پرش به محتوا

زیج ایلخانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زیج ایلخانی یکی از آثار خواجه نصیرالدین طوسی در حوزه ستاره‌شناسی است. خواجه نصیرالدین طوسی «زیج ایلخانی» را از روی رصدهای انجام‌شده در رصدخانه مراغه تدوین کرده‌است. این کتاب در سال ۶۷۰ هجری قمری نوشته شده است.[نیازمند منبع] زیج ایلخانی سده‌ها از اعتبار خاصی در بسیاری از سرزمین‌های آن زمان -از جمله در چین- برخوردار بوده‌است و در سال ۱۳۵۶ میلادی (۳۰۰ سال پس از مرگ طوسی) ترجمه و در اروپا منتشر شد. قدیمی‌ترین نسخهٔ این زیج در کتابخانهٔ ملی پاریس نگهداری می‌شود.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. بادکوبه‌ای هزاوه‌ای، مصطفی. خواجه نصرالدین طوسی. شرکت توسعه کتابخانه‌های ایران، زمستان ۱۳۸۹