گگوکچون
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
| گگوگچون | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| ته‌وانگ | |||||
| پادشاه گوگوریو | |||||
| سلطنت | دسامبر ۱۷۹ - مه ۱۹۷ میلادی | ||||
| تاج‌گذاری | دسامبر ۱۷۶ میلادی | ||||
| پیشین | شیندائه | ||||
| جانشین | سانسانگ | ||||
| ولیعهد گوگوریو | |||||
| ولیعهدی | مارس ۱۷۶ - دسامبر ۱۷۹ میلادی | ||||
| تاج‌گذاری | مارس ۱۷۶ میلادی | ||||
| پیشین | هه آیگ | ||||
| جانشین | ووگو | ||||
| زاده | نام‌مو مارس ۱۷۶ میلادی گونگنه‌سونگ | ||||
| درگذشته | می ۱۹۷ میلادی گونگنه‌سونگ | ||||
| آرامگاه | گگوگچون وون | ||||
| شهبانو | بانو وو | ||||
| |||||
| خاندان | گو | ||||
| دودمان | گوگوریو | ||||
| پدر | شیندائه | ||||
| پیشه | پادشاه | ||||
بخشی از مجموعهٔ |
|---|
| تاریخ کره |
 |
| گاه‌شمار تاریخ کره |
| سه پادشاهی |
|---|
|
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
| فهرست پادشاهان گوگوریو |
|---|
پادشاه گگوگچون(هانگول:고국천) با زادنام نام‌مو(هانگول:남무) (۱۹۷–۱۷۹ میلادی)، نهمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه امپراتوری کره، بود.
سابقه و حکومت
[ویرایش]گگوگچون، دومین پسر هشتمین پادشاه گوگوریو، شیندائه بود. با وجود اینکه برادر بزرگتر او، «گو بالگی(고발기)»، ولیعهد اصلی بود، صاحب منصبان دربار از گگوگچون حمایت کردند، او در سال ۱۷۶ میلادی ولیعهد شد.
در سال ۱۸۰ میلادی، گگوگچون با «بانو وو»، دختر «وو سو» از «جنوبو»، جهت نیرومندتر کردن قدرت مرکزی، ازدواج کرد. «بانو وو» بعد از مرگ همسرش، با برادر گگوگچون، پادشاه سانسانگ، ازدواج کرد و ملکه باقی‌ماند. در مدت سلطنت او، پنج قبیله قدرتمند منطقه که «بو» نامیده می‌شدند، به بخش‌هایی از امپراتوری مرکزی تبدیل شدند و یاغیان نیز توسط حکومت اشرافی سرکوب گردیدند.
در سال ۱۸۲ میلادی، گگوکچئون، شاهزاده «گیه‌سو» را برای مقابله با نیروهای مهاجم چینی سلسله هان، که از طرف فرماندار «لیائودونگ» اعزام شده بودند، فرستاد. با وجود اینکه شاهزاده «گیه‌سو» توانسته بود، جلوی ارتش دشمن را بگیرد، پادشاه گگوگچون در سال ۱۸۴ میلادی، رهبری ارتش را مستقیماً برای مقابله با تهاجم نیروهای هان بر عهده گرفت. در سال ۱۹۱ میلادی، پادشاه گگوگچون سیستم «مریتوکراتیک» را برای انتخاب صاحب منصبان دولت، پیاده کرد. در نتیجه این تصمیم او، تعداد زیادی از افراد با استعداد در سرتاسر گوگوریو کشف شدند، که مشهورترین آن‌ها «ایول پا‌سو» بود. او توانست به مقام وزیر اعظم دست پیدا کند.
بر اساس متون کهن سامگوک ساگی گفته شده‌است که، روزی در سال ۱۹۴ میلادی، گگوگچون به شکار رفت و با یک روستای قحطی زده روبرو شد. او مقداری از لباسها و غذایش را به یکی از روستاییان داد، و احساس کرد که او مسئول درد و محنت آن مردم می‌باشد. گگوگچون، برای اصلاح و بهبود زندگی کشاورزان و روستاییان در امپراتوری، اقدام کرد.
جین ده‌بوپ
[ویرایش]قانون جین ده یک سیستم وام غلات است که توسط گگوگچون در سال ۱۹۴ تصویب شد. این سیستم به مردم اجازه می داد که از مارس تا ژوئیه غلات وام بگیرند و در اکتبر بازپرداخت کنند. این سیستم در عصر پادشاهی چوسان تحت عنوان «هوانگوک» حفظ شد ، که نشان می دهد این قانون بیش از هزار سال بسیار حفظ شده است
مرگ و جانشین
[ویرایش]هرچند مخالفتها با تغییر جانشینی از پدر-فرزند به برادر به خاطر ارشدیت افزایش پیدا کرد. اما او به‌واسطه برادرش سانسانگ موفق به انجام این کار شد. محل دفن او گگوگچون وون می‌باشد.
پانویس
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «King Gogukcheon of Goguryeo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ اسفند ۱۳۸۷.