پرش به محتوا

شهرستان علیا

مختصات: ۳۶°۳۲′۰۰″شمالی ۵۰°۱۲′۰۱″شرقی / ۳۶٫۵۳۳۲۹۴۷۷۹۴۷۳۷۴°شمالی ۵۰٫۲۰۰۲۶۶۷۹۷۸۰۴۶۱۶°شرقی / 36.53329477947374; 50.200266797804616
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شهرستان علیا
روستا
Map
مختصات: ۳۶°۳۲′۰۰″شمالی ۵۰°۱۲′۰۱″شرقی / ۳۶٫۵۳۳۲۹۴۷۷۹۴۷۳۷۴°شمالی ۵۰٫۲۰۰۲۶۶۷۹۷۸۰۴۶۱۶°شرقی / 36.53329477947374; 50.200266797804616{{#coordinates:}}: نمی‌توان بیش از یک برچسب اصلی در صفحه داشت
کشورایران
استانقزوین
شهرستانقزوین
بخشبخش رودبار شهرستان
دهستانرودبار شهرستان
جمعیت
۴۴ نفر (سرشماری ۹۵)

شهرستان علیا، روستایی از توابع بخش الموت غربی شهرستان قزوین در استان قزوین ایران است. سکنهٔ الموت به گویش الموتی[۲] که گویشی از زبان تاتی است[۳] صحبت می‌کنند.

جمعیت

[ویرایش]

این روستا در دهستان رودبار شهرستان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۶۲ نفر (۴۹خانوار) بوده‌است.

تاریخ

[ویرایش]

شهرستان علیا و شهرستان سفلی که با نام شهرستان در طول تاریخ شناخته می‌شده‌اند، از مهم‌ترین شهرهای الموت بوده‌اند. ابواسحاق صابی از شهرستان در قصبه اشکورجان به‌عنوان محل استقرار وهسودان بن مرزبان دومین حاکم آل جستان یاد کرده‌است.[۴] جستانیان در اواخر قرن هشتم و اوایل قرن نهم میلادی (اواخر قرن دوم تا اوایل سوم هجری) از رودبار در دیلم، بخش کوهستانی گیلان، فرمان می‌راندند.[۵] آنان در نواحی کوهستانی رودبار الموت امارتی کوچک و محلی داشتند که تختگاه‌شان بود (و امروزه در استان قزوین واقع است)، و وسعت قلمروشان طالقان و سواحل شاهرود و سفیدرود را در بر می‌گرفت.[۶]

منابع

[ویرایش]
  1. کمیته تخصصی نام‌نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران[پیوند مرده]، سازمان نقشه‌برداری کشور
  2. Maciuszak, Kinga (2012). "Some Remarks on the Northern Iranian Dialect of the Alamūt Region". Jagellonian University Karkow (به انگلیسی). 33: 17.
  3. دقیقی، فرنوش (۱۳۹۱). «بررسی روستای گویش روچ علیا (بالا روچ) در الموت». دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی دانشگاه علامه طباطبایی: ۱۶.
  4. کاظم بیکی، محمدعلی (۱۳۸۹). «بویهیان و زیاریان، روایتی نو یاقته از کتاب التاجی» (PDF). تاریخ تمدن اسلامی. ۶ (۱۱): ۵۲.
  5. also referred to as Āl-e Jostān and Āl-e Vahsudān, a local dynasty that ruled from Rudbār in Deylam, the mountainous district of Gilān during the late 8th and early 9th centuries.</ref
  6. «جَستانیان». دانشنامه جهان اسلام.