پن (اسطوره)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اساطیر یونان باستان
پَن (پان)
یونانی: Παν
عنوان: خدای شبانان
جنسیت: مذکر
پدر: هرمس
مادر: پنلوپه
وابستگان: ساتیر، مایندادس
موضوع‌های اساطیر یونان باستان

آ ا ب پ ت ج چ خ د ر ز ژ س
ش ف ک گ ل م ن و ه ی

در اسطوره‌های یونان، پَن (به یونانی: Πάν) یا آن طور که در برخی متون فارسی گفته شده پان، خدای چوپانان، گله‌ها و حیات وحش طبیعت کوه‌ها و همدم نیمفها به شمار می‌رفت، که در آرکادیای یونان قدیم، بسیار محبوبیت داشت.

پن اوقات خود را به شادی و رقص و آواز می‌گذراند. نی را از ابداعات او می‌دانند که به یاد عشقش سورینکس می‌نواخته است.[۱] پن در اساطیر روم با فائنوس مطابق است. شکل ظاهری پن به مانند مردی دارای شاخ، پاها و دمی شبیه به بز، انبوهی از ریش، بینی پهن و کوتاه و گوش‌هایی نوک تیز به تصویر کشیده شده‌است. او اغلب در کنار ایزدان روستایی یکی از همراهان دیونیسوس به شمار می‌رفت. او به شکل بزی در جنگل‌ها و کوه‌ها، حوری‌ها را دنبال می‌کرد.[۲] در جنگ بزرگ میان خدایان و تایتان‌ها، زمانی که تایتان‌ها در حال پیروز شدن بودند، پن فریاد جنگی سر داد که باعث ایجاد ترس در تایتان‌ها شد و عده‌ای از آن‌ها را فراری داد، به همین دلیل است که کلمه‌ی پنیک (به انگلیسی: Panic) به معنی ترس، ریشه از نام او دارد. او همچنین ایزدِ باروری، شهوت، تمایلات نفسانی و نیروی تولیدی نرینه است. پن مورد پسند دیگر ایزدان یونانی نبود.

نویسنده و ویرایشگر بریتانیایی مارک بیک در سال ۲۰۱۵ گلچینی به نام حدیث نفسی برای پن منتشر کرد که حاوی اشعار، مقالات و نقاشی هایی است که توسط نویسندگان و نقاشان مطرح، پیرامون پن خلق شده است.

پانویس[ویرایش]

  1. ویل دورانت، ۸۶۹
  2. پن. بایگانی‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine نوشتهٔ Ryan Tuccinardi، بازدید در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۴

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • دورانت، ویل (۱۳۷۸تاریخ تمدن، یونان باستان (جلد دوم)، ترجمهٔ امیرحسین آریان‌پور و دیگران، به کوشش سرویراستار، محمود مصاحب.، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، شابک ۹۶۴-۴۴۵-۰۰۱-۹