الیاس کانتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
الیاس کانتی
زاده۲۵ ژوئیه ۱۹۰۵
روسه، بلغارستان
درگذشته۱۴ اوت ۱۹۹۴ (۸۹ سال)
زوریخ، سوئیس
پیشهرمان‌نویس
ملیتبلغاری، بریتانیایی، سوئیسی
دانشگاهدانشگاه وین
کتاب‌هااپرای میمون‌ها
برج بابل
همسر(ها)وزا تائوبنر کالدرون (۱۹۶۳-۱۹۳۴)
هرا بوشور (ا. ۱۹۷۱)

الیاس کانتی (به بلغاری: Елиас Канети) (زاده ۲۵ ژوئیه ۱۹۰۵ - درگذشته ۱۴ اوت ۱۹۹۴)، رمان‌نویس بلغاری بریتانیایی بود. وی در سال ۱۹۸۱ برنده جایزه نوبل ادبیات شد.[۱] او به زبان‌های بلغاری، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، لادینو تکلم می‌کرد. رمان نابینایی (در ایران: کیفر آتش) در فهرست ۱۰۰۱ کتاب که باید قبل از مرگ بخوانید و همچنین فهرست روزنامه گاردین (۱۰۰۰ رمان که هر شخص باید بخواند) قرار دارد.

زندگی[ویرایش]

الیاس کانتی در ۲۵ ژوئیه ۱۹۰۵ در روسه بلغارستان به دنیا آمد. خانواده‌اش از یهودیان اسپانیا بودند و به زبان اسپانیایی قرن پانزدهم سخن می‌گفتند. زمانی‌که ۶ ساله بود به همراه خانواده به منچستر انگلستان مهاجرت کرد و در آنجا پدر به کمک کتاب‌هایی سفرهای گالیور و رابینسون کروزوئه او را با زبان انگلیسی آشنا کرد. در سال ۱۹۱۳ پدر درگذشت و الیاس به همراه مادر مجبور به ترک انگلستان و رفتن به اتریش و اقامت در این کشور شدند.[۲] دوران جنگ جهانی اول را در وین و زوریخ سپری کرد.
الیاس کانتی در سال ۱۹۲۸ در رشته شیمی از دانشگاه وین دکترا گرفت؛ ولی زندگیش را یکسره صرف نوشتن کرد و هرگز به کار علمی نپرداخت. در ۱۹۳۸ پس از الحاق اتریش به آلمان نازی راهی انگلستان شد و تا زمان مرگش در ۱۹۹۴ در آنجا زندگی کرد.[۳]

ادبیات[ویرایش]

یکی از نخستین آثاری که از کانتی انتشار یافت، رمانی است به نام اغوا که در آن به توصیف زندگی مردی به نام دکتر پتر کین می‌پردازد. این رمان که در فارسی با نام کیفر آتش و نام فرعی برج بابل شناخته می‌شود، مهمترین اثر ادبی کانتی است.[۴]

کتاب‌شناسی[ویرایش]

سنگ قبر الیاس کانتی در زوریخ
  • کمدی خودپسندی (۱۹۳۴)
  • توده و قدرت (۱۹۶۰)
  • صداهایی از مراکش (آوای مراکش) (۱۹۶۸)
  • شاهد شنوا (۱۹۷۴)
  • زبان از بند رسته (زبان نجات یافته) (۱۹۷۷)
  • عروسی
  • نابینائی ۱۹۳۵ میلادی ترجمه سروش حبیبی
  • محدود کمد ی شدگان
  • اپرای میمون‌ها
  • مشعل در گوش
  • رای دادگاه

پانویس[ویرایش]

  1. «با پنج برنده دیگر، رقم یهودیان برنده نوبل به ۱۷۰ نفر رسید». رادیو فردا. ۱۵ مهر ۱۳۹۰.
  2. «الیاس کانتی: تماشاگر قرن ما». مجله گفتگو شماره ۵. پاییز ۱۳۷۳. پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک)
  3. «کیفر آتش (برج بابل)». نشر ناکجا. دریافت‌شده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۶.
  4. «اولین کتابم: کیفر آتش». روزنامه شرق. ۱۱ شهریور ۱۳۸۵. ص. شماره ۸۴۸.

منابع[ویرایش]

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Elias Canetti». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۶.
  • "الیاس کانتی" (به انگلیسی). دانشنامه انکارتا. 2007. Archived from the original on 20 May 2009. Retrieved 22 April 2008.

پیوند به بیرون[ویرایش]