کهیش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کَهْیَشْ یا کاهکش از طوایف مردم بختیاری و از شاخه چهارلنگ و از باب کیان‌ارثی می‌باشد، که از دو کلمه «کَهْ» و «یَشْ» ساخته شده‌است که کلمه "کَهْ"به معنی طایفه و کلمه «یَشْ» بمعنی شادمان.

تاریخچه[ویرایش]

طایفهٔ کَهْیَشْ، یکی از شاخه‌های اصلی سِهونی‌ها است. سِهونی‌ها یا سه خانه‌ای‌ها (شامل سه طایفه:کَهْیَشْ، باوِرْساد، هَمُولِه) از باب کیان‌اِرثی، کیانُرسی یا کِی‌نورسی و از شاخه چهارلنگ ایل بختیاری محسوب می‌شود، کَهْیَشْ طوایف بزرگی از عشایر بختیاری هستند.

سِهونی[ویرایش]

چهار لنگ بختیاری مشتمل بر پنج باب بزرگ است که کِنُرسی[۱] یکی از این باب ها است. باب کِنُرسی نیز خود به بیست و چهار طایفه تقسیم می‌شود که یکی از این طایفه ها، سهونی است.

وجه تسمیهٔ[ویرایش]

سِهونی به معنی سه هونی یا سه خانه است و به سه طایفه کَهیَش، باورصاد و حموله اشاره دارد.

تقسیم‌بندی سِهونی[ویرایش]

سهونی به سه شعبه تقسیم می‌شود: کهیش، باورساد،[۲] حموله.[۳]

طایفهٔ کَهْیَشْ[ویرایش]

طایفهٔ کَهْیَشْ، یکی از شاخه‌های اصلی سِهونی‌ها است. سهونی‌ها طوایف بزرگی از عشایر بختیاری هستند سرزمین گرمسیر بختیاری بین دو سرشاخهٔ هفت لنگ و چهار لنگ تقسیم و بستر رودخانهٔ کارون آن‌ها را از هم جدا می‌کرده

در این دوران سهونی‌ها، در اَندِکا،[۴] شیمبار و شِلال سکونت داشتند و سپس به علت وابسته بودن به خان چهارلنگ از کارون گذشته و در نواحی گلگیر و آسماری استقرار یافتند. سهونی‌ها پس از عبور از کارون به منطقهٔ آسماری کوچ کرده و در نقاطی همچون آب بیدی تمبی، پنبه کار، پاریاب پاگچ، چوسر و دِه گَهِ دَرِه گامیشی مسکن گزیدند که بقایای جایگاه آن‌ها هنوز پابرجاست.

تقسیم‌بندی طایفه[ویرایش]

این طایفه { کَهْیَشْ (Kahyash)} از یازده تیره تشکیل می‌گردد که عبارتند از:

  1. شبکوهی (شوکوهی)
  2. اصخدری
  3. تاتِه
  4. کَلو
  5. کاید (کائد، قایِد)
  6. جِمالدین
  7. موگوئی
  8. اُستاجدین (اُستاژدین)
  9. زونیستَرم
  10. جُوبِرِ ز
  11. صالحوند (صالحی)

جغرافیای طایفه[ویرایش]

سردسیر طایفه کَهیَش

گرمسیر طایفه کَهیَش

پانویس[ویرایش]

  1. کِنورسی
  2. باورصاد هم می‌نویسند
  3. هَمولِه هم می‌نویسند
  4. اَندیکا
  5. چِهِل درخت
  6. سه راهی لالی و اهواز

[۱۲] چم آسیاب (کنار شیخ ویس) :دشت چم آسیاب در فاصله ۵ کیلومتری از شهر مسجدسلیمان و در مسیر جاده اندیکا قرار دارد. چم آسیاب به واسطه چشمه‌های فراوان و وجود باغات در فصل بهار پذیرای مهمانان بسیاری از اقصی نقاط استان می‌باشد.https://seeiran.ir/دشت-چم-آسیاب/[۱]

منابع[ویرایش]

  • کهیش؛ قلعه‌ای فراموش شده
  • طوایف و شعب ایل بختیاری[پیوند مرده]
  • گفتگو با ظهراب مددی
  • کریمی، اصغر (۱۳۸۶سفر به دیار بختیاری، پدیده
  1. چم آسیاب (کنار شیخ ویس). «دشت چم آسیاب در فاصله ۵ کیلومتری از شهر مسجدسلیمان و در مسیر جاده اندیکا قرار دارد. چم آسیاب به واسطه چشمه‌های فراوان و وجود باغات در فصل بهار پذیرای مهمانان بسیاری از اقصی نقاط استان می‌باشد». جاهای دیدنی ایران. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۲.