پرش به محتوا

مجن

مختصات: ۳۶°۲۸′۴۸″ شمالی ۵۴°۳۸′۴۵″ شرقی / ۳۶٫۴۸۰۰۰°شمالی ۵۴٫۶۴۵۸۳°شرقی / 36.48000; 54.64583
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مُجِن
موژِن، طَبَری‌مَحله
کشور ایران
استانسمنان
شهرستانشاهرود
بخشمرکزی
نام(های) دیگرموژِن، مُژِن، موجِن
نام(های) پیشینموژِن‌هزارجریب، طَبَری‌مَله
سال شهرشدن۱۳۶۲
مردم
جمعیت۷٬۹۳۳ نفر
جغرافیای طبیعی
مساحت۲ کیلومتر مربع
ارتفاع۲۱۹۶
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۹
روزهای یخبندان سالانهماه‌های زمستان
اطلاعات شهری
شهردارسعید دربانیان
ره‌آوردزردآلو-هلو-شلیل-گیلاس-آلبالو
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۲۳
وبگاه
شناسهٔ ملی خودرو ایران ۹۶٬۸۶
کد آماری۱۵۴۶
مُجِن در ایران واقع شده
مُجِن
مُجِن
روی نقشه ایران
۳۶°۲۸′۴۸″ شمالی ۵۴°۳۸′۴۵″ شرقی / ۳۶٫۴۸۰۰۰°شمالی ۵۴٫۶۴۵۸۳°شرقی / 36.48000; 54.64583

مُجِن از شهرهای طبری مازندرانی نشین استان سمنان ایران است. که در جنوب شرقی شهرستان گرگان قرار گرفته است.

شهر مُجِن بناهایه پلکانی و معماری ویژه شبیه به شهر ماسوله گیلان دارد. که به ماسوله کویر ایران معروف است. و در بافت‌های قدیمی این شهر دیوارها و سقف اتاق‌ها با خاک قرمز و زرد تزئین شده است. شغل اکثر مردمان شهر مُجِن، کشاورزی، باغداری و دامداری است. محصولات باغی آن شامل زردآلو، هلو، شلیل، گیلاس، آلبالو، سیب، انگور، گردو، بادام است. محصولات کشاورزی آن شامل سیب زمینی، گندم وجو است.

جغرافیا و اصالت مردمان شهر مُجِن

[ویرایش]

این شهر در شمال شرقی استان سمنان و در جنوب شرقی استان گلستان و شهرستان گرگان قرار گرفته است. اصالت مردمان شهر مُجِن (قومیت طبری) مازندرانی است و از اقوام مهاجر طبری گرگانی ،هزارجریبی و سوادکوهی هستند[۱] و به گویش مُجِنی که گویشی از زبان مازندرانی است سخن می‌گویند.[۲] اما گویش طبری این شهر در حال واژگون شدن است به دلیل آنکه گویش طبری این شهر به شدت تحت تأثیر سنگین زبان فارسی‌شاهرودی قرارگرفته است. با این حال گویش طبری شهر مُجِن هنوز هویت، فرهنگ، سُنتها واصل و نسب مازندرانی خود را حفظ کرده است و هنوز فرهنگ وآداب ورسومات طبری این شهر پابرجاست. مُجِن تا قبل از تقسیمات کشوری تا سال ۱۳۵۵ جزو استان مازندران و شهرستان گرگان بود و مرکز آن شهر ساری بود. و بعد از تقسیمات از استان خود مازندران و شهرستان گرگان جدا شد واین شهر جزو شهرستان شاهرود قرارگرفت.

مناطق دیدنی گردشگری شهر مُجِن

[ویرایش]
  • چشمه آب درگویی
  • چشمه گرآب
  • چشمه هفت رنگ
  • آبشار تنگه داستان
  • آبشار تنگه اسمال
  • آبشار تنگه تاریک
  • آبشار سوری
  • سد تنگه تاریک
  • مقبره پیر
  • منطقه گردشگری تجر «فرحزاد» (چشمه آب سیاه و چشمه پالیزو)
  • چشمه آب درخانیاب (که روستای درخانیاب و باغستان‌های ان بسیار زیبا و دلنشین می‌باشد) از جاهای دیدنی دیگر در شهر مجن محله سرزیارت می‌باشد که بر روی انتهای شمالی و جنوبی یک رشته کوه قرار دارد و این رشته کوه به صورت یک یال بین ۲ رودخانه پی حصار و پیش ده قرار دارد و محله (سرزیارت) در ارتفاع حدود ۸۰ متری بر روی این رشته کوه از نقطه ورودی شهر مجن قرار دارد منازل مسکونی به صورت پله‌ای بر روی هم قرار داشته و اکثراً پشت بام یک ساختمان، حیاط ساختمان مسکونی بالایی می‌باشد و هم در جهت جنوبی و هم در جهت شمالی این رشته کوه ساختمان‌ها به صورت پله پله قرار داشته و زیبایی خاصی را دارا هستند و به ویژه اینکه این محله از مجن، اغلب منازل مسکونی با بافت و معماری قدیمی بوده و از خشت و سنگ با پوشش کاه و گل ساخته شده‌اند. همچنین مقبره عارف قدیمی پیر (که گفته شده این پیر از شاگردان بنام عارف مشهور ایرانی ابوالحسن خرقانی بوده است) و حسینیه‌های قلعه بالا و قلعه پایین نیز در این شهر واقع شده‌اند.

نگارخانه شهر مُجِن

[ویرایش]

طوایف طبری گرگانی/ طبری هزارجریبی شهر مُجِن

[ویرایش]

طوایف‌طبری گرگانی و هزارجریبی شهر مُجِن به طوایف، عباسی، سرزیارتی، زیارتی، گلدسته، سلطانی، قادری، سهرابی، سهرابیان، شهابی، رستمی، برزگر، بهزادی، باقری، میرباقری، ملک، ملکی، برجسته‌ملکی، نوشک، هخامنش، جعفری، حسنی، گرایلی، رجب‌پور، ملک‌پور، بهرام‌پور، حسینی‌پور، پهلوری، ابراهیمی، اکبری، اصغری، خلیلی، کوهی، دامغانی، عسگری، سلیمانی، سلمانی، شعبانی، صادقی، رضایی، گرزین، زارع، زارع‌مجنی، کریمی، کریم‌مجنی، مجنی، علمشاهی، علیخانی، غریب، عرب، عربی، عربو، ضللی، نوروزی، کامکار، کردی، کریمیان، کوهساری، دادگستری، حیدری، مهدوی، مرادی، سروی، محمدخانی، اسماعیلی، مهرپور، صحرایی، نیکان، نصیری، نیاکان، ناصری، عاشور، یعقوبی، یوسفی، جلالی، تاشی، ملانجفی، هاشم‌نژاد، وفادوست… و دیگر تمامی طوایف مُجِن تقسیم می‌شوند.

طایفه طبری سوادکوهی شهر مُجِن

[ویرایش]

تنها طایفه طبری سوادکوهی شهر مُجِن طایفه گلی هست، که از منطقه لَفور سَوادکوه به گرگان و سپس به این منطقه مهاجرت کردند. طایفه گلی در دیگر شهر های استان مازندران و نواحی مازندرانی نشین استان سمنان در خطیر‌کوه، فولاد محله، چاشم، رودبارک و شهمیرزاد ساکن هستند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]