کاکوهستان

مختصات: ۳۶°۳۳′۳۰″شمالی ۴۹°۵۸′۳۹″شرقی / ۳۶٫۵۵۸۲۳۸۸۸۸۸۸۸۹°شمالی ۴۹٫۹۷۷۴۳۸۸۸۸۸۸۸۹°شرقی / 36.5582388888889; 49.9774388888889[۱]
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کاکوهستان
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانقزوین
شهرستانقزوین
بخشبخش رودبارشهرستان
دهستاندستجرد (قزوین)
نام محلیککسون
مردم
جمعیت۳۱۳ نفر (سرشماری ۹۵)
کد آماری۲۳۸۰۰۴

کاکوهستان، روستایی از توابع بخش رودبار شهرستان شهرستان قزوین در استان قزوین ایران است.زبان مردم کاکوهستان لکی وکردی است و مردم این روستا شیعه هستند.شغل مردم این روستا کشاورزی،دامپروری،باغداری و زنبورداری می باشد.روستا دارای دو قشلاق به نام های الندر و کرپی و دارای چهار ییلاق به نام های گریوه،سرده خانی،خراس و فشام است.

معرفی روستای کاکوهستان����کاکوهستان، روستایی از توابع بخش رودبار شهرستان شهرستان قزوین در استان قزوین ایران است.��از قزوین تا این روستا ، ۴۲ کیلومتر راه است که آن را میتوان در یک ساعت و ۱۵ دقیقه پیمود . بخش هایی از این راه ، خاکی است . ��پس از گذر از دو قهوه خانه و در جایی که راه ، سرازیری میشود به یک سه راهی میرسیم که باید به سمت چپ برویم . روستای کاکوهستان با تابلو بر این سه راهی ، مشخص شده است .��روستا کاکوهستان درسال ۱۳۶۹ دوبارع احداث شد.��در سال ۱۳۶۷ زلزله که امد باعث خرابی های شدیدی شد ک عملا به مدت ۲ سال اهالی روستا چادر نشین شده (عشایر نشین)شدند و به همین دلیل روستا را از پایین دست به بالا دست روستا انتقال دادن و روند ساخت خانه های کاه گلی ۱ سال برای اهالی روستا زمان برد.�� نام روستا ، کوتاه شده ی کاه و کوهستان است . دوم ، این که نام این جا ، دگرگون شده ی کیکاووسستان بوده است .سوم هم این که دو برادر که اهل شیراز بوده اند از سبزوار به این منطقه آمده و اقدام به ساخت این روستا میکنند و چون برادر در لهجه ی شیرازی ، کاکو هست ، این جا را بدین نام میخوانند .��.روستا ، دارای 1 مدرسه ، یک مسجد ، خانه ی بهداشت ، برق ، آب آشامیدنی از چشمه ی بالادست و چند دستگاه انرژی خورشیدی است �اهالی روستا ، کُرد هستند . ���� اطلاعات کلی روستا

جمعیت روستا:��در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۵۹ نفر (۵۱خانوار) / در سال ۱۳۹۵ جمعیت ۳۱۳ نفر (70 خانوار) / طبق اخرین اطلاعاتی ک دهیار منطقه در اختیار قرار داده در حال حاضر به (88خانوار) رسیده است.� �اقیم روستا:��اقیلم منطقه کاکوهستان سرد و کوهستانی است تابستان های خنک و زمستان های سرد.��شغل اهالی روستا:��شغل مردم این روستا کشاورزی ،دامپروری ، باغداری و زنبورداری می باشد

محل قرارگیری سایت:

این روستا در نزدیکی کوهپایه ها بنا شده است. جهت قرار گیری بناها در روستا در دامنه جنوبی ( شیب های مثبت ) کوهپایه می باشد،که با این نوع قرارگیری و امتداد ساختمان ها در محور شرق و غرب ،کمترین سطح در مقابل بادهای نامطلوبی قرار می گیرد که اغلب از شمال غرب می وزد. ویژگی ها و سبک بناهای بافت قدیمی روستا:

 در این روستا تمامی بناها یک طبقه بود و روی یک سکو ساخته شده اند تا از رطوبت و سرمای زمین در امان باشند .

سقف های مسطح. ابعاد پنجره ها کوچک و کم اکثریت داری تراس از کمترین بازشو استفاده شده است ارتفاع اتاق ها کم و تو در تو میباشد. به دلیل سرمای بسیار زیاد در بخش عمده ای از سال که در این نواحی وجود دارد روستایی در این اقلیم متراکم و فشرده است تا تبادل حرارتی فضاهای بیرون و درون به کمترین میزان خود برسد.

منابع[ویرایش]

  • «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.