شهودگرایی ریاضی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از شهودگرایی)

شهودگرایی ریاضی (mathematical Intuitionism) مکتبی در فلسفهٔ ریاضی است که بر اساس آن ریاضیات نمی‌تواند ویژگی‌های اغلب مجموعه‌های نامتناهی را در برگیرد و فقط گزاره‌هایی موجه‌اند که بتوان اثبات‌پذیری آنها را با روش‌های متناهی نشان داد.

نظر شهودگرایان این است که اشیا و برهان‌های ریاضیات را فقط باید با طی گام‌های متوالی و متناهی ساخت، گام‌هایی که با شهود قابل کاربرد بر اعداد طبیعی‌اند.

در شهودگرایی، خردورزی و گمانه‌های فلسفی ریاضیدان نقشی کلیدی دارند و بنابر شهودگرایی را می‌توان فلسفی‌ترین مکتب در ریاضیات به‌شمار آورد.

منابع[ویرایش]

  • Martin Davis (2000). Engines of Logic: Mathematicians and the origin of the Computer (1st edition ed.). W. W. Norton & Company, New York. ISBN 0-393-32229-7.