شالو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شالو یا طایفه شالو یکی ازطوایف هفت‌لنگ ایل بختیاری و دینارانی باب می باشد که از ۱۳ تیره تشکیل شده است.

تیره های طایفه شالو[ویرایش]

  1. تیره مرادی
  2. تیره فرهادی
  3. تیره میوندی
  4. تیره عیسی محمدی
  5. تیره حیدرخانی
  6. تیره کاوسی
  7. تیره طاهری
  8. تیره صالحی
  9. تیره راکی
  10. تیره براتی رکعتی
  11. تیره همدمی
  12. تیره ورلی
  13. تیره سیف الدین وند
  14. تیره سادات سید احمد
  15. تیره محمدآقایی
  16. تیره صادقی
  17. تیره لری
  18. تیره شیرازی
  19. تیره محمودوند
  20. تیره لوک

جغرافیای طایفه شالو[ویرایش]

سردسير طايفه شالو

شهرستان ایذه، شهرستان اردل،شهرستان کیار، شهرستان فارسان، شهرستان خانمیرزا و شهرستان لردگان و شهرستان کوهرنگ از توابع استان چهارمحال و بختیاری.

گرمسير

استان خوزستان

تاریخچه[ویرایش]

قدیمی‌ترین سندی که دربارهٔ طایفه شالو بدست آمده‌است، مربوط به قرن هشتم هجری قمری می‌باشد، که بر اثر یک جابجایی منطقه‌ای، به اران و آذربایجان مهاجرت کرده. در آخر قرن هشتم، گروهی از آنان به منطقه فعلی کرمانشاه مهاجرت کردند و برای همیشه، در این دیار ماندگار شدند. در تذکره امامزاده شاهزاده عبدالله، معروف به شاه قطب الدین، که در سال ۸۷۵ قمری نوشته شده، ایل شالو اولین ایل های بختیاری بود، که در شمار مریدان این امامزاده قرار گرفته‌است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • بختیاری، قائد. فرهنگ بختیاری
  • فرهنگ بختیاری. اسدی‌فر، رشید.