عملیات والفجر ۱
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
| عملیات والفجر ۱ | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از جنگ ایران و عراق | |||||||
| |||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||
 عراق |
 ایران | ||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
|
علی صیاد شیرازی محسن رضایی | |||||||
| قوا | |||||||
| ۵۵٬۰۰۰ سرباز | ۵۰٬۰۰۰ سرباز | ||||||
| تلفات و ضایعات | |||||||
| سنگین | سنگین | ||||||
عملیات والفجر ۱ عملیاتی نظامی گسترده نیروهای مسلح ایران در خلال جنگ ایران و عراق بود، که در تاریخ ۲۸ فروردین ماه ۱۳۶۲ در محور جبل فوقی در منطقه عین خوش، شهرستان دهلران آغاز شد و تا ۲۸ فروردین‌ماه ادامه داشت. در عملیات والفجر ۱، قرارگاه خاتم‌الانبیاء عملیات را از دو محور شمالی و جنوبی به فرماندهی قرارگاه کربلا در جناح راست و قرارگاه نجف در جناح چپ پیش می‌برد.[۱] در این عملیات ۸ لشکر از سپاه پاسداران و ۲ لشکر، ۳ تیپ و یک گردان از نیروی زمینی ارتش و به عبارت دیگر ۳۰ گردان از ارتش و ۸۰ گردان از سپاه مشارکت داشتند. هدف اصلی از انجام این عملیات، تسخیر فکه (در شرق عماره) بود. عملیات والفجر ۱ یکی از سه عملیات پر تلفات ایران در حین جنگ ایران و عراق می‌باشد، که با وجود تلفات سنگین، ایرانی‌ها از دستیابی به اهداف عملیات بازماندند.[۲]
عملیات[ویرایش]
در ۲۱ فروردین ۱۳۶۲، تعداد ۵۰٬۰۰۰ نیروهای ایرانی از دزفول به سمت غرب حرکت کردند و با ۵۵٬۰۰۰ نیروی عراقی مواجه شدند. هدف ایرانی‌ها از این عملیات قطع ارتباط بصره با سایر نقاط عراق بود. نیروی هوایی ایران به دلیل محدودیت در تأمین قطعات یدکی تنها پشتیبانی ناچیزی می‌توانست ارائه کند. از همین رو ایرانی‌ها این عملیات را در یک روز بارانی شروع نمودند تا از گزند حملات هوایی عراقی مصون بمانند. ولی با رفتن ابرها عراقی‌ها عملیات هوایی گسترده‌ای را با ۱۵۰ سورتی عملیات تهاجمی هوایی در روز آغاز کردند. پاتک عراقی‌ها نسبت کشته‌های نظامیان ایرانی به نظامیان عراقی را به ۳ به ۱ رسانید.
پیوند به بیرون[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «عملیات والفجر ۱». وبگاه آوینی.
- ↑ «آشنایی با عملیات والفجر ۱». همشهری‌آنلاین.
- محسن رشید، گزارشی کوتاه/ مرکزمطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ویرایش: مهدی انصاری، تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مرکز مطالعات و تحقیق جنگ، ۱۳۷۸، شابک: ۹۶۴-۶۳۱۵-۳۳-x
 |
