حرکت انتقالی زمین
 |
حرکت زمین به دور خورشید در خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت را (مدار بیضی شکل که خورشید در یکی از کانون‌های آن واقع است) حرکت انتقالی زمین و آن مسیر را مدار زمین می‌گویند. در این خصوص انسان حرکت واقعی را نمی‌بیند بلکه حرکت ظاهری خورشید را می‌بیند که به نظر می‌رسد در یک سال یکبار به دور زمین می‌گردد. این مدار ظاهری خورشید دائرة البروج نامیده می‌شود. نواری به عرض ۸ درجه در هر سوی دائرةالبروج را منطقةالبروج می‌خوانند. ۱۲ صورت فلکی بر این نوار قرار دارند که خورشید در حرکت ظاهریش هر سال یکبار از آن‌ها می‌گذرد.
فاصلهٔ متوسط میان زمین و خورشید ۱۴۹٫۶۰ میلیون کیلومتر (۹۲٬۹۶۰٬۰۰۰ مایل) است،[۱] و طی یک مدار کامل در هر ۳۶۵٫۲۵۶ روز رخ می‌دهد (۱ سال نجومی)، که برای پیمودن آن زمین ۹۴۰ میلیون کیلومتر (۵۸۴ میلیون مایل) سفر کرده‌است.[nb ۱] مدار زمین دارای یک خروج از مرکز مداری ۰٫۰۱۶۷ است. حرکت مداری زمین یک جنبش ظاهری خورشید نسبت به ستارگان دیگر را در نرخی نزدیک به ۱ درجه در روز (یا با قطر خورشید یا ماه هر ۱۲ ساعت) به سمت شرق نشان می‌دهد که از زمین دیده می‌شود.
جستارهای وابسته
منابع
- ویکی‌پدیای انگلیسی
- ↑ "Sun: Facts & Figures". Solar System Exploration. National Aeronautics and Space Administration. Archived from the original on 3 July 2015. Retrieved July 29, 2015.
- ↑ Our planet takes about 365 days to orbit the Sun. A full orbit has 360 degrees. That fact demonstrates that each day, the Earth travels roughly 1 degree in its orbit. Thus, the Sun will appear to move across the sky from east to west relative to the stars by that same amount.
 | این یک مقالهٔ خرد زمین‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |