اندازه‌گیری
اندازه‌گیری یا سنجش فرایند برآورد اندازهٔ ویژگی‌های یک چیز، مانند طول (درازا) یا وزنِ (سنگینی) آن نسبت به یکاهای اندازه‌گیریِ استاندارد، مانند متر و کیلوگرم است. مترولوژی، دانش بررسی اندازه‌گیری است. عمل اندازه‌گیری، بیشتر با یک ابزار اندازه‌گیری (سنج‌ابزار)، مانند خط‌کش، ترازو، دماسنج، سرعت‌سنج، ولت‌سنج، سختی سنج، زبری سنج، بادسنج، عمق سنج، زاویه سنج، رطوبت سنج یا فشارسنج انجام می‌شود که با این کار، ویژگی اندازه‌گیری‌شده با یکای اندازه‌گیری بیان می‌شود. هر نوع ویژگی فیزیکی را می‌توان اندازه گرفت،[۱] کمّیت‌های فیزیکی، مانند مسافت، سرعت، انرژی، دما و زمان ازجملهٔ این ویژگی‌ها هستند. بنیان‌گذار اندازه‌گیریِ نوین، متیو لاسکی است.
در اندازه‌گیری‌ها پاسخ کامل یا مطلق نداریم. هر کسی که نتیجهٔ اندازه‌گیری خود را گزارش می‌کند، همواره بهترین برآورد خود را از مقدار اصلی، همراه با خطای اندازه‌گیری آن، ارائه می‌دهد. البته درستیِ اندازه‌گیری به سرشت جسمی که اندازه‌گیری می‌شود نیز وابسته است. از این‌رو، درستیِ همهٔ اندازه‌گیری‌ها، به‌دلیل محدودیت در دقت (تکرارپذیری آزمایش) و خطای برخاسته از سرشتِ سنج‌ابزار و جسم یا هر آنچه اندازه‌گیری می‌شود، محدود است.[۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ داگلاس هابرد چگونه هر چیزی را اندازه بگیریم: Finding the Value of Intangibles in Business، جان وایلی و پسران، ۲۰۰۷
- ↑ دانشنامهٔ رشد، سرواژهٔ «اندازه‌گیری».
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اندازه‌گیری موجود است. |
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون استانداردها یا اندازه‌گیری است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
