پرش به محتوا

حمید مصدق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حمید مصدق
زاده۱۰ بهمن ۱۳۱۸
شهرضا، استان اصفهان، ایران
درگذشته۷ آذر ۱۳۷۷ (۵۸ سال)
تهران، ایران
سکته قلبی
آرامگاهقطعه هنرمندان بهشت زهرا (قطعه:۸۸ ردیف:۱۴۴ شماره:۸)
پیشهشاعر، حقوقدان، استاد دانشگاه، سردبیر مجلهٔ کانون وکلا
ملیتایرانی
دلیل سرشناسیشاعر، حقوق‌دان
تأثیرپذیرفته ازنیما یوشیج
همسر(ها)لاله خشکنابی (در قید حیات–۱۳۵۱) برادرزاده شاعر ایرانی شهریار
فرزند(ان)غزل و ترانه
پدر و مادرعبدالحسین مصدق واشرف آغا محمدی
وبگاه

حمید مصدِّق (زادهٔ ۱۰ بهمن ۱۳۱۸ شهرضا – درگذشتهٔ ۷ آذر ۱۳۷۷ تهران) شاعر و حقوقدان ایرانی بود.[۱][۲]

زندگی

[ویرایش]

حمید مصدق بهمن ۱۳۱۸ در شهرضا متولد شد. چند سال بعد به همراه خانواده‌اش به اصفهان رفت و تحصیلات خود را در آنجا ادامه داد. او در دوران دبیرستان (دبیرستان ادب) با منوچهر بدیعی، هوشنگ گلشیری، محمد حقوقی و بهرام صادقی در یک مدرسه بودند و با آنان دوستی و آشنایی داشت.[۳]

مصدق در ۱۳۳۹ وارد دانشکدهٔ حقوق شد و در رشتهٔ بازرگانی درس خواند. از سال ۱۳۴۳ در رشتهٔ حقوق قضایی تحصیل کرد و بعد هم مدرک کارشناسی ارشد اقتصاد گرفت. در ۱۳۵۰ در رشتهٔ فوق لیسانس حقوق اداری از دانشگاه ملی دانش‌آموخته شد و در دانشکدهٔ علوم ارتباطات تهران و دانشگاه کرمان به تدریس پرداخت.[۴]

وی پس از دریافت پروانهٔ وکالت از کانون وکلا در دوره‌های بعدی زندگی همواره به وکالت اشتغال داشت و کار تدریس در دانشگاه‌های اصفهان، بیرجند و شهید بهشتی را پی می‌گرفت.

در ۱۳۴۵ برای ادامهٔ تحصیل به انگلیس رفت و در زمینهٔ روش تحقیق به تحصیل و تحقیق پرداخت. تا سال ۱۳۵۸ بیشتر به تدریس روش تحقیق و از سال ۱۳۶۰ تدریس حقوق خصوصی به خصوص حقوق تعاون اشتغال داشت. مصدق تا پایان عمر عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی بود و مدتی نیز سردبیری مجلهٔ کانون وکلا را به عهده داشت.[۵][۶]

سبک شعر

[ویرایش]

مصدق از شاعران نوگرای معاصر به‌شمار می‌رود و باید او را از ادامه‌دهندگان مکتب نیما یوشیج دانست. وی شعرهای فراوانی با مضامین سیاسی و اجتماعی و همچنین مضامین عاشقانه و رمانتیک سروده است. اشعار این شاعر از یک صمیمیت و سادگی خاصی برخوردار است.[۷]

مصدق دربارهٔ محتوای شعر گفته‌است: «باید بگویم شعر رابطه دوگانه‌ای را ایجاد می‌کند، رابطه شاعر با خودش، با درونش و از سویی دیگر با خواننده و مردم، این دو نوع رابطه مسلماً یگانه نیستند و شعری با مردم رابطه برقرار می‌کند که ازدل‌برآمده و لاجرم بر دل‌ها بنشیند. آنچه را که زمانه ما به آن نیازمند است، بیان این‌گونه اشعار است، اشعاری که در آن رابطه دوگانه درونی و بیرونی را به‌خوبی برقرار می‌کند.»[۸]

درگذشت

[ویرایش]

حمید مصدق در هفتم آذرماه ۱۳۷۷ بر اثر بیماری قلبی در تهران درگذشت.

کتاب‌شناسی

[ویرایش]

منظومه‌ها و اشعار

[ویرایش]
  1. درفش کاویان (۱۳۴۱)
  2. آبی، خاکستری، سیاه (۱۳۴۳)
  3. در رهگذار باد (۱۳۴۷)
  4. دو منظومه؛ شامل آبی، خاکستری، سیاه - در رهگذار باد (۱۳۴۸)
  5. از جدایی‌ها (۱۳۵۸)
  6. سال‌های صبوری (۱۳۶۹)
  7. تا رهایی؛ شامل مجموعه‌های فوق (۱۳۶۹)
  8. شیر سرخ (۱۳۷۶)

ویرایش

[ویرایش]
  1. رباعیات مولانا (۱۳۶۰)
  2. غزل‌های سعدی، با همکاری اسماعیل صارمی (۱۳۷۶)
  3. شکوه شعر شهریار (چاپ نشده)
  4. غزل‌های حافظ، با همکاری اسماعیل صارمی (چاپ نشده)

تألیف

[ویرایش]
  1. مقدمه‌ای بر روش تحقیق (۱۳۵۱)
  2. مجموعهٔ قوانین تجارت، مدنی و …، با همکاری میر قائمی (چاپ نشده)

منابع

[ویرایش]
  1. «"مجموعهٔ اشعار" حمید مصدق رونمایی شد «مصدق شعر را برای مردم می‌گفت؛ نه شاعران»». ایسنا.
  2. «ابومحبوب: مصدق صاحب‌سبک بود و از کسی الگو نمی‌گرفت/ مروری بر زندگی و آثار شاعر «من اگر برخیزم»». خبرگزاری کتاب ایران.
  3. «دربارهٔ حمید مصدق». ایرنا.
  4. «جنگ در شعر حمید مصدق». روابط عمومی کانون وکلای دادگستری مرکز.
  5. «حمید مصدق؛ شاعر و حقوقدان». روزنامه مردم سالاری.
  6. «زندگینامه شاعران مشهور معاصر ایران». پایگاه خبری شاعر. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۷ مه ۲۰۲۲.
  7. «نگاهی بر زندگی و شعر حمید مصدق؛ شاعر غم و عشق». فرارو.
  8. https://www.irna.ir/news/84126680/درباره-حمید-مصدق

پیوند به بیرون

[ویرایش]