کورذهن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شیار گیجگاهی برتر

کورذهن، کورذهنی یا ذهن‌کوری (به انگلیسی: Mind-blindness)، نظریه‌ای است که ابتدا در سال ۱۹۹۰ ایجاد شد که افراد اوتیسمی را با نظریه ذهن (ToM) به عنوان کمبود یا تأخیر رشدی توضیح می‌دهد، به این معنی که آنها توانایی نسبت دادن حالت‌های ذهنی به دیگران را ندارند.[۱][۲][۳] طبق این نظریه، نبود ToM معادل نبود همدلی شناختی و عاطفی در نظر گرفته می‌شود.[۴] کورذهن در افراد اوتیسمی، در نظریه که کمبود ToM در نظر گرفته می‌شود، به معنای ناتوانی در پیش‌بینی رفتار و نسبت دادن حالت‌های روانی از جمله باورها، خواسته‌ها، هیجان‌ها یا میل‌های افراد دیگر است.[۵] نظریه کورذهنی ادعا می‌کند که کودکانی که در این رشد تأخیر دارند، اغلب به اوتیسم دچار می‌شوند.[۶][۴] یکی از حامیان اصلی کورذهنی، سایمون بارون کوهن بود که بعداً نظریه همدلی-سیستم‌سازی را مطرح کرد.[۶]

از زمان ایجاد شواهد قوی برای نشان دادن ناهمگونی اوتیسم و بسیاری از تکرارهای ناموفق مطالعات نظریه کلاسیک ذهن، کورذهنی عموماً توسط جامعه علمی رد شده‌است.[۷][۸][۹]

منابع[ویرایش]

  1. Baron-Cohen, Simon (1990). "Autism: a specific cognitive disorder of 'mind-blindness". International Review of Psychiatry. 2 (1): 81–90. doi:10.3109/09540269009028274.
  2. Baron-Cohen, Simon; Campbell, Ruth; Karmiloff-Smith, Annette; Grant, Julia; Walker, Jane (November 1995). "Are children with autism blind to the mentalistic significance of the eyes?". British Journal of Developmental Psychology. 13 (4): 379–398. doi:10.1111/j.2044-835x.1995.tb00687.x. ISSN 0261-510X.
  3. Frith, Uta (20 December 2001). "Mind Blindness and the Brain in Autism". Neuron. 32 (6): 969–979. doi:10.1016/S0896-6273(01)00552-9. PMID 11754830.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Jurecic, Ann (Spring 2006). "Mindblindness: Autism, Writing, and the Problem of Empathy". Literature and Medicine. 25 (1): 1–23. doi:10.1353/lm.2006.0021. PMID 17040082.
  5. Gallagher, Helen L.; Frith, Christopher D. (1 February 2003). "Functional imaging of 'theory of mind'" (PDF). Trends in Cognitive Sciences. 7 (2): 77–83. doi:10.1016/S1364-6613(02)00025-6. PMID 12584026. Archived from the original (PDF) on 26 December 2022. Retrieved 1 February 2023.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Baron-Cohen, Simon (25 March 2009). "Autism: The Empathizing-Systemizing (E-S) Theory". Annals of the New York Academy of Sciences. 1156, The Year in Cognitive Neuroscience (1): 68–80. Bibcode:2009NYASA1156...68B. doi:10.1111/j.1749-6632.2009.04467.x. PMID 19338503.
  7. Brock, Jon; Sukenik, Nufar; Friedmann, Naama (January 2017). "Individual differences in autistic children's homograph reading: Evidence from Hebrew". Autism & Developmental Language Impairments. 2: 239694151771494. doi:10.1177/2396941517714945. ISSN 2396-9415.
  8. Mottron, Laurent; Bzdok, Danilo (December 2020). "Autism spectrum heterogeneity: fact or artifact?". Molecular Psychiatry (به انگلیسی). 25 (12): 3178–3185. doi:10.1038/s41380-020-0748-y. ISSN 1476-5578. PMC 7714694. PMID 32355335.
  9. Gernsbacher, Morton; Yergeau, Melanie (2019). "Empirical Failures of the Claim That Autistic People Lack a Theory of Mind". Archives of Scientific Psychology (به انگلیسی). 7 (1): 102–118. doi:10.1037/arc0000067. PMC 6959478. PMID 31938672.