سلطان عبدالعزیز (۹/۱۸ فوریه ۱۸۳۰-۴ ژوئن ۱۸۷۶) سی و دومین سلطانامپراتوری عثمانی بود که از ۲۵ ژوئن ۱۸۶۱ میلادی تا ۳۰ می۱۸۷۶ میلادی سلطنت کرد. او پسر سلطان محمود دوم بود و در سال ۱۸۶۱، جانشین برادرش سلطان عبدالمجید شد.
او در کاخ ایوب شهر استانبولترکیه زاده شد. وی از بچگی با عقاید و ایده‌های عثمانی آشنا بود، اما به تحسین و تبلیغ آداب و رسوم غربی پرداخت. او علاقه فراوانی به ادبیات داشت و در عین حال یک آهنگساز کلاسیک بود و موسیقی‌هایش توسط آکادمی موسیقی عثمانی لندن تحت آلبوم موسیقی اروپایی در دیوان عثمانی جمع آوری شده است.
عبدالعزیز فرزند سلطان محمود است. او در سال ۱۸۳۰ متولد شد و در سال۱۸۶۱ قدرت را به دست گرفت و در مسجد جامع صحابی جلیل ابو ایوب انصاری با وی بیعت شد.
عبدالعزیز با توجه به وضع غرب زده داخل و عنایت به تبلیغ عجیب و غریب به نفع انقلاب صنعتی فرانسه و سایر مسائل خود را ناچار به تسلیم در مقابل غرب دید. ابتدا در سال ۱۲۷۹ به مصر رفت و نسبت به اوضاع داخلی و موقعیت امنیتی مصر، حجاز و آفریقا مطالبی شنید و در سال ۱۲۸۴ به پاریس رفت و با یک دیدگاه هایی تازه و به اصطلاح "به روز و اصلاح طلبانه" برگشت.
ضمناً در زمان عبدالعزیز طرح احداث کانال سوئز و وصل دریای سرخ به دریای سفید (دریای مدیترانه) شروع شد و در سال ۱۸۶۸ میلادی جشن افتتاح آن برگزار گردید.
سلطان عبدالعزیز عاقبت به اتهام اسراف و تبذیر در مقام سلطنت با فتوای مفتی اعظم عثمانی به تاریخ ۱۸۷۶ عزل شد و به جای وی مراد پنجم پادشاه گردید و بعد از چند ماه سلطان مراد خان نیز به لحاظ اختلال عقلی و مشکلات فکری توسط رجال دولت و با فتوای مفتی اعظم عزل گردید و به جای وی عبدالحمید دوم به عنوان سلطان عثمانی تعیین گردید. چنین به نظر می رسد که وی مدتی معجونی بر روی سر خود استفاده میکردند ک ب دلیل داشتن مواد خطرناک شیمیایی باعث توهم و بی حسی عضلات بدنش شده بود ،مدحت پاشا و دیگر وزرا، سلطان مراد را از سلطنت خلع کردند. این کار در ۳۱ اگوست انجام گرفت،سلطان عبدالعزیز در زمان سلطنت عبدالحمید دوم توسط عده ی از وزرا ب قتل میرسد و طوری صحنه سازی میشود که گویی خودکشی بوده ،در آخر سلطان عبدالحمید اگاه میشود و عاملین را به شکل فجیعی به قتل میرساند، براساس کتاب اخرین سلطان ویرایش شده توسط:مهیار مهرداد
