پرش به محتوا

قضیه حد مرکزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قضیه حد مرکزی (به انگلیسی: Central Limit Theorem) در نظریه احتمالات بیان می‌کند که در بیشتر مواقع، مجموع تعدادی متغیر تصادفی مستقل، که هر یک میانگین و واریانس به خوبی تعریف شده دارند، به‌طور تقریبی دارای توزیع نرمال خواهد بود. هرچه تعداد این متغیرهای مستقل افزایش یابد، این تقریب بهتر می‌شود.

مثال: در این مثال فرض شده‌است که متغیر تصادفی، همگی دارای توزیع احتمال یکنواخت (Uniform Probability Distribution) هستند. بر اساس قضیه حد مرکزی اگر متغیر تصادفی جدیدی تعریف شود به‌طوری‌که ، می‌توان اثبات کرد که فارغ از نوع توزیع احتمال اولیهٔ متغیرهای تصادفی (در این مثال توزیع یکنواخت)، توزیع احتمال متغیر جدید، توزیع نرمال خواهد بود.

دنباله از متغیرهای تصادفی مستقل با توزیع یکنواخت پیوسته را که بر یک فضای احتمال تعریف شده‌اند در نظر بگیرید. فرض کنید میانگین برابر و انحراف از معیار آن است. حالا سری را در نظر بگیرید. می‌دانیم که میانگین برابر و انحراف از معیار آن است. بر اساس قضیه حد مرکزی در بی‌نهایت به سمت توزیع نرمال میل می‌کند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • شلدون راس، «مبانی احتمال» مترجمین: دکتر احمد پارسیان و دکتر علی همدانی

پیوند به بیرون

[ویرایش]

توزیعهای آماری