مسمومیت با اکسیژن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مسمومیت با اکسیژن
سه مرد در یک اتاقک فشار. یکی از ماسک نفس می کشد و دو تای دیگر در حال زمان بندی و یادداشت برداری هستند.
در سال ۱۹۴۲–۴۳ دولت بریتانیا آزمایش‌های متعددی را برای مسمومیت اکسیژن بر روی غواصان انجام داد. فشار هوا در کابین ۳٫۷ بار است. فرد میانی در حال تنفس اکسیژن ۱۰۰ درصد از ماسک می‌باشد. [۱]
تخصصطب اورژانس ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰T59.8
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام987.8
سمپD018496

مسمومیت با اکسیژن (به انگلیسی: Oxygen Toxicity) بیماری است که به علت قرار گرفتن بیش از حد در معرض اکسیژن با فشار نسبی بالا بروز می‌نماید.

علت[ویرایش]

اکسیژن گازی حیاتی و مورد نیاز بدن ما است، اما وجود بیش از حد آن نیز می‌تواند سمی، خطرناک و باعث (Oxygen Toxicity) مسمومیت اکسیژن گردد. معمولاً این زمانی اتفاق خواهد افتاد که در طول غواصی از میزان مجاز فشار نسبی اکسیژن ۱٫۴ تا ۱٫۶ در گاز تنفسی خود تجاوز نموده باشید. تنفس اکسیژن خالص می‌تواند باعث مسمومیت اکسیژن CNS در عمق ۴۰ متری و بیشتر می‌شود.

انواع[ویرایش]

دو نوع مسمومیت اکسیژن وجود دارد:

مسمومیت اکسیژن تنفسی، که موجب سوزش ریه (احساس خارش و سوزاندن) و سرفه می‌گردد.

مسمومیت اکسیژن سیستم عصبی مرکزی (CNS) که زمانی شروع می‌شود که فشار جزئی اکسیژن از ۱٫۴ ATA بیشتر است. علائم مسمومیت اکسیژن CNS شامل واکنش عضلانی (کشش، لرزش)، تهوع، تشنج و بیهوشی است. شما می‌توانید ازCNS با غواصی در عمق و محدوده فشار نسبی اکسیژن کم‌تر از ۱٫۴ ATA، اجتناب کنید.

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیای انگلیسی.