موسیقی گالانت

دوره‌ها، اعصار و جنبش‌های موسیقی کلاسیک غرب
دوران اولیه
قرون وسطی	۵۰۰–۱۴۰۰
* آرس کهن	۱۱۷۰–۱۳۱۰
رنسانس	۱۴۰۰–۱۶۰۰
دوران قواعد مشترک
باروک	۱۶۰۰–۱۷۵۰
گالانت	۱۷۲۰–۱۷۸۰
کلاسیک	۱۷۳۰–۱۸۲۰
* مکتب مانهایم	۱۷۴۰–۱۷۷۰
رمانتیک	۱۷۸۰–۱۹۱۰
قرن بیستم و اوایل دوره قرن بیست‌و‌یکم
عصر مدرن	۱۸۹۰–۱۹۵۰
جنبش امپرسیونیستی	۱۸۹۰–۱۹۲۵
جنبش اکسپرسیونیستی	۱۹۰۸–۱۹۲۵
* دومین مکتب وین	۱۹۰۰–۱۹۶۰
عصر پست‌مدرن/معاصر	۱۹۳۰– اکنون
* جنبش مینیمالیستی	۱۹۶۵– اکنون

در موسیقی، گالانت (به انگلیسی: Galant) به سبکی اشاره دارد که از دهه ۱۷۲۰ تا ۱۷۷۰ رایج بود. این جنبش بازگشتی به موسیقی ساده و بی‌شیله، پس از موسیقی پیچیده اواخر دوران باروک بود که ملودی‌های ساده‌تر و ترانه‌محورتر داشت و چندصدایی و عبارات کوتاه و دوره ای کمتر داشت و واژگان هارمونیک با تأکید بر تونیک کاهش یافتند. امانوئل باخ و دانیل گوتلوب تورک، که از مهمترین نظریه پردازان اواخر قرن ۱۸ بودند، گالانت را از سبک‌هایی که روشی آموزشی سخت داشتند، متمایز کردند. موسیقی گالانت بخشی از جنبش گسترده‌تر گالانت در هنر در آن زمان بود.

تاریخچه

آندره کامپرا، چاپ دوم L'Europe galante (1698) پخش افتتاحیه

کلمه «گالانت» از زبان فرانسوی گرفته شده‌است که حداقل تا قرن شانزدهم مورد استفاده قرار می‌گرفت. در اوایل قرن ۱۸، منظور از انسان گالانت (galant homme) آدمی مدگرا، زیبانگر، با فرهنگ و با فضیلت بود. به نظر می‌رسد که یوهان متیسون ، نظریه‌پرداز آلمانی، این اصطلاح را دوست داشته‌است. این عنوان در نخستین رساله او در سال ۱۷۱۳ به کار رفته‌است. (به جای سنزسریف که در اینجا به صورت ایتالیایی آورده شده‌است، متیسون از سبک رومان برای تأکید بر بسیاری از عبارات غیر آلمانی استفاده کرده‌است ((Mattheson 1713)؛ (Heartz and Brown 2001a))). متیسون ظاهراً اولین کسی بود که در رساله Das forschende Orchester به سال ۱۷۲۱ به موسیقی «سبک گالانت» اشاره کرده‌است. او سبک کم‌رنگ‌تر و مدرن‌تر گالانت را einem galanten Stylo نامگذاری کرد و در میان موسیقی‌دانان برجسته آن جیوانی بونونچینی، آنتونیو کالدارا، تیلمان، الساندرو اسکارلاتی، آنتونیو ویوالدی و جورج فردریک هندل (Heartz 2003) را قرار داد. تمامی آنها برای اپرا سریا ایتالیایی بر پایه صدا آهنگ می‌نوشتند و این شکل اپرایی شکل اصلی موسیقی گالانت بود.

منابع

• Bach, Carl Phillip Emanuel. 1753. Versuch über die wahre Art das Clavier zu spielen, mit Exempeln und achtzehn Probe-Stücken in sechs Sonaten erläutert. 2 vols. Berlin: In verlegung des auctoris, gedruckt bey C.F. Henning.
• Blume, Friedrich. 1970. Classic and Romantic Music: A Comprehensive Survey, translated by M. D. Herter Norton. New York: W. W. Norton. شابک ‎۹۷۸۰۳۹۳۰۲۱۳۷۰ (cloth); شابک ‎۹۷۸۰۳۹۳۰۹۸۶۸۶ (pbk).Blume, Friedrich. 1970. Classic and Romantic Music: A Comprehensive Survey, translated by M. D. Herter Norton. New York: W. W. Norton. شابک ‎۹۷۸۰۳۹۳۰۲۱۳۷۰ (cloth); شابک ‎۹۷۸۰۳۹۳۰۹۸۶۸۶ (pbk).
• Grout, Donald Jay, and Claude V. Palisca. 1996. A History of Western Music, fifth edition. New York: W. W. Norton.
• Heartz, Daniel. 2003. Music in European Capitals: The Galant Style, 1720–1780. New York: W. W. Norton. شابک ‎۹۷۸۰۳۹۳۰۵۰۸۰۶.
• Heartz, Daniel, and Bruce Alan Brown. 2001a. "Empfindsamkeit". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers.
• Heartz, Daniel, and Bruce Allen Brown. 2001b. 'Galant'. New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan Publishers.
• Mattheson, Johann. 1713. Das neu-eröffnete Orchestre, oder Universelle und gründliche Anleitung wie ein Galant Homme einen vollkommenen Begriff von der Hoheit und Würde der edlen Music erlangen (The Newly Inaugurated Orchestra, or Universal and Fundamental Guide Showing How the Galant Man May Acquire a Perfect Notion of the Majesty and Worth of the Noble Art of Music), with added remarks by Reinhard Keiser. Hamburg: Benjamin Schiller.
• Palmer, Kris. 2001. Ornamentation According to C. P. E. Bach and J. J.Quantz. Bloomington: 1stBooks Library. شابک ‎۹۷۸۰۷۵۹۶۰۹۳۵۸.
• Türk, Daniel Gottlob. 1789. Klavierschule, oder, Anweisung zum Klavierspielen für Lehrer und Lernende: mit kritischen Anmerkungen. Leipzig: Schwickert; Halle: Hemmerde und Schwetschke.
• Wolf, Eugene K. 2003. "Empfindsam style". The Harvard Dictionary of Music, fourth edition, edited by Don Michael Randel. Harvard University Press Reference Library 16. Cambridge: Harvard University Press. شابک ‎۹۷۸−۰−۶۷۴−۰۱۱۶۳−۲.