آندرونیکوس سوم

آندرونیکوس سوم پالایولوگوس Ανδρόνικος Γ' Παλαιολόγος
امپراتور بیزانس
سلطنت	۱۳۲۵-۱۳۲۸ (به‌طور مشترک با امپراتور آندرونیکوس دوم) ۱۳۲۸-۱۳۴۱ (به‌تنهایی)
پیشین	آندرونیکوس دوم
جانشین	ژان پنجم
زاده	۲۵ مارس ۱۲۹۷ قسطنطنیه، امپراتوری بیزانس (استانبول امروزی در ترکیه)
درگذشته	۱۵ ژوئن ۱۳۴۱ (۴۴ سال) قسطنطنیه، بیزانس
همسران	آدلاید برانزویکی آنای ساوویی
فرزند(ان)	ژان پنجم پالایولوگوس میخائیل پالایولوگوس ماریا پالایولوگوس ایرنه پالایولوگوس
دودمان	دودمان پالایولوگوس
پدر	میخائیل نهم
مادر	ریتای ارمنی

آندرونیکوس سوم با عنوان کامل آندرونیکوس سوم پالایولوگوس(به یونانی: Ανδρόνικος Γ' Παλαιολόγος, Andronikos III Paleologos)(به انگلیسی: Andronikos III Palaiologos) (زادهٔ ۲۵ مارس ۱۲۹۷ – درگذشتهٔ ۱۵ ژوئن ۱۳۴۱) امپراتور روم شرقی به‌طور مشترک با آندرونیکوس دوم از ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۸ و پس از برکناری او به‌تنهایی از ۱۳۲۸ تا هنگام مرگش در ۱۳۴۱ بود.

زندگینامه

سال‌های نخستین

آندرونیکوس سوم، پسر میخائیل نهم پالایولوگوس و نوهٔ آندرونیکوس دوم پالایولوگوس، امپراتوران وقت بیزانس بود. او که جوانی به‌افراط خوش‌گذران بود طی حادثه‌ای برادرش مانوئل را در ۱۳۲۰ به‌قتل رساند و پدرشان میخائیل نهم از غم مرگ پسرش درگذشت. وقوع این حوادث همراه با نوع رفتار آندرونیکوس سوم سبب شد تا پدربزرگش آندرونیکوس دوم او را از رسیدن به تاج و تخت امپراتوری محروم سازد و در نتیجه، جنگی داخلی بین آن دو درگرفت.

رسیدن به امپراتوری

آندرونیکوس جوان که از حمایت نجیب‌زادگان قدرتمند بیزانس به‌ویژه ژان کانتاکوزنوس (بعدتر امپراتور ژان ششم) ثروتمند برخوردار بود توانست در ۱۳۲۵ آندرونیکوس سالخورده را مجبور نماید تا او را به عنوان امپراتور مشترک باخود به‌رسمیت شناخته و ادارهٔ استان‌های تراکیه و مقدونیه را به او بسپارد. آندرونیکوس سوم سپس در ۱۳۲۸ پدربزرگش را مجبور به کناره‌گیری از قدرت و رفتن به یک صومعه نمود و خود به‌تنهایی قدرت را در دست گرفت.

دوران حکومت

آندرونیکوس سوم در دوران امپراتوری‌اش به‌شدت به راهنمایی‌های ژان کانتاکوزنوس وابسته بود و این کانتاکوزنوس بود که به هنگام خوش‌گذرانی‌های امپراتور جوان ادارهٔ امور را در دست داشت. او آندرونیکوس سوم را تشویق نمود تا دست به انجام اصلاحاتی در دادگاه‌ها زده و نوسازی ناوگان سلطنتی را که در دوران آندرونیکوس دوم مورد بی‌توجهی قرار گرفته بود را از سر گیرد. در این مدت صومعه‌های ارتدکس نیز نقش فعال‌تری در امور مدنی و کلیسایی یافته بودند.

سیاست خارجی

اما آندرونیکوس سوم در روابط خارجی‌اش مجبور شد تا صربستان را در ۱۳۳۴ به‌عنوان اختیاردار مقدونیه به‌رسمیت بشناسد و بخش‌هایی از آناتولی نیز در این میان به اشغال ترکان عثمانی درآمده بود. اما او علی‌رغم این ناکامی‌ها توانست جزایر کیوس، فوکیا و لسبوس را به کمک ناوگان نوسازی‌شده‌اش از جنوایی‌ها بازپس‌گیرد و ایالت‌های یونانی جدایی‌طلب اپیروس و تسالی را نیز بار دیگر تحت کنترل امپراتوری بیزانس درآورد.

مرگ

آندرونیکوس سوم در ۱۵ ژوئن ۱۳۴۱ درگذشت و پسرش با عنوان ژان پنجم با نایب‌السلطنتی ژان کانتاکوزنوس بر تخت امپراتوری بیزانس نشست.

منابع

• "Andronicus III Palaeologus" (به انگلیسی). Britannica Online Encyclopedia. Retrieved 6 January 2011.
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Andronikos III Palaiologos». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ ژانویه ۲۰۱۱.