هربرت فیگل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
تمیزکاری
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات فیلسوف|region=[[فلسفه غرب]]|era=[[فلسفه قرن بیستم]]|image=Philosopher Herbert Feigl (1902 –1988) In 1973.jpg|caption=فیگل (1973)|name=هربرت فیگل|birth_date={{birth date|1902|12|14|df=y}}|death_date={{death date and age|df=yes|1988|06|01|1902|12|14}}|birth_place=[[لیبرتس|لیبرتس (لیبرتس)]]، [[بوهمیا]]، [[اتریش-مجارستان]]|death_place=مینیاپولیس [[مینه‌سوتا]]|school_tradition=[[فلسفه تحلیلی]]{{سخ}}[[حلقه وین]]|main_interests=[[فلسفه علم]]|influences=[[موریتز شلیک]]، [[هانس هان (ریاضی‌دان)|هانس هان]]، [[هانس ترینگ]] و [[کارل بولر]]|influenced=[[دونالد دیویدسون (فیلسوف)|دونالد دیویدسون]]|notable_ideas=[[آویزهای نومولوژیک]]|notable_students=[[هیو ملور]]|thesis_title=تصادف و قانون: تحلیل معرفت شناختی نقش احتمال و استقرا در علوم طبیعی|thesis_url=|thesis_year=1927}}'''هربرت فیگل''' (به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]: ''Herbert Feigl'') (زاده 14 دسامبر 1902 – 1 ژوئن 1988) [[فیلسوف]] [[اتریش|اتریشی]] - [[ایالات متحده آمریکا|آمریکایی]] و از اعضای اولیه [[حلقه وین]] بود.<ref name=":0">{{Citation|last=Neuber|first=Matthias|title=Herbert Feigl|date=2018|url=https://plato.stanford.edu/archives/win2018/entries/feigl/|journal=The Stanford Encyclopedia of Philosophy|editor-last=Zalta|editor-first=Edward N.|edition=Winter 2018|publisher=Metaphysics Research Lab, Stanford University|access-date=2019-05-07}}</ref><ref name=":3">{{Cite journal|last=Savage|first=C. Wade|date=1989|title=Obituary for Herbert Feigl|journal=Erkenntnis (1975-)|volume=31|issue=1|pages=v–ix|doi=10.1007/BF01239127|issn=0165-0106|jstor=20012225}}</ref> او اصطلاح «''آویزهای نومولوژیک''» را ابداع کرد.<ref>{{Cite book}}</ref>
{{جعبه اطلاعات فیلسوف|region=[[فلسفه غرب]]|era=[[فلسفه قرن بیستم]]|image=Philosopher Herbert Feigl (1902 –1988) In 1973.jpg|caption=فیگل (1973)|name=هربرت فیگل|birth_date={{birth date|1902|12|14|df=y}}|death_date={{death date and age|df=yes|1988|06|01|1902|12|14}}|birth_place=[[لیبرتس|لیبرتس (لیبرتس)]]، [[بوهمیا]]، [[اتریش-مجارستان]]|death_place=مینیاپولیس [[مینه‌سوتا]]|school_tradition=[[فلسفه تحلیلی]]{{سخ}}[[حلقه وین]]|main_interests=[[فلسفه علم]]|influences=موریتز شلیک، هانس هان، هانس ترینگ و [[کارل بولر]]|influenced=دونالد دیویدسون|notable_ideas=[[آویزهای نومولوژیک]]|notable_students=هیو ملور|thesis_title=تصادف و قانون: تحلیل معرفت شناختی نقش احتمال و استقرا در علوم طبیعی|thesis_url=|thesis_year=1927}}'''هربرت فیگل''' (به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]: Herbert Feigl) (زاده 14 دسامبر 1902 – 1 ژوئن 1988) [[فیلسوف]] [[اتریش|اتریشی]] - [[ایالات متحده آمریکا|آمریکایی]] و از اعضای اولیه [[حلقه وین]] بود.<ref name=":0">{{Citation|last=نوبر|first=نوبر|title=هربرت فیگل|date=2018|url=https://plato.stanford.edu/archives/win2018/entries/feigl/|journal=دایره‌المعارف فلسفه استنفورد|editor-last=زالتا|editor-first=ادوراد ان.|edition=بهار 2018|publisher=آزمایشگاه تحقیقات متافیزیک، دانشگاه استنفورد|access-date=2019-05-07}}</ref><ref name=":3">{{Cite journal|last=ساویج|first=C. سی. وید|date=1989|title=درگذشت هربرت فیگل|journal=ارکننتیس (1975-)|volume=31|issue=1|pages=v–ix|doi=10.1007/BF01239127|issn=0165-0106|jstor=20012225}}</ref> او اصطلاح «آویزهای نومولوژیک» را ابداع کرد.<ref>{{Cite book|title=فلسفه ذهن: متفکران کلیدی|others=بیلی، اندرو، 1969-|isbn=9781441190963|location=لندن|pages=107|oclc=861533440|quote=اسمارت (1959) به فیگل برای ابداع اصطلاح «آویزهای نومولوژیک» برای ویژگی‌های آگاهانه، آن‌طور که بر اساس دیدگاه نوظهور تصور می‌شوند، اعتبار می‌دهد.|last1=بیلی|first1=اندرو|date=2013-11-21}}</ref>


== زندگی ==
== زندگی ==
فیگل در [[لیبرتس|لیبرتس (رایچنبرگ به]] [[زبان آلمانی|آلمانی]]: <bdi>''Reichenberg''</bdi>) [[پادشاهی بوهم|بوهمیا]]، فرزند بافنده‌ای بود که طراح پارچه شد. او در یک خانواده یهودی (البته نه مذهبی) به دنیا آمد.<ref name=":02">{{Citation|last=Neuber|first=Matthias|title=Herbert Feigl|date=2018|url=https://plato.stanford.edu/archives/win2018/entries/feigl/|journal=The Stanford Encyclopedia of Philosophy|editor-last=Zalta|editor-first=Edward N.|edition=Winter 2018|publisher=Metaphysics Research Lab, Stanford University|access-date=2019-05-07}}</ref><ref name=":1">{{Cite book}}</ref><ref name=":32">{{Cite journal|last=Savage|first=C. Wade|date=1989|title=Obituary for Herbert Feigl|journal=Erkenntnis (1975-)|volume=31|issue=1|pages=v–ix|doi=10.1007/BF01239127|issn=0165-0106|jstor=20012225}}</ref> فیگل در سال ۱۹۲۲ در [[دانشگاه وین]] فارغ‌التحصیل شد و [[فیزیک]] و [[فلسفه]] را زیر نظر [[موریتس شلیک]]، [[هانس هان]]، [[هانس تیرینگ]] و [[کارل بولر]] تحصیل کرد.<ref name=":02"/> او در سال ۱۹۲۴ به یکی از اعضای حلقه وین تبدیل شد<ref name=":02"/> و یکی از معدود اعضای حلقه (همراه با شلیک و [[فردریش ویزمن|فردریش وایسمن]]<ref name=":2">{{Cite web|url=https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/feigl-herbert|title=Feigl, Herbert [Encyclopaedia Judaica]|last=Avrum Stroll/Ruth Beloff|website=www.encyclopedia.com|accessdate=2019-05-07}}</ref>) بود که گفتگوهای گسترده‌ای با [[لودویگ ویتگنشتاین]] و [[کارل پوپر]] داشت. فیگل در سال ۱۹۲۷ دکترای خود را در وین دریافت کرد.<ref name=":02"/><ref name=":1"/><ref name=":32"/> او اولین کتاب خود را در سال ۱۹۲۹، با نام ''«نظریه و تجربه در فیزیک'' (به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]: ''Theorie und Erfahrung in der Physik'')» منتشر کرد.<ref name=":1"/><ref name=":2"/><ref name=":32"/>
''فیگل'' در [[لیبرتس|لیبرتس (رایچنبرگ به]] [[زبان آلمانی|آلمانی]]: <bdi>''Reichenberg''</bdi>) [[پادشاهی بوهم|بوهمیا]]، فرزند بافنده‌ای بود که طراح پارچه شد. او در یک خانواده یهودی (البته نه مذهبی) به دنیا آمد.<ref name=":0" /><ref name=":12">{{cite book|title=پرس‌وجوها و تحریک‌ها: نوشته‌های منتخب، 1929-1974|last=فیگل|first=هربرت|publisher=انتشارات دی. ریدل|year=1981|isbn=90-277-1101-1}}</ref><ref name=":3" /> ''فیگل'' در سال ۱۹۲۲ در [[دانشگاه وین]] فارغ‌التحصیل شد و [[فیزیک]] و [[فلسفه]] را زیر نظر [[موریتس شلیک]]، [[هانس هان]]، [[هانس تیرینگ]] و [[کارل بولر]] تحصیل کرد.<ref name=":0" /> او در سال ۱۹۲۴ به یکی از اعضای حلقه وین تبدیل شد<ref name=":0" /> و یکی از معدود اعضای حلقه (همراه با شلیک و [[فردریش ویزمن|فردریش وایسمن]]<ref name=":25">{{Cite web|url=https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/feigl-herbert|title=فیگل، هربرت [دایره‌المعارف یهودیا]|last=اوروم استرول/روث بلوف|website=www.encyclopedia.com|access-date=2019-05-07}}</ref>) بود که گفتگوهای زیادی با [[لودویگ ویتگنشتاین]] و [[کارل پوپر]] داشت. فیگل در سال ۱۹۲۷ دکترای خود را در وین دریافت کرد.<ref name=":0" /><ref name=":12" /><ref name=":3" /> او اولین کتاب خود را در سال ۱۹۲۹، با نام ''«نظریه و تجربه در فیزیک'' (به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]: ''Theorie und Erfahrung in der Physik'')» منتشر کرد.<ref name=":12" /><ref name=":25" /><ref name=":3" />


فیگل در سال ۱۹۳۰، با بورسیه [[بنیاد راکفلر|بنیاد بین‌المللی راکفلر]] در [[دانشگاه هاروارد]]،<ref name=":22">{{Cite web|url=https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/feigl-herbert|title=Feigl, Herbert [Encyclopaedia Judaica]|last=Avrum Stroll/Ruth Beloff|website=www.encyclopedia.com|accessdate=2019-05-07}}</ref> با فیزیک‌دان [[پرسی ویلیام بریجمن]]، فیلسوف [[ویلارد کواین]]، و روان‌شناس [[استنلی اسمیت استیونز]] ملاقات کرد،<ref name=":33">{{Cite journal|last=Savage|first=C. Wade|date=1989|title=Obituary for Herbert Feigl|journal=Erkenntnis (1975-)|volume=31|issue=1|pages=v–ix|doi=10.1007/BF01239127|issn=0165-0106|jstor=20012225}}</ref> که همه آن‌ها را به‌عنوان خویشاوند می‌دید. در سال ۱۹۳۱، به همراه آلبرت بلومبرگ، مقاله ''پوزیتیویسم منطقی: یک جنبش جدید اروپایی''<ref name=":03">{{Citation|last=Neuber|first=Matthias|title=Herbert Feigl|date=2018|url=https://plato.stanford.edu/archives/win2018/entries/feigl/|journal=The Stanford Encyclopedia of Philosophy|editor-last=Zalta|editor-first=Edward N.|edition=Winter 2018|publisher=Metaphysics Research Lab, Stanford University|access-date=2019-05-07}}</ref> را منتشر کرد، که بر اساس تفاوت‌های [[واقع‌گرایی فلسفی|واقعی]] بین [[فلسفه علم]] معاصر و جنبش [[اثبات‌گرایی|پوزیتیویستی]] قدیمی‌تر[[اثبات‌گرایی منطقی|، پوزیتیویسم منطقی]] را به «تجربه‌گرایی منطقی» تغییر نام داد.<ref>{{Cite book}}</ref>
''فیگل'' در سال ۱۹۳۰، با بورسیه [[بنیاد راکفلر|بنیاد بین‌المللی راکفلر]] در [[دانشگاه هاروارد]]،<ref name=":25" /> با فیزیک‌دان [[پرسی ویلیام بریجمن]]، فیلسوف [[ویلارد کواین]]، و روان‌شناس [[استنلی اسمیت استیونز]] ملاقات کرد،<ref name=":3" /> و همه آن‌ها را مانند خویشان خود می‌دید. در سال ۱۹۳۱، به همراه آلبرت بلومبرگ، مقاله ''پوزیتیویسم منطقی: یک جنبش جدید اروپایی''<ref name=":0" /> را منتشر کرد، که بر اساس تفاوت‌های [[واقع‌گرایی فلسفی|واقعی]] بین [[فلسفه علم]] معاصر و جنبش [[اثبات‌گرایی|پوزیتیویستی]] قدیمی‌تر[[اثبات‌گرایی منطقی|، پوزیتیویسم منطقی]] را به «تجربه‌گرایی منطقی» تغییر نام داد.<ref>{{Cite book|chapter-url=https://books.google.com/books?id=ZCWLpalg7tAC&pg=PA40|title=دایره وین در کشورهای شمال اروپا: شبکه‌ها و دگرگونی‌های تجربه‌گرایی منطقی|last=فی|first=ژان|date=2010|publisher=اسپرینگر ساینس + بیزنس مدیا|others=منینن، جوا. استادلر، فردریش.|isbn=9789048136834|location=دوردرخت|pages=40|chapter=نیلز بور و دایره وین|oclc=567371218|quote=[8] آلبرت بلومبرگ و فیگل در مقاله خود در سال 1931 «پوزیتیویسم منطقی» را پیشنهاد کردند. یک جنبش جدید اروپایی» که پوزیتیویسم منطقی به دلیل تفاوت‌های خاصی بین جنبش پوزیتیویستی جدید و قدیمی‌تر، به «تجربه‌گرایی منطقی» تغییر نام داد.}}</ref>


در سال ۱۹۳۰، فیگل با ماریا کاسپار<ref name=":04">{{Citation|last=Neuber|first=Matthias|title=Herbert Feigl|date=2018|url=https://plato.stanford.edu/archives/win2018/entries/feigl/|journal=The Stanford Encyclopedia of Philosophy|editor-last=Zalta|editor-first=Edward N.|edition=Winter 2018|publisher=Metaphysics Research Lab, Stanford University|access-date=2019-05-07}}</ref> ازدواج کرد و با او به ایالات متحده مهاجرت کرد، و در [[آیووا]] اقامت گزید، تا در بخش فلسفه [[دانشگاه آیووا]] سمتی بگیرد.<ref name=":35">{{Cite journal|last=Savage|first=C. Wade|date=1989|title=Obituary for Herbert Feigl|journal=Erkenntnis (1975-)|volume=31|issue=1|pages=v–ix|doi=10.1007/BF01239127|issn=0165-0106|jstor=20012225}}</ref> پسر آن‌ها اریک اتو در سال ۱۹۳۳ به دنیا آمد. در سال ۱۹۴۰، هربرت فیگل سمت استادی فلسفه در [[دانشگاه مینه‌سوتا|دانشگاه مینه سوتا]] را پذیرفت و به مدت ۳۱ سال در آن‌جا ماند.<ref name=":04"/> رابطه نزدیک حرفه‌ای و شخصی او با [[ویلفرید سلارز|ویلفرد سلرز]] پروژه‌های مشترک بسیاری را ایجاد کرد، از جمله کتاب درسی "قرائت در تحلیل فلسفی" و مجله "''مطالعات فلسفی"'' که او و سلرز (به همراه سایر همکارانش) در سال ۱۹۴۹ تأسیس کردند.<ref name=":23">{{Cite web|url=https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/feigl-herbert|title=Feigl, Herbert [Encyclopaedia Judaica]|last=Avrum Stroll/Ruth Beloff|website=www.encyclopedia.com|accessdate=2019-05-07}}</ref><ref name=":35"/>
در سال ۱۹۳۰، ''فیگل'' با ماریا کاسپار<ref name=":0" /> ازدواج کرد و با او به ایالات متحده مهاجرت کرد، و در [[آیووا]] اقامت گزید، و در بخش فلسفه [[دانشگاه آیووا]] سمتی دریافت کرد.<ref name=":3" /> پسر آن‌ها اریک اتو در سال ۱۹۳۳ به دنیا آمد. در سال ۱۹۴۰، ''هربرت فیگل'' سمت استادی فلسفه در [[دانشگاه مینه‌سوتا]] را پذیرفت و به مدت ۳۱ سال در آن‌جا ماند.<ref name=":0" /> رابطه نزدیک حرفه‌ای و شخصی او با [[ویلفرید سلارز|ویلفرد سلارز]] پروژه‌های مشترک بسیاری را بین آن‌ها ایجاد کرد، از جمله کتاب درسی «''قرائت در تحلیل فلسفی''» و مجله «''مطالعات فلسفی»'' که او و سلارز (به همراه سایر همکارانش) در سال ۱۹۴۹ تأسیس کردند.<ref name=":25" /><ref name=":3" />


او در سال ۱۹۵۳، مرکز فلسفه علم مینه سوتا (اولین مرکز از این نوع در ایالات متحده)<ref name=":05">{{Citation|last=Neuber|first=Matthias|title=Herbert Feigl|date=2018|url=https://plato.stanford.edu/archives/win2018/entries/feigl/|journal=The Stanford Encyclopedia of Philosophy|editor-last=Zalta|editor-first=Edward N.|edition=Winter 2018|publisher=Metaphysics Research Lab, Stanford University|access-date=2019-05-07}}</ref><ref name=":24">{{Cite web|url=https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/feigl-herbert|title=Feigl, Herbert [Encyclopaedia Judaica]|last=Avrum Stroll/Ruth Beloff|website=www.encyclopedia.com|accessdate=2019-05-07}}</ref> را با کمک مالی بنیاد هیل تأسیس کرد.<ref name=":34">{{Cite journal|last=Savage|first=C. Wade|date=1989|title=Obituary for Herbert Feigl|journal=Erkenntnis (1975-)|volume=31|issue=1|pages=v–ix|doi=10.1007/BF01239127|issn=0165-0106|jstor=20012225}}</ref> او در سال ۱۹۶۷ به‌عنوان استاد دانشگاه مینه سوتا منصوب شد.<ref name=":24"/>
''فیگل'' در سال ۱۹۵۳، مرکز فلسفه علم مینه‌سوتا (اولین مرکز از این نوع در ایالات متحده)<ref name=":0" /><ref name=":25" /> را با کمک مالی بنیاد هیل تأسیس کرد.<ref name=":3" /> او در سال ۱۹۶۷ به‌عنوان استاد دانشگاه مینه‌سوتا منصوب شد.<ref name=":25" />


فیگل معتقد بود که [[تجربه‌گرایی]] تنها فلسفه کافی برای [[آزمایش|علوم تجربی]] است. اگرچه او به جای شیمی‌دان فیلسوف شد، اما هرگز دیدگاه و عقل سلیم علمی یک دانشمند عملی را از دست نداد. او یکی از امضاکنندگان [[مانیفست انسان‌گرا ۲|مانیفست انسان‌گرا2]]<ref>{{Cite web|url=http://www.americanhumanist.org/Humanism/Humanist_Manifesto_II|title=Humanist Manifesto II|publisher=American Humanist Association|accessdate=October 8, 2012|archiveurl=https://web.archive.org/web/20121020110719/http://www.americanhumanist.org/humanism/Humanist_Manifesto_II|archivedate=October 20, 2012}}</ref> و به معنای پارادایمیک، [[فیلسوف علم]] بود.
''فیگل'' معتقد بود که [[تجربه‌گرایی]] تنها فلسفه کافی برای [[آزمایش|علوم تجربی]] است. اگرچه او به‌جای شیمی‌دان فیلسوف شد، اما هرگز دیدگاه و عقل سلیم علمی یک دانشمند عملی را از دست نداد. او یکی از امضاکنندگان [[مانیفست انسان‌گرا ۲|مانیفست انسان‌گرا2]]<ref>{{cite web|url=http://www.americanhumanist.org/Humanism/Humanist_Manifesto_II|title=مانیفست انسان‌گرا 2|publisher=انجمن اومانیست آمریکا|access-date=October 8, 2012|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20121020110719/http://www.americanhumanist.org/humanism/Humanist_Manifesto_II|archive-date=October 20, 2012}}</ref> و به‌معنای پارادایمیک، [[فیلسوف علم]] بود.


فیگل در سال ۱۹۷۱ بازنشسته شد و در ۱ ژوئن ۱۹۸۸ بر اثر [[سرطان]] در [[مینیاپولیس]] درگذشت.<ref name=":06">{{Citation|last=Neuber|first=Matthias|title=Herbert Feigl|date=2018|url=https://plato.stanford.edu/archives/win2018/entries/feigl/|journal=The Stanford Encyclopedia of Philosophy|editor-last=Zalta|editor-first=Edward N.|edition=Winter 2018|publisher=Metaphysics Research Lab, Stanford University|access-date=2019-05-07}}</ref> سال بعد همسرش ماریا به او پیوست. از آن‌ها پسرشان اریک او. فیگل، استاد [[فیزیولوژی]] در دانشگاه واشینگتن به یادگار ماند.<ref name=":36">{{Cite journal|last=Savage|first=C. Wade|date=1989|title=Obituary for Herbert Feigl|journal=Erkenntnis (1975-)|volume=31|issue=1|pages=v–ix|doi=10.1007/BF01239127|issn=0165-0106|jstor=20012225}}</ref>
''فیگل'' در سال ۱۹۷۱ بازنشسته شد و در ۱ ژوئن ۱۹۸۸ بر اثر [[سرطان]] در [[مینیاپولیس]] درگذشت.<ref name=":0" /> سال بعد همسرش ماریا به او پیوست. از آن‌ها پسرشان اریک او. فیگل، استاد [[فیزیولوژی]] در دانشگاه واشینگتن به یادگار ماند.<ref name=":3" />


== آثار برگزیده ==
== آثار برگزیده ==

هربرت فیگل، [http://ditext.com/feigl/mp/mp.html «ذهنی و فیزیکی: یک مقاله و یک پس‌نوشته»] (۱۹۶۷)
* هربرت فیگل، [http://ditext.com/feigl/mp/mp.html «ذهنی و فیزیکی: یک مقاله و یک پس‌نوشته»] (۱۹۶۷)


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۲: خط ۲۳:
== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==
* مدخل [https://plato.stanford.edu/entries/feigl/ هربرت فیگل] در ''[[دانشنامه فلسفه استنفورد]]'' اثر ماتیاس نوبر.
* مدخل [https://plato.stanford.edu/entries/feigl/ هربرت فیگل] در ''[[دانشنامه فلسفه استنفورد]]'' اثر ماتیاس نوبر.
* [http://ditext.com/sellars/memoriam/minn.html عکس دپارتمان فلسفه مینه سوتا c. 1953] با حضور فیگل به همراه [[ویلفرید سلارز|ویلفرد سلرز]] و [[می برادبک]].
* [http://ditext.com/sellars/memoriam/minn.html عکس دپارتمان فلسفه مینه‌سوتا c. 1953] با حضور فیگل، به همراه [[ویلفرید سلارز|ویلفرد سلارز]] و [[می برادبک]].
* ''[[iarchive:ReadingsInThePhilosophyOfScience|Readings in the Philosophy of Science]]'' (1953، ویرایش مشترک با May Brodbeck) در [[بایگانی اینترنت|آرشیو اینترنت]].
* ''[[iarchive:ReadingsInThePhilosophyOfScience|خوانش در فلسفه علم]]'' (1953، ویرایش مشترک با می برادبک) در [[بایگانی اینترنت|آرشیو اینترنت]].
* ''[[iarchive:in.ernet.dli.2015.191050|Readings In Philosophical Analysis]]'' (1949، ویرایش مشترک با Wilfrid Selars) در [[بایگانی اینترنت|آرشیو اینترنت]].
* ''[[iarchive:in.ernet.dli.2015.191050|خواندن در تحلیل فلسفی]]'' (1949، ویرایش مشترک با ویلفرید سلارز) در [[بایگانی اینترنت|آرشیو اینترنت]].
{{فلسفه علم}}{{فلسفه تحلیلی}}{{فلسفه علم}}{{Authority control}}
{{فلسفه علم}}{{فلسفه تحلیلی}}{{فلسفه علم}}{{Authority control}}
[[رده:اتریشی‌های مهاجرت‌کرده به ایالات متحده]]
[[رده:اتریشی‌های مهاجرت‌کرده به ایالات متحده]]

نسخهٔ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۲

هربرت فیگل
فیگل (1973)
زادهٔ۱۴ دسامبر ۱۹۰۲
لیبرتس (لیبرتس)، بوهمیا، اتریش-مجارستان
درگذشت۱ ژوئن ۱۹۸۸ (۸۵ سال)
مینیاپولیس مینه‌سوتا
دورهفلسفه قرن بیستم
حیطهفلسفه غرب
مکتبفلسفه تحلیلی
حلقه وین
پایان‌نامهتصادف و قانون: تحلیل معرفت شناختی نقش احتمال و استقرا در علوم طبیعی (1927)
دانشجویان سرشناسهیو ملور
علایق اصلی
فلسفه علم
ایده‌های چشمگیر
آویزهای نومولوژیک
تأثیرگرفته از
تأثیرگذار بر
  • دونالد دیویدسون

هربرت فیگل (به انگلیسی: Herbert Feigl) (زاده 14 دسامبر 1902 – 1 ژوئن 1988) فیلسوف اتریشی - آمریکایی و از اعضای اولیه حلقه وین بود.[۱][۲] او اصطلاح «آویزهای نومولوژیک» را ابداع کرد.[۳]

زندگی

فیگل در لیبرتس (رایچنبرگ به آلمانی: Reichenberg) بوهمیا، فرزند بافنده‌ای بود که طراح پارچه شد. او در یک خانواده یهودی (البته نه مذهبی) به دنیا آمد.[۱][۴][۲] فیگل در سال ۱۹۲۲ در دانشگاه وین فارغ‌التحصیل شد و فیزیک و فلسفه را زیر نظر موریتس شلیک، هانس هان، هانس تیرینگ و کارل بولر تحصیل کرد.[۱] او در سال ۱۹۲۴ به یکی از اعضای حلقه وین تبدیل شد[۱] و یکی از معدود اعضای حلقه (همراه با شلیک و فردریش وایسمن[۵]) بود که گفتگوهای زیادی با لودویگ ویتگنشتاین و کارل پوپر داشت. فیگل در سال ۱۹۲۷ دکترای خود را در وین دریافت کرد.[۱][۴][۲] او اولین کتاب خود را در سال ۱۹۲۹، با نام «نظریه و تجربه در فیزیک (به انگلیسی: Theorie und Erfahrung in der Physik)» منتشر کرد.[۴][۵][۲]

فیگل در سال ۱۹۳۰، با بورسیه بنیاد بین‌المللی راکفلر در دانشگاه هاروارد،[۵] با فیزیک‌دان پرسی ویلیام بریجمن، فیلسوف ویلارد کواین، و روان‌شناس استنلی اسمیت استیونز ملاقات کرد،[۲] و همه آن‌ها را مانند خویشان خود می‌دید. در سال ۱۹۳۱، به همراه آلبرت بلومبرگ، مقاله پوزیتیویسم منطقی: یک جنبش جدید اروپایی[۱] را منتشر کرد، که بر اساس تفاوت‌های واقعی بین فلسفه علم معاصر و جنبش پوزیتیویستی قدیمی‌تر، پوزیتیویسم منطقی را به «تجربه‌گرایی منطقی» تغییر نام داد.[۶]

در سال ۱۹۳۰، فیگل با ماریا کاسپار[۱] ازدواج کرد و با او به ایالات متحده مهاجرت کرد، و در آیووا اقامت گزید، و در بخش فلسفه دانشگاه آیووا سمتی دریافت کرد.[۲] پسر آن‌ها اریک اتو در سال ۱۹۳۳ به دنیا آمد. در سال ۱۹۴۰، هربرت فیگل سمت استادی فلسفه در دانشگاه مینه‌سوتا را پذیرفت و به مدت ۳۱ سال در آن‌جا ماند.[۱] رابطه نزدیک حرفه‌ای و شخصی او با ویلفرد سلارز پروژه‌های مشترک بسیاری را بین آن‌ها ایجاد کرد، از جمله کتاب درسی «قرائت در تحلیل فلسفی» و مجله «مطالعات فلسفی» که او و سلارز (به همراه سایر همکارانش) در سال ۱۹۴۹ تأسیس کردند.[۵][۲]

فیگل در سال ۱۹۵۳، مرکز فلسفه علم مینه‌سوتا (اولین مرکز از این نوع در ایالات متحده)[۱][۵] را با کمک مالی بنیاد هیل تأسیس کرد.[۲] او در سال ۱۹۶۷ به‌عنوان استاد دانشگاه مینه‌سوتا منصوب شد.[۵]

فیگل معتقد بود که تجربه‌گرایی تنها فلسفه کافی برای علوم تجربی است. اگرچه او به‌جای شیمی‌دان فیلسوف شد، اما هرگز دیدگاه و عقل سلیم علمی یک دانشمند عملی را از دست نداد. او یکی از امضاکنندگان مانیفست انسان‌گرا2[۷] و به‌معنای پارادایمیک، فیلسوف علم بود.

فیگل در سال ۱۹۷۱ بازنشسته شد و در ۱ ژوئن ۱۹۸۸ بر اثر سرطان در مینیاپولیس درگذشت.[۱] سال بعد همسرش ماریا به او پیوست. از آن‌ها پسرشان اریک او. فیگل، استاد فیزیولوژی در دانشگاه واشینگتن به یادگار ماند.[۲]

آثار برگزیده

منابع

  1. ۱٫۰۰ ۱٫۰۱ ۱٫۰۲ ۱٫۰۳ ۱٫۰۴ ۱٫۰۵ ۱٫۰۶ ۱٫۰۷ ۱٫۰۸ ۱٫۰۹ نوبر, نوبر (2018), زالتا, ادوراد ان. (ed.), "هربرت فیگل", دایره‌المعارف فلسفه استنفورد (بهار 2018 ed.), آزمایشگاه تحقیقات متافیزیک، دانشگاه استنفورد, retrieved 2019-05-07
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ ۲٫۷ ۲٫۸ ساویج, C. سی. وید (1989). "درگذشت هربرت فیگل". ارکننتیس (1975-). 31 (1): v–ix. doi:10.1007/BF01239127. ISSN 0165-0106. JSTOR 20012225.
  3. بیلی, اندرو (2013-11-21). فلسفه ذهن: متفکران کلیدی. بیلی، اندرو، 1969-. لندن. p. 107. ISBN 9781441190963. OCLC 861533440. اسمارت (1959) به فیگل برای ابداع اصطلاح «آویزهای نومولوژیک» برای ویژگی‌های آگاهانه، آن‌طور که بر اساس دیدگاه نوظهور تصور می‌شوند، اعتبار می‌دهد.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ فیگل, هربرت (1981). پرس‌وجوها و تحریک‌ها: نوشته‌های منتخب، 1929-1974. انتشارات دی. ریدل. ISBN 90-277-1101-1.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ اوروم استرول/روث بلوف. "فیگل، هربرت [دایره‌المعارف یهودیا]". www.encyclopedia.com. Retrieved 2019-05-07.
  6. فی, ژان (2010). "نیلز بور و دایره وین". دایره وین در کشورهای شمال اروپا: شبکه‌ها و دگرگونی‌های تجربه‌گرایی منطقی. منینن، جوا. استادلر، فردریش. دوردرخت: اسپرینگر ساینس + بیزنس مدیا. p. 40. ISBN 9789048136834. OCLC 567371218. [8] آلبرت بلومبرگ و فیگل در مقاله خود در سال 1931 «پوزیتیویسم منطقی» را پیشنهاد کردند. یک جنبش جدید اروپایی» که پوزیتیویسم منطقی به دلیل تفاوت‌های خاصی بین جنبش پوزیتیویستی جدید و قدیمی‌تر، به «تجربه‌گرایی منطقی» تغییر نام داد.
  7. "مانیفست انسان‌گرا 2". انجمن اومانیست آمریکا. Archived from the original on October 20, 2012. Retrieved October 8, 2012.

پیوند به بیرون