دبیرستان ادب

مختصات: ۳۲°۳۹′۹٫۱۷″ شمالی ۵۱°۴۰′۲۶٫۲۱″ شرقی / ۳۲٫۶۵۲۵۴۷۲°شمالی ۵۱٫۶۷۳۹۴۷۲°شرقی / 32.6525472; 51.6739472
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دبیرستان ادب
آدرس
Map
اصفهان، بلوار هشت بهشت، رو به روی سازمان آموزش و پرورش
گونه مدرسههیئت امنایی
مدیرمصطفی مهدیان، دانش آموخته پسادکتری دانشگاه اصفهان

دبیرستان ادب از دبیرستان‌های قدیمی اصفهان است که توسط کشیش رابرت بروس در حدود سال ۱۲۴۹، در محله جلفای اصفهان به عنوان مدرسه و سپس کالج بنیان نهاده شد.[۱]

تاریخچه[ویرایش]

شالوده تأسیس این دبیرستان توسط رابرت بروس انگلیسی در حدود سال ۱۲۴۹ (خورشیدی)/(۱۸۷۰ میلادی) در محله جلفای اصفهان بنیان نهاده شد. دکتر بروس یکی از مأموران انگلیسی بود که در راه سفر به هندوستان با قحطی اصفهان در سال ۱۲۸۸ هجری قمری مواجه شد و از رفتن به هندوستان صرف نظر کرد و این مدرسه را در جلفا به وجود آورد.[۲] پس از بروس، اسقف استیورت در سال ۱۲۷۲ کالج را از جلفا به خانه امین الشریعه واقع در چهار سوق شیرازی‌ها (نام کنونی: خیابان هشت بهشت) منتقل کرد.[۳] این اسقف در مدت ۱۷ سال مدرسه را اداره کرد تا در سال ۱۲۹۰ به انگلیس رفت و فوت شد.[۲] پس از اسقف استیورت در سال ۱۳۰۰ آقایان الیس و واکر ولینتن به ریاست رسیدند.

ساختمان کالج در سال ۱۳۰۲ بازسازی شد و اسقف استیورت مموریل کالج نامیده شد.[۴][۵] در سال ۱۳۱۲ به دستور رضا شاه نام استیورت مموریل کالج به دبیرستان ادب تغییر یافت.[۶] دبیرستان ادب و دبیرستان بهشت آیین و ده‌ها مدرسه دیگر طی قراردادی به مبلغ ۲۰۰۰۰ لیره استرلینگ به صورت اقساط به وزارت فرهنگ دولت شاهنشاهی واگذار گردید[۷] و سند رسمی تنظیم شده در سال ۱۳۱۹ در وزارت خارجه موجود است.

طبق امریه دولت ایران در سال ۱۳۱۹ که تمامی مدارس خارجی باید بسته شود پس از مذاکراتی دبیرستان ادب با اثاثه‌اش به دولت ایران فروخته شد و از آن به بعد تحت نظر مستقیم وزارت فرهنگ قرار گرفت. اسقف تامسن و آیلیف آخرین رؤسای دبیرستان بودند و تا سال ۱۳۱۹ (خورشیدی) که دبیرستان به وزارت فرهنگ منتقل شد در این مقام باقی بودند. در سال ۱۳۱۹ از طرف اداره فرهنگ که ریاست آن با مهدی بیاتی بود منصور منصوری که یکی از کارمندان لایق و دانشمند فرهنگ بود به ریاست دبیرستان و حسین عریضی به عنوان معاون انتخاب شدند. پس از انقلاب نام این دبیرستان به دبیرستان شهدای ادب تغییر کرد. با پایان یافتن دوره مدیریت شیشه‌گر و ادغام دبیرستان شهدای ادب ۲ با دبیرستان شهدای ادب ۱ در تاریخ ۲/۳/۹۰ با صدور ابلاغ جدید مجید پاکدل نیا به عنوان مدیر دبیرستان منصوب شد. در سال 93 بهمن مومنی به عنوان مدیریت دبیرستان معرفی شد و با بازنشستگی جناب مومنی در سال1401ٰ مصطفی مهدیان در این مرکز علمی به عنوان مدیر ذبیرستان خدمت رسانی می کند.

کتابخانه دبیرستان ادب[ویرایش]

کارهای آموزشی میسیون‌ها و مبلغین کلیسای پروتستان انگلستان در ربع اول قرن نوزدهم در جنوب ایران، با تأسیس مدارس دخترانه و پسرانه در جلفای اصفهان آغاز شد.

در سال ۱۲۷۳ اسقف استیورت مدرسه را از جلفا به خانهٔ امین الشریعه واقع در چهارسوق شیرازی‌ها و بعد به خانه‌ای واقع در خیابان پشت مطبخ و در سال ۱۲۹۳ شمسی به عمارت جدید به نام «استیورت مموریل کالج»انتقال داد. در سال ۱۳۰۱ شمسی اسقف تامسن نسبت به ساخت عمارت شبانه‌روزی آن اقدام نمود. مدرسه با حدود ۲۵ محصل و داشتن عمارت کوچک کتابخانه و قرائت‌خانه به کار خود ادامه داد.

در سال ۱۳۱۲ به دستور رضاشاه، نام «استیورت مموریل کالج» به «دبیرستان ادب» تغییر یافت و منصور منصوری و سپس بدرالدین کتابی از فرهنگیان وزارت فرهنگ، مدیریت مدرسه را به عهده گرفتند.

مدیران از آغاز تاکنون[ویرایش]

مدیران: تامسون، ایلیف، منصور منصوری، بدرالدین کتابی، حسین عریضی، ابراهیم هورفر، ابراهیم نیلفروشان، حسین مصاحبی، رضا سیدالاسلامی، تقی بهدادفر، حسام قاضی، حسینعلی بهدادفر، سید مجید عاملیان، علیرضا مجلسی، ناصر منوچهری، قیصری، شیشه‌گر، محمد علی پوربافرانی، مجیدپاکدل نیا، بهمن مؤمنی، مصطفی مهدیان.

چند تن از مدیران قدیمی دبیرستان ادب

گردهمایی دانش آموختگان[ویرایش]

اردیبهشت هر سال، کارکنان و فارغ التحصیلان قدیمی دبیرستان، گرد هم می‌آیند و با بیان خاطرات گذشته، یاد آن دوران بیاد ماندنی را گرامی می‌دارند. ضمناً این جشن از ساعت شش بعد از ظهر آغاز می‌گردد و روز آن از طریق وبسایت دبیرستان ادب در فروردین ماه به اطلاع می‌رسد.

دانش‌آموختگان سرشناس[ویرایش]

حسن دهقانی تفتی[۸]

سمبات در-کیورغیان

بهرام صادقی
رضا ارحام صدر
حمید مصدق
حسن کامشاد
حسن کسایی
هوشمند عقیلی
داریوش فروهر
محمدعلی کشاورز
حامد کمیلی
محمد حقوقی
هوشنگ گلشیری
مهدی جمالی‌نژاد
علی‌اصغر غروی
حسین خرازی
مجید شریف واقفی
ابراهیم اسرافیلیان
حسن شماعی زاده
منصور معظمی
جهانبخش پازوکی
جهانگیر فروهر

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «کالج اصفهان». ویکیجو دانشنامه آزاد پارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۰۷.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ معتمدی، اسفندیار (۱۳۸۶). اصفهان، مدارس نوین و مفاخر آن. اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان. ص. ۲۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۲۵۸۸-۷۷-۰.
  3. "EPISCOPAL". Encyclopaedia Iranica (به انگلیسی). December 15, 2011 [December 15, 1998]. Retrieved 2019-09-16.
  4. Yahya Armajani (December 15, 1991). "CHRISTIANITY viii. Missions in Persia". Encyclopaedia Iranica (به انگلیسی). Retrieved 2020-05-07.
  5. The Cambridge History of Islam: Volume 1B, The Central Islamic Lands Since 1918.
  6. Gulnar E. Francis-Dehqani (December 15, 2002). "Great Britain xv. British Schools in Persia". Encyclopaedia Iranica (به انگلیسی). Retrieved 2020-05-07.
  7. The Living Church, Volume 126.
  8. "Hassan Dehqani-Tafti". Wikipedia (به انگلیسی). 2020-02-06.
  9. «فصلنامه آموزه». بانک اطلاعات نشریات کشور. magiran.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۸-۰۳.
  10. «فصلنامه فرهنگ اصفهان». بانک اطلاعات نشریات کشور. magiran.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۸-۰۳.
  11. «فرهنگ اصفهان-پایگاه مجلات تخصصی نور». دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۱۰-۱۹.
  12. «یادنامه ادب». پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران. مؤسسه علمی - فرهنگی دارالحدیث. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۸-۰۳.