پرش به محتوا

نوفرگشت‌گرایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نوفرگشت‌گرایی (به انگلیسی: Neoevolutionism)، به عنوان یک نظریه اجتماعی تلاش می‌کند تا فرگشت جوامع را با استناد به نظریه فرشگت چارلز داروین توضیح دهد و در عین حال برخی از جزم‌های نظریه‌های پیشین فرگشت‌گرایی اجتماعی را کنار بگذارد. نوفرگشت‌گرایی به درازمدت،[۱] جهت‌دار،[نیازمند منبع] دگرگونی اجتماعی فرگشتی و با الگوهای منظم گسترش می‌یابد که ممکن است در فرهنگ‌های نامرتبط و کاملاً جدا از هم دیده شود.[۲]

نوفرگشت‌گرایی جامعه‌شناختی در دهه ۱۹۳۰ ظهور کرد. در دوره پس از جنگ جهانی دوم به‌طور گسترده گسترش یافت - و گنجانده شد، به انسان‌شناسی و همچنین جامعه‌شناسی در دهه ۱۹۶۰ است.

نظریه‌های نوفرگشتی مبتنی بر شواهد تجربی از زمینه‌هایی مانند باستان‌شناسی، دیرین‌شناسی و تاریخ‌نگاری هستند. طرفداران می‌گویند که نوفرگشت‌گرایی عینی و صرفاً توصیفی است و هرگونه ارجاع به نظام ارزشی اخلاقی یا فرهنگی را حذف می‌کند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Neoevolutionism". Encyclopaedia Britannica. Encyclopædia Britannica, inc. March 23, 2016. Neoevolutionism, school of anthropology concerned with long-term culture change and with the similar patterns of development that may be seen in unrelated, widely separated cultures.
  2. "neoevolutionism - anthropology". Britannica.com. Retrieved 13 November 2017.