۶) رابرت رابینسون (۱۹۴۷) آرنه تیسلیوس (۱۹۴۸) ویلیام جیوک (۱۹۴۹) اوتو دایلز / کورت آلدر (۱۹۵۰)
‎ ۱۹۵۱–۱۹۷۵	ادوین مک‌میلان / گلن سیبورگ (۱۹۵۱) آرچر جان پرتر مارتین / ریچارد لاورنس ساینگ (۱۹۵۲) هرمان استاودینگر (۱۹۵۳) لینوس پاولینگ (۱۹۵۴) ونسانت دو وینیو (۱۹۵۵) سر سایریل هینشلوود / نیکولای سمیونوف (۱۹۵۶) لرد تاد (۱۹۵۷) فردریک سنگر (۱۹۵۸) یاروسلاو هیروفسکی (۱۹۵۹) ویلارد لیبای (۱۹۶۰) ملوین کالوین (۱۹۶۱) ماکس پراتز / جان کندرو (۱۹۶۲) کارل زیگلر / جولیو ناتا (۱۹۶۳) دوروتی هاجکین (۱۹۶۴) رابرت وودوارد (۱۹۶۵) روبرت اس مالیکن (۱۹۶۶) مانفرد آیگن / رونالد نوریش / جرج پرتر (۱۹۶۷) لارس اونزاگر (۱۹۶۸) درک بارتون / آد هسل (۱۹۶۹) لوییز اف لیلویر (۱۹۷۰) گرهارد هرتسبرگ (۱۹۷۱) کریستین آنفینزن / استنفورد مور / ویلیام اشتین (۱۹۷۲) ارنست فیشر / جفری ویلکینسون (۱۹۷۳) پل فلوری (۱۹۷۴) جان کارنفورت / ولادیمیر پریلاگ (۱۹۷۵)
‎ ۱۹۷۶–۲۰۰۰	ویلیام لیپسکام (۱۹۷۶) ایلیا پریگوژین (۱۹۷۷) پیتر دی میچل (۱۹۷۸) هربرت براون / گئورگ ویتیگ (۱۹۷۹) پل برگ / والتر گیلبرت / فردریک سنگر (۱۹۸۰) کنیچی فوکویی / رولد هافمن (۱۹۸۱) ارون کلوگ (۱۹۸۲) هنری تاب (۱۹۸۳) رابرت مریفیلد (۱۹۸۴) هربرت هاپتمن / جروم کارل (۱۹۸۵) دادلی هرشباخ / یوان لی / چارلز پولانی (۱۹۸۶) دونالد کرام / ژان-ماری لن / چارلز پدرسون (۱۹۸۷) یوهان دایزنهوفر / رابرت هابر / هارتموت میشل (۱۹۸۸) سیدنی آلتمن / توماس چک (۱۹۸۹) الیاس کوری (۱۹۹۰) ریچارد ارنست (۱۹۹۱) رادولف مارکوس (۱۹۹۲) کری مالیس / مایکل اسمیت (۱۹۹۳) جرج اولاه (۱۹۹۴) پاول کروتزن / ماریو مولینا / فرانک رولند (۱۹۹۵) رابرت کرل / هارولد کروتو / ریچارد اسمالی (۱۹۹۶) پل بویر / جان واکر / جینس اسکو (۱۹۹۷) والتر کوهن / جان پاپل (۱۹۹۸) احمد حسن زویل (۱۹۹۹) آلن هیگر / آلن مک‌دایارمید / هیدکی شیریکاوا (۲۰۰۰)
۲۰۰۱–تاکنون	ویلیام نولز / ریوجی نویوری / کارل شارپلس (۲۰۰۱) جان فن / کویچی تاناکا / کورت ووتریش (۲۰۰۲) پیتر آگره / رودریک مک‌کینون (۲۰۰۳) هارون تسیخانوور / افرام هرشکو / اروین روز (۲۰۰۴) رابرت گرابز / ریچارد شراک / ایو چاوین (۲۰۰۵) راجر کورنبرگ (۲۰۰۶) گرهارد ارتل (۲۰۰۷) اسامو شیمومورا / مارتین کلایف / راجر تسین (۲۰۰۸) ونکاترامان راماکریشنان / توماس استیتز / عادا یونات (۲۰۰۹) ریچارد اف. هک / آکیرا سوزوکی / ای ایچی نگیشی (۲۰۱۰) دن شختمن (۲۰۱۱) رابرت لفکوویتس / برایان کبیلکا (۲۰۱۲) مارتین کارپلوس / مایکل لویت / آریه وارشل (۲۰۱۳) اریک بتزیگ / اشتفان هل / ویلیام اسکو مورنر (۲۰۱۴) توماس لیندال / پال مودریچ / عزیز سنجر (۲۰۱۵) ژان-پی‌یر سوواژ / فراسر استودارت / برنارد فرینگا (۲۰۱۶) ژاک دوبوشه / یوآخیم فرانک / ریچارد هندرسون (۲۰۱‍۷)

ن ب و برندگان جایزهٔ نوبل ۱۹۹۰
شیمی	الیاس کوری (آمریکا)
ادبیات	اکتاویو پاز (مکزیک)
صلح	میخائیل گورباچف (شوروی)
فیزیک	جروم ایزاک فریدمان (آمریکا) هنری وی کندال (آمریکا) ریچارد ادوارد تایلور (کانادا)
فیزیولوژی و پزشکی	جوزف موری (آمریکا) ادوارد دونال توماس (آمریکا)
اقتصاد	هری مارکوویتز (آمریکا) مرتون میلر (آمریکا) ویلیام شارپ (آمریکا)
برندگان جایزه نوبل ۱۹۹۰ ۹۱ ۹۲ ۹۳ ۹۴ ۹۵ ۹۶ ۹۷ ۹۸ ۹۹ ۲۰۰۰ ۰۱ ۰۲ ۰۳ ۰۴ ۰۵ ۰۶ ۰۷ ۰۸ ۰۹ ۱۰ ۱۱ ۱۲ ۱۳ ۱۴ ۱۵ ۱۶ ۱۷ ۱۸

الیاس کوری

منابع[ویرایش]

منوی ناوبری

ابزارهای شخصی

فضاهای نام

گویش‌ها

بازدیدها

بیشتر

جستجو

بازدید محتوا

همکاری

نسخه‌برداری

در دیگر پروژه‌ها

ابزارها

به زبان‌های دیگر

الیاس کوری

متولد	۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۲۸ ‏(۹۰ سال) مثوئن، ماساچوست
ملیت	ایالات متحده آمریکا
تبار	لبنانی
رشته فعالیت	شیمی آلی
محل کار	دانشگاه هاروارد
دانش‌آموختهٔ	مؤسسه فناوری ماساچوست
دانشجویان دکتری وی	Ryōji Noyori
دلیل شهرت	برای توسعه تئوری و متدولوژی سنتز آلی (Retrosynthetic analysis)
جوایز	مدال فرانکلین (۱۹۷۸) جایزه ولف در شیمی (۱۹۸۶) جایزه ژاپن (۱۹۸۹) جایزه نوبل شیمی (۱۹۹۰) نشان پریستلی (۲۰۰۴)
دین	مسیحی ^{^{[نیازمند منبع]}}