تأسیسات هسته‌ای ایران
| بخشی از نوشتارهای پیرامون |
| برنامه هسته‌ای ایران |
|---|
 |
| سال‌شمار |
| تأسیسات |
| سازمان‌ها |
| توافق‌نامه‌های بین‌المللی |
| شخصیت‌ها |
| مرتبط |
 درگاه ایران درگاه فناوری هسته‌ای |
برنامه هسته‌ای ایران، از چند تأسیسات فرآوری و غنی‌سازی اورانیوم، رآکتور هسته‌ای تحقیقاتی و نیروگاه هسته‌ای تشکیل شده‌است.
مراکز اصلی[ویرایش]
مراکز غنی‌سازی اورانیوم[ویرایش]
رآکتورهای تحقیقاتی[ویرایش]
نیروگاه‌های هسته‌ای[ویرایش]
مراکز فرآوری اورانیوم[ویرایش]
مراکز تولید قطعات سانتریفیوژ[ویرایش]
- مجتمع تسا (کرج)
مراکز پژوهشی سازمان انرژی اتمی[ویرایش]
- مجتمع پژوهشی شمال‌غرب کشور (بناب - از ۱۳۷۲)
- مجتمع پژوهشی ایران مرکزی (یزد - از ۱۳۷۶)
مراکز ادعا شده[ویرایش]
- تأسیسات غنی‌سازی لیزری اورانیوم (لشکرآباد)
- تأسیسات هسته‌ای سپند (پارچین)
- تاسیسات راکتور تحقیقاتی تهران
- تاسیسات راکنورهای تحقیقاتی اصفهان
مشارکت‌کنندگان[ویرایش]
- وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح
- دانشگاه تهران
- دانشگاه صنعتی شریف
- سازمان پژوهش های نوین دفاعی
- شرکت ملی فولاد ایران
- شرکت کالای الکتریک
- مرکز تحقیقات کاربردی ایران
- دانشگاه صنعتی امیرکبیر
منابع[ویرایش]
- Alvi, Hayat; Gvosdev, Nikolas K. (2010). "Bigger Carrots, Bigger Sticks: U.S. Policy toward Iran" (PDF) (به انگلیسی) (Twelfth ed.). Naval War College. p. 98. Archived from the original (PDF) on 18 اكتبر 2012. Retrieved 20 September 2012.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - "Iran's Nuclear Facilities: a Profile" (PDF) (به انگلیسی). Center for Nonproliferation Studies. 1998. Archived from the original (PDF) on 9 March 2013. Retrieved 20 September 2012.
{{cite web}}:|نام=missing|نام=(help)
