کنزابورو اوئه

کنزابورو اوئه
کنزابورو اوئه
زاده	۳۱ ژانویهٔ ۱۹۳۵ ‏(۸۸ سال) روستای اوچیکو، جزیره شیکوکو
پیشه	رمان‌نویس، داستان‌نویس، مقاله‌نویس
ملیت	ژاپن
جوایز مهم	جایزه ادبی نوبل (۱۹۹۴)
سال‌های فعالیت	۱۹۵۰-اکنون
کتاب‌ها	فریاد خاموش برج‌های شفابخش
جوایز جایزه ادبی نوبل (۱۹۹۴)

کنزابورو اوئه (به ژاپنی: 大江 健三郎) (زاده ۳۱ ژانویه ۱۹۳۵) نویسنده ژاپنی و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۴ است. در اواخر دههٔ پنجاه میلادی آثاری از او به چاپ رسید که به زندگی کودکان روستایی می‌پرداخت. آثار او در این دوره، بازتاب زندگی کودکی او در روستای شیکوکو است. سپس در فاصله سال‌های ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۱ آثاری را منتشر کرد که در آن‌ها اشغال ژاپن را با زبانی استعاری به تصویر کشیده بود. موضوع این داستان‌ها به گفته خود اوئه، غالباً رابطه میان یک خارجی قدرتمند، یک ژاپنی کم‌وبیش تحقیرشده و شخص سومی است که میان این دو قرار گرفته‌است. در تمام این آثار، کاراکتر ژاپنی منفعل و بی‌عمل است و از هر نوع رشد روانی و معنوی بازمی‌ماند. دیگر ویژگی آثار این دوره، استفاده از موقعیت‌های جنسی فراوان در آنهاست» اوئه در ادامه از فضای جنسی فاصله گرفت و بیشتر به توصیف خشونت‌های قشرها خاصی از جامعه روی آورد. آثار این دوره او تحت تأثیر ادبیات اگزیستانسیالیستی بوده.

اوئه یکی از مطرح‌ترین نویسندگان معاصر ژاپنی است که توانسته جایزه ادبی نوبل را در سن ۵۹ سالگی از آنِ خود کند. اوئه به شدت در آثارش تحت تأثیر ادبیات و نظریه‌های ادبی کشورهای فرانسه و آمریکا قرار گرفته و موضوعات سیاسی، اجتماعی و فلسفی زیادی نیز در آثارش منعکس شده. تصویرسازی‌های قوی این نویسنده از جهان و عناصر آن، نکته بارز آثار اوئه است؛ جهانی که در آن زندگی و افسانه با هم درمی‌آمیزند و تصویری نگران‌کننده از شرایط اسفبار زندگی انسان‌ها در عصر حاضر ارائه می‌دهند. وی بعد از اینکه برندهٔ جایزه ادبی نوبل شد، گفت: «من دربارهٔ منزلت بشریت می‌نویسم.»

کنزابورو اوئه را به عنوان نویسنده نسلی جدید از داستان نویسان ژاپن می‌شناسند که علاوه بر تجربه فروپاشی امپراتوری بزرگ ژاپن، شاهد فروپاشی تمام مقام‌های فردی یک قوم و ملت نیز بوده‌است. از همین رو معمولاً آنچه او می‌نویسد بسیار تلخ و ناخوشایندند. ناخوشایندی نثر او نابه سامانی است که او و هم نسلان او وارثش بودند. نسل او به هیچ چیز دیگر نمی‌تواند اعتماد کند. آن‌ها با جهان مدرن بیگانه هستند و از سنت خود جدا افتاده و طرد شده‌اند. زبان او زبان صریح و عریانی است.

برخی از آثار

• شیکو ۱۹۵۸
• گلها را بچین، کودکان را به گلوله ببند ۱۹۵۸
• غنیمت ۱۹۵۹
• یک موضوع شخصی (مقوله‌ای شخصی) ۱۹۶۴
• یادداشت‌های هیروشیما ۱۹۶۵
• فریاد خاموش (فریاد آرام) ۱۹۶۷
• به ما بیاموز تا از دیوانگی رها شویم ۱۹۶۹
• روزی که او اشکهای مرا پاک خواهد کرد ۱۹۷۲
• شیون ایریس و داستان‌های دیگر از عواقب بمباران اتمی ۱۹۸۳

آثار ترجمه شده به فارسی

• گریهٔ آرام؛ مترجم: سیدحبیب گوهری‌راد؛ ویراستار:سپیده قدیمی - رادمهر، ارتباط نوین، نکوراد - ۳۵۲ صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ ۱ سال ۱۳۸۹- چاپ ۳ سال ۱۳۹۴
• آی وق، هیولای آسمان؛ مترجم: سارا اسکندری - گهرشید - ۵۴ صفحه - جیبی (شومیز) - چاپ ۱ سال ۱۳۹۳
• روزی که او خود اشکهای مرا پاک خواهد کرد؛ مترجم:جلال بایرام - نیلوفر - ۲۰۳ صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ ۱ سال ۱۳۷۴
• فریاد خاموش؛ مترجم: فرزان سجودی - محیط - ۴۴۰ صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ ۱ سال ۱۳۷۷
• شکار؛ مترجم: اسدالله امرائی؛ ویراستار: محمدحسین عابدی - معیار - ۱۱۲ صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ ۱ سال ۱۳۷۷
• هشت نامه (گونتر گراس؛ کنزابورو اوئه)؛ مترجم: سیدعلی شفیعی - نشر چشمه - ۷۶ صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ ۱ سال ۱۳۷۹
• در برابر مردگان؛ مترجم: غلامرضا آذرهوشنگ؛ ویراستار: بهرام فرهمندپور - میرکسری - ۹۶ صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ ۱ سال ۱۳۸۱
• گل‌ها را بچین کودکان را بکش؛ مترجم: حبیب گوهری‌راد - فاطمه علی‌کاهی؛ ناشر رادمهر؛ ۱۳۹۶؛ ۱۸۰ صفحه

پیوند به بیرون

روزی که او خود اشکهای مرا پاک خواهد کرد

ستایش جهان غم‌انگیز داستان‌های اوئه (گوهری‌راد)

˝در برابر مردگان˝ اثر کنزابورو اوئه / ادبیات پشت پرده

منابع

• برگرفته از ویکی‌پدیای انگلیسی[۱]
• "کنزابورو اوئه" (به انگلیسی). دانشنامه انکارتا. 2007. Archived from the original on 9 June 2008. Retrieved 22 April 2008.