اومفالوس (نماد)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
امفالوس دلفی

اومفالوس (انگلیسی: omphalos)، سنگی است که نشان دهندهٔ مرکز جهان است.

محور کیهان[ویرایش]

اعتقاد به این که سرزمین شخص، یا به‌طور اخص، یک تپه یا کوه مقدسی در درون آن، مرکز زمین یا حتی محور کیهان است، در میان مصریان، بابلی‌ها و آشوری‌ها و دیگران متداول بود.

از لحاظ یونانیان باستان این محل به وسیلهٔ اومفالوس، یعنی سنگ یادمان در معبد آپولو در دلفی مشخص می‌شد. بنا بر گفتهٔ استرابون این محل به وسیلهٔ زئوس تعیین شد، که دو عقاب را از منتهی الیه شرقی و غربی زمین به پرواز درآورد. دلفی محلی بود که آن‌ها به هم می‌رسیدند.[۱][۲]

منابع[ویرایش]

  1. فرهنگ نگاره ای نمادها در هنر شرق و غرب، جیمز هال، ترجمه رقیه بهزادی – تهران فرهنگ معاصر ۱۳۸۳
  2. کماندار، اومفالوس و اورنگ: بازشناسی دلالت ضمنی سه نماد بر سکه‌های اشکانی، صفورا برومند، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی