عبدالرحمن بن عوف: تفاوت میان نسخهها
برچسبها: افزودن القاب ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
۱ ویرایش 158.58.107.25 (بحث) برگردانی شد (توینکل) برچسب: خنثیسازی |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
== اسلام آوردن عبدالرحمن == |
== اسلام آوردن عبدالرحمن == |
||
او از اولین اسلام آورندگان بود و در [[هجرت به مدینه]] و هجرت به حبشه حضور داشت. او در [[جنگ بدر]] و دیگر جنگها حاضر بود. او فرماندهٔ سپاهی بود که محمد برای مقابله با [[دومه الجندل]] فرستاد و پس از فتح آنجا، دختر شاهزاده را مجبور به ازدواج با خود کرد. |
او از اولین اسلام آورندگان بود و در [[هجرت به مدینه]] و هجرت به حبشه حضور داشت. او در [[جنگ بدر]] و دیگر جنگها حاضر بود. او فرماندهٔ سپاهی بود که محمد برای مقابله با [[دومه الجندل]] فرستاد و پس از فتح آنجا، دختر شاهزاده را مجبور به ازدواج با خود کرد. طبق روایات اهل تسنن، او جزو ۱۰ نفری است که محمد به آنها بهشت را وعده داد.<ref>{{پک|Houtsma|۱۹۳۶|ف=ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF|ج=first|ص=۵۴|زبان=en}}</ref> |
||
== تعیین خلیفه سوم == |
== تعیین خلیفه سوم == |
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۱۶
عبدالرحمن بن عوف | |
---|---|
Companion of Muhammad | |
زادهٔ | c. 580 CE مکه |
درگذشتۀ | c. 652 CE اردن |
تکریمشده در | اسلام |
تأثیرپذیرفته از | محمد |
عبدالرحمن پسر عوف زهری قریشی، از اصحاب محمّد پیامبر اسلام بود. نام او در ابتدا، عبدعمرو (یا عبدالکعبه) بود.[۱]
اسلام آوردن عبدالرحمن
او از اولین اسلام آورندگان بود و در هجرت به مدینه و هجرت به حبشه حضور داشت. او در جنگ بدر و دیگر جنگها حاضر بود. او فرماندهٔ سپاهی بود که محمد برای مقابله با دومه الجندل فرستاد و پس از فتح آنجا، دختر شاهزاده را مجبور به ازدواج با خود کرد. طبق روایات اهل تسنن، او جزو ۱۰ نفری است که محمد به آنها بهشت را وعده داد.[۲]
تعیین خلیفه سوم
او درآمد قابل توجهی از راه تجارت کسب کرد و شخصیت بانفوذی محسوب میگردید. پس از مرگ عمر، او جزو شورای ۶ نفره تعیین خلیفه بود .خلیفه دوم علاوه بر عضو کردن عبدالرحمن در این شورا، به او این اختیار را داد که اگر این شورا در دو گروه سه نفره، نظر متفاوتی داشتند، رأی گروهی پذیرفته شود که عبدالرحمان در آن است [۳]. در نهایت عبدالرحمن از همین امتیاز خود استفاده کرده و برادر زن خود، عثمان، را خلیفه مسلمانان کرد[۴]. او در سال ۳۱ هجری (۶۵۲ میلادی) درگذشت.[۵]
پانویس
- ↑ Houtsma, “ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF”, first: 54.
- ↑ Houtsma, “ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF”, first: 54.
- ↑ سیوطی. تاریخ خلفا. صص. ۱۲۹-۱۳۷.
- ↑ ابن ابی الحدید (۱۴۰۴ق). شرح نهج البلاغه جلد یک. صص. صفحه ۱۸۹. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ Houtsma, “ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF”, first: 54.
منابع
- Houtsma, M. Th (1936). "ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. ۱ (first ed.). Leiden: E. J. Brill. p. ۵۴.