کنزابورو اوئه

کنزابورو اوئه
کنزابورو اوئه
زادروز	۳۱ ژانویهٔ ۱۹۳۵(۱۹۳۵-01-۳۱) ‏(۸۲ سال) روستای اوچیکو، جزیره شیکوکو
ملیت	ژاپن
پیشه	رمان‌نویس، داستان‌نویس، مقاله‌نویس
سال‌های نویسندگی	۱۹۵۰-تاکنون
کتاب‌ها	فریاد خاموش برج‌های شفابخش
جوایز جایزه ادبی نوبل (۱۹۹۴)

کنزابورو اوئه (به ژاپنی: 大江 健三郎) (زاده ۳۱ ژانویه ۱۹۳۵) نویسنده ژاپنی و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۴ است. در اواخر دهه‌ی پنجاه ‌میلادی آثاری از او به چاپ رسید که به زندگی کودکان روستایی می‌پرداخت. آثار او در این دوره، بازتاب زندگی کودکی او در روستای شیکوکو است. سپس در فاصله سال‌های 1958 تا 1961 آثاری را منتشر کرد که در آنها اشغال ژاپن را با زبانی استعاری به تصویر کشیده بود. موضوع این داستان‌ها به گفته خود اوئه، غالبا رابطه میان یک خارجی قدرتمند، یک ژاپنی کم‌وبیش تحقیرشده و شخص سومی است که میان این دو قرار گرفته است. در تمام این آثار، کاراکتر ژاپنی منفعل و بی‌عمل است و از هر نوع رشد روانی و معنوی بازمی‌ماند. دیگر ویژگی آثار این دوره، استفاده از موقعیت‌های جنسی فراوان در آنهاست» اوئه در ادامه از فضای جنسی فاصله گرفت و بیشتر به توصیف خشونت‌های اقشار خاصی از جامعه روی آورد. آثار این دوره او تحت تاثیر ادبیات اگزیستانسیالیستی بوده.

اوئه یكی از مطرح‌ترین نویسندگان معاصر ژاپنی است که توانسته جایزه ادبی نوبل را در سن 59 سالگی از آنِ خود كند. اوئه به شدت در آثارش تحت تاثیر ادبیات و نظریه‌های ادبی كشورهای فرانسه و آمریكا قرار گرفته و موضوعات سیاسی، اجتماعی و فلسفی زيادی نیز در آثارش منعكس شده. تصویرسازی‌های قوی این نویسنده از جهان و عناصر آن، نكته بارز آثار اوئه است؛ جهانی كه در آن زندگی و افسانه با هم درمی‌آمیزند و تصویری نگران‌كننده از شرایط اسفبار زندگی انسان‌ها در عصر حاضر ارائه می‌دهند. وی بعد از اینكه برنده‌ی جایزه ادبی نوبل شد، گفت: «من درباره منزلت بشریت می‌نویسم.»

کنزابورو اوئه را به عنوان نویسنده نسلی جدید از داستان نویسان ژاپن می‌شناسند که علاوه بر تجربه فروپاشی امپراتوری بزرگ ژاپن، شاهد فروپاشی تمام مقام‌های فردی یک قوم و ملت نیز بوده است. از همین رو معمولا آنچه او می‌نویسد بسیار تلخ و ناخوشایندند. ناخوشایندی نثر او نابه سامانی است که او و هم نسلان او وارثش بودند. نسل او به هیچ چیز دیگر نمی‌تواند اعتماد کند. آنها با جهان مدرن بیگانه هستند و از سنت خود جدا افتاده و طرد شده‌اند. زبان او زبان صریح و عریانی است.

برخی از آثار

• شیکو ۱۹۵۸
• گلها را بچین، کودکان را به گلوله ببند ۱۹۵۸
• غنیمت ۱۹۵۹
• یک موضوع شخصی (مقوله‌ای شخصی) ۱۹۶۴
• یادداشت‌های هیروشیما ۱۹۶۵
• فریاد خاموش (فریاد آرام) ۱۹۶۷
• به ما بیاموز تا از دیوانگی رها شویم ۱۹۶۹
• روزی که او اشکهای مرا پاک خواهد کرد ۱۹۷۲
• شیون ایریس و داستان‌های دیگر از عواقب بمباران اتمی ۱۹۸۳

آثار ترجمه شده به فارسی

• گریه‌ی آرام؛ مترجم: سیدحبیب گوهری‌راد ؛ ويراستار:سپیده قدیمی - رادمهر،ارتباط نوین،نکوراد - 352 صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ 1 سال 1389- چاپ 3 سال 1394
• آی وق،‌هیولای آسمان؛ مترجم: سارا اسکندری - گهرشید - 54 صفحه - جیبی (شومیز) - چاپ 1 سال 1393
• روزی که او خود اشکهای مرا پاک خواهد کرد؛ مترجم:جلال بایرام - نیلوفر - 203 صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ 1 سال 1374
• فریاد خاموش؛ مترجم: فرزان سجودی - محیط - 440 صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ 1 سال 1377
• شکار؛ مترجم: اسدالله امرائی ؛ ويراستار: محمدحسین عابدی - معیار - 112 صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ 1 سال 1377
• هشت نامه (گونتر گراس ؛ کنزابورو اوئه)؛ مترجم: سیدعلی شفیعی - نشر چشمه - 76 صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ 1 سال 1379
• در برابر مردگان؛ مترجم: غلامرضا آذرهوشنگ ؛ ويراستار: بهرام فرهمندپور - میرکسری - 96 صفحه - رقعی (شومیز) - چاپ 1 سال 1381
• گل‌ها را بچین کودکان را بکش؛ مترجم: حبیب گوهری‌راد - فاطمه علی‌کاهی؛ ناشر رادمهر؛ ۱۳۹۶؛ ۱۸۰ صفحه

پیوند به بیرون

روزی که او خود اشکهای مرا پاک خواهد کرد

ستايش جهان غم انگيز داستان هاي اوئه (گوهری‌راد)

˝در برابر مردگان˝ اثر کنزابورو اوئه / ادبیات پشت پرده

منابع

• برگرفته از ویکی‌پدیای انگلیسی[۱]
• «کنزابورو اوئه» ‎(انگلیسی)‎. دانشنامه انکارتا، ۲۰۰۷. بازبینی‌شده در ۲۲ آوریل ۲۰۰۸.