حدیث سلسلهالذهب
سلسلة الذَهَب به حدیثی گفته میشود که به اعتقاد شیعیان، امامان آنها، آن حدیث را به استناد پدرانشان نقل کند؛ ولی بهطور خاص حدیث سلسلةالذهب، حدیثی است که از علی بن موسی الرضا به هنگام ورودش به نیشابور نقل شده و عده کثیری آن را نوشتهاند. سلسلة الذهب به معنی زنجیرهٔ طلا است. پیرامون سند و نظرگاههای عالمان و محدثان شیعی و سنی درباره این حدیث مطالبی ارائه شده، از جمله مینویسند که: این حدیث قدسی متواتر، مسلسل و مستند میباشد.
متن حدیث[ویرایش]
عربی[ویرایش]
کَلِمَةُ لا إلهَ إلّا اللّهُ حِصنی فَمَن دَخَلَ حِصنی اَمِنَ مِن عَذابی بِشُروطِها وَ أنَا مِن شُروطِها.
فارسی[ویرایش]
کلام لا إلهَ إلّا اللّهُ [یعنی هیچ معبودی بجز الله نیست] دژ و حصار من (خدا) است پس هر کس به دژ و حصار من داخل شود از عذاب من امنیت خواهد یافت، و این شروطی دارد و من (علی بن موسی الرّضا) یکی از آن شرط ها هستم.
و به عبارت دیگر ولایت اهل بیت محمد، شرط توحید و یگانگی خداوند است.
سند حدیث[ویرایش]
![]() | در بیطرفی این مقاله اختلافنظر وجود دارد. (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید) |
این حدیث را محمد بن علی بن بابویه معروف به شیخ صدوق در کتب خود، از جمله «عیون اخبار الرضا» و «امالی» و «توحید» و «معانی الاخبار» و «ثواب الاعمال و عقاب الاعمال» نقل کرده و اسنادش تا امامان شیعه به این ترتیب است:
محمد بن موسی المتوکل از محمد بن جعفر الأسدی از محمد بن حسین الصولی از یوسف بن عقیل از اسحاق بن راهویه از رضا. [۱]
رضا نیز این حدیث را به نقل از خداوند گفته است و اسنادش به این ترتیب است:
رضا از موسی بن جعفر از جعفر بن محمد از محمد بن علی از علی بن الحسین از حسین بن علی از علی بن ابی طالب از محمد مصطفی از جبرئیل از خداوند.[۲]
کتابهای وافی، بحار الانوار و الجواهر السنیه این حدیث را از محمد بن علی بن بابویه معروف به شیخ صدوق، نقل کردهاند.
پیوند به بیرون[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «حدیث سلسله الذهب چیست؟». ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹.
- ↑ محمد رحمانی (۲۰ دی ۱۳۸۵). «بررسی حدیث «سلسلة الذّهب»».
- بهاء الدین خرمشاهی، دائرةالمعارف تشیع، جلد ۶، ص. ۱۷۵
- عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۳۵
- امالی، ص ۲۳۵
- توحید، ص ۲۵
- ثواب الاعمال و عقاب و الاعمال، ص ۷
- معانی الاخبار، ص ۳۷۱
- بحارالانوار، جلد ۴۹، ص ۱۲۶، ح ۳. از کشف الغمه، جلد ۳، ص ۱۴۴- ۱۴۵.
- بحارالانوار، جلد ۴۹، ص ۱۲۳، ح ۴. از عیون اخبار الرضا، جلد ۲، ص ۱۳۵.
- الجواهر السنیة فی الاحادیث القدسیة، ص ۴۴۳
- الوافی، ج ۹، ص ۱۴۶۰