سن قانونی
سن قانونی آستانه بزرگسالی است که در قانون به رسمیت شناخته شده یا اعلام شدهاست. این لحظهای است که افراد کنترل قانونی اقدامات و تصمیمات خود را به دست میگیرند و بدین ترتیب کنترل و مسئولیتهای قانونی والدین یا سرپرست آنها بر سر آنها خاتمه مییابد. اکثر کشورها سن قانونی را ۱۸ سال تمام(۱۷سال و ۱۲ماه) تعیین میکنند، اما برخی از حوزههای قضایی سن بالاتری دارند و برخی دیگر پایینتر است.
رابطه سن قانونی و سن بلوغ[ویرایش]
این اصطلاح بهطور معمول به مجموعه قوانینی مربوط میشود که وضعیت بزرگسالی را مشخص میکنند. سن قانونی لزوماً با بلوغ ذهنی یا جسمی فرد مطابقت ندارد.
سن قانونی در کشورهای مختلف[ویرایش]
در حال حاضر غیر از کشورهای اسکاتلند، السالوادور، کره شمالی و جبلطارق سن قانونی در سایر کشورهای جهان ۱۸ سال یا بالاتر از آن است.[۱]
در بسیاری از کشورها افراد خردسال قابل استخدام هستند؛ بسته به صلاحیت، این ممکن است از طریق اقداماتی مانند ازدواج، دستیابی به خودکفایی اقتصادی، اخذ مدرک تحصیلی یا مدرک تحصیلی یا شرکت در نوعی خدمت سربازی اتفاق بیفتد. در ایالات متحده، همه ایالتها نوعی رهایی از افراد زیر سن قانونی دارند.[۲]
در زیر لیست سن قانونی در کشورها (یا تقسیمات اداری) به ترتیب پایینترین و بالاترین قرار گرفتهاست:
خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref>
برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="persian-alpha"/>
متناظر پیدا نشد. ().