آسیب‌شناسی سلولی

آسیب‌شناسی سلولی (به انگلیسی: Cytopathology) شاخه‌ای از علم آسیب‌شناسی است که به بررسی و تشخیص بیماری‌ها در سطح سلولی می‌پردازد. این علم برخلاف علم آسیب‌شناسی بافتی که مربوط به بررسی کلیت بافت هاست، به بررسی سلول‌های منفرد و قطعات بافتی می‌پردازد. این شاخه از علم در سال ۱۹۲۸ توسط فردی به نام جورجیوس پاپانیکولائو ایجاد شد. اگرچه این علم به‌طور معمول در تشخیص سرطان در قسمت‌های وسیعی از نواحی بدن کاربرد دارد، اما می‌توان از آن در تشخیص برخی بیماری‌های عفونی و در برخی مشکلات سیستم ایمنی استفاده کرد.

منابع

1. Kirkpatrick; et al. (1989). The Cassell Concise English Dictionary. London. p. 324. ISBN 0-304-31806-X

2. Cytology. Collection development manual of the National Library of Medicine (4th ed.). Bethesda, MD: National Library of Medicine, National Institutes of Health, U.S. Department of Health and Human Services. ۲۰۰۴

ن ب و آسیب‌شناسی
اصول آسیب‌شناسی	بیماری (عفونت، نئوپلاسم، سبب‌شناسی، بیماری‌زایی) • همودینامیک (ایسکمی) • التهاب • آسیب سلول • بهبود زخم سازگاری سلولی: آتروفی • هیپرتروفی • هیپرپلازی • دیسپلازی • متاپلازی (سنگفرشی، غده‌ای) مرگ یاخته: بافت‌مردگی (نکروز انعقادی، نکروز آبکی، قانقاریا، نکروز پنیری، نکروز چربی، نکروز فیبرینی، میوسیتولیز) • مرگ برنامه‌ریزی‌شدهٔ سلول (آپوپتوز) • پیکنوز • کاریورکسی • کاریولیز انباشت‌ها: رنگدانه (هموسیدرن، لیپوکروم/لیپوفوشین، ملانین) • تغییر چرب
آسیب‌شناسی تشریحی	آسیب‌شناسی جراحی • آسیب‌شناسی سلولی • کالبدگشایی • آسیب‌شناسی مولکولی • آسیب‌شناسی قانونی • آسیب‌شناسی دهان و فک و صورت بررسی ظاهری • آسیب‌شناسی بافتی • ایمونوهیستوشیمی • میکروسکوپ الکترونی • ایمونوفلورسنس • هیبریداسیون درجای فلورسنس
آسیب‌شناسی بالینی	شیمی بالینی • آسیب‌شناسی خون • پزشکی انتقال خون • میکروبیولوژی پزشکی • ایمنی‌شناسی تشخیصی • آسیب‌شناسی ایمنی سنجش آنزیمی • طیف‌سنجی جرمی • کروماتوگرافی • فلو سایتومتری • بانک خون • کشت میکروبی • سرم‌شناسی