هربرت فیگل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
تمیزکاری برچسبها: متن دارای ویکیمتن نامتناظر ویرایشگر دیداری |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فیلسوف|region=[[فلسفه غرب]]|era=[[فلسفه قرن بیستم]]|image=Philosopher Herbert Feigl (1902 –1988) In 1973.jpg|caption=فیگل (1973)|name=هربرت فیگل|birth_date={{birth date|1902|12|14|df=y}}|death_date={{death date and age|df=yes|1988|06|01|1902|12|14}}|birth_place=[[لیبرتس|لیبرتس (لیبرتس)]]، [[بوهمیا]]، [[اتریش-مجارستان]]|death_place=مینیاپولیس [[مینهسوتا]]|school_tradition=[[فلسفه تحلیلی]]{{سخ}}[[حلقه وین]]|main_interests=[[فلسفه علم]]|influences= |
{{جعبه اطلاعات فیلسوف|region=[[فلسفه غرب]]|era=[[فلسفه قرن بیستم]]|image=Philosopher Herbert Feigl (1902 –1988) In 1973.jpg|caption=فیگل (1973)|name=هربرت فیگل|birth_date={{birth date|1902|12|14|df=y}}|death_date={{death date and age|df=yes|1988|06|01|1902|12|14}}|birth_place=[[لیبرتس|لیبرتس (لیبرتس)]]، [[بوهمیا]]، [[اتریش-مجارستان]]|death_place=مینیاپولیس [[مینهسوتا]]|school_tradition=[[فلسفه تحلیلی]]{{سخ}}[[حلقه وین]]|main_interests=[[فلسفه علم]]|influences=موریتز شلیک، هانس هان، هانس ترینگ و [[کارل بولر]]|influenced=دونالد دیویدسون|notable_ideas=[[آویزهای نومولوژیک]]|notable_students=هیو ملور|thesis_title=تصادف و قانون: تحلیل معرفت شناختی نقش احتمال و استقرا در علوم طبیعی|thesis_url=|thesis_year=1927}}'''هربرت فیگل''' (به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]: Herbert Feigl) (زاده 14 دسامبر 1902 – 1 ژوئن 1988) [[فیلسوف]] [[اتریش|اتریشی]] - [[ایالات متحده آمریکا|آمریکایی]] و از اعضای اولیه [[حلقه وین]] بود.<ref name=":0">{{Citation|last=نوبر|first=نوبر|title=هربرت فیگل|date=2018|url=https://plato.stanford.edu/archives/win2018/entries/feigl/|journal=دایرهالمعارف فلسفه استنفورد|editor-last=زالتا|editor-first=ادوراد ان.|edition=بهار 2018|publisher=آزمایشگاه تحقیقات متافیزیک، دانشگاه استنفورد|access-date=2019-05-07}}</ref><ref name=":3">{{Cite journal|last=ساویج|first=C. سی. وید|date=1989|title=درگذشت هربرت فیگل|journal=ارکننتیس (1975-)|volume=31|issue=1|pages=v–ix|doi=10.1007/BF01239127|issn=0165-0106|jstor=20012225}}</ref> او اصطلاح «آویزهای نومولوژیک» را ابداع کرد.<ref>{{Cite book|title=فلسفه ذهن: متفکران کلیدی|others=بیلی، اندرو، 1969-|isbn=9781441190963|location=لندن|pages=107|oclc=861533440|quote=اسمارت (1959) به فیگل برای ابداع اصطلاح «آویزهای نومولوژیک» برای ویژگیهای آگاهانه، آنطور که بر اساس دیدگاه نوظهور تصور میشوند، اعتبار میدهد.|last1=بیلی|first1=اندرو|date=2013-11-21}}</ref> |
||
== زندگی == |
== زندگی == |
||
فیگل در [[لیبرتس|لیبرتس (رایچنبرگ به]] [[زبان آلمانی|آلمانی]]: <bdi>''Reichenberg''</bdi>) [[پادشاهی بوهم|بوهمیا]]، فرزند بافندهای بود که طراح پارچه شد. او در یک خانواده یهودی (البته نه مذهبی) به دنیا آمد.<ref name=": |
''فیگل'' در [[لیبرتس|لیبرتس (رایچنبرگ به]] [[زبان آلمانی|آلمانی]]: <bdi>''Reichenberg''</bdi>) [[پادشاهی بوهم|بوهمیا]]، فرزند بافندهای بود که طراح پارچه شد. او در یک خانواده یهودی (البته نه مذهبی) به دنیا آمد.<ref name=":0" /><ref name=":12">{{cite book|title=پرسوجوها و تحریکها: نوشتههای منتخب، 1929-1974|last=فیگل|first=هربرت|publisher=انتشارات دی. ریدل|year=1981|isbn=90-277-1101-1}}</ref><ref name=":3" /> ''فیگل'' در سال ۱۹۲۲ در [[دانشگاه وین]] فارغالتحصیل شد و [[فیزیک]] و [[فلسفه]] را زیر نظر [[موریتس شلیک]]، [[هانس هان]]، [[هانس تیرینگ]] و [[کارل بولر]] تحصیل کرد.<ref name=":0" /> او در سال ۱۹۲۴ به یکی از اعضای حلقه وین تبدیل شد<ref name=":0" /> و یکی از معدود اعضای حلقه (همراه با شلیک و [[فردریش ویزمن|فردریش وایسمن]]<ref name=":25">{{Cite web|url=https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/feigl-herbert|title=فیگل، هربرت [دایرهالمعارف یهودیا]|last=اوروم استرول/روث بلوف|website=www.encyclopedia.com|access-date=2019-05-07}}</ref>) بود که گفتگوهای زیادی با [[لودویگ ویتگنشتاین]] و [[کارل پوپر]] داشت. فیگل در سال ۱۹۲۷ دکترای خود را در وین دریافت کرد.<ref name=":0" /><ref name=":12" /><ref name=":3" /> او اولین کتاب خود را در سال ۱۹۲۹، با نام ''«نظریه و تجربه در فیزیک'' (به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]: ''Theorie und Erfahrung in der Physik'')» منتشر کرد.<ref name=":12" /><ref name=":25" /><ref name=":3" /> |
||
فیگل در سال ۱۹۳۰، با بورسیه [[بنیاد راکفلر|بنیاد بینالمللی راکفلر]] در [[دانشگاه هاروارد]]،<ref name=": |
''فیگل'' در سال ۱۹۳۰، با بورسیه [[بنیاد راکفلر|بنیاد بینالمللی راکفلر]] در [[دانشگاه هاروارد]]،<ref name=":25" /> با فیزیکدان [[پرسی ویلیام بریجمن]]، فیلسوف [[ویلارد کواین]]، و روانشناس [[استنلی اسمیت استیونز]] ملاقات کرد،<ref name=":3" /> و همه آنها را مانند خویشان خود میدید. در سال ۱۹۳۱، به همراه آلبرت بلومبرگ، مقاله ''پوزیتیویسم منطقی: یک جنبش جدید اروپایی''<ref name=":0" /> را منتشر کرد، که بر اساس تفاوتهای [[واقعگرایی فلسفی|واقعی]] بین [[فلسفه علم]] معاصر و جنبش [[اثباتگرایی|پوزیتیویستی]] قدیمیتر[[اثباتگرایی منطقی|، پوزیتیویسم منطقی]] را به «تجربهگرایی منطقی» تغییر نام داد.<ref>{{Cite book|chapter-url=https://books.google.com/books?id=ZCWLpalg7tAC&pg=PA40|title=دایره وین در کشورهای شمال اروپا: شبکهها و دگرگونیهای تجربهگرایی منطقی|last=فی|first=ژان|date=2010|publisher=اسپرینگر ساینس + بیزنس مدیا|others=منینن، جوا. استادلر، فردریش.|isbn=9789048136834|location=دوردرخت|pages=40|chapter=نیلز بور و دایره وین|oclc=567371218|quote=[8] آلبرت بلومبرگ و فیگل در مقاله خود در سال 1931 «پوزیتیویسم منطقی» را پیشنهاد کردند. یک جنبش جدید اروپایی» که پوزیتیویسم منطقی به دلیل تفاوتهای خاصی بین جنبش پوزیتیویستی جدید و قدیمیتر، به «تجربهگرایی منطقی» تغییر نام داد.}}</ref> |
||
در سال ۱۹۳۰، فیگل با ماریا کاسپار<ref name=": |
در سال ۱۹۳۰، ''فیگل'' با ماریا کاسپار<ref name=":0" /> ازدواج کرد و با او به ایالات متحده مهاجرت کرد، و در [[آیووا]] اقامت گزید، و در بخش فلسفه [[دانشگاه آیووا]] سمتی دریافت کرد.<ref name=":3" /> پسر آنها اریک اتو در سال ۱۹۳۳ به دنیا آمد. در سال ۱۹۴۰، ''هربرت فیگل'' سمت استادی فلسفه در [[دانشگاه مینهسوتا]] را پذیرفت و به مدت ۳۱ سال در آنجا ماند.<ref name=":0" /> رابطه نزدیک حرفهای و شخصی او با [[ویلفرید سلارز|ویلفرد سلارز]] پروژههای مشترک بسیاری را بین آنها ایجاد کرد، از جمله کتاب درسی «''قرائت در تحلیل فلسفی''» و مجله «''مطالعات فلسفی»'' که او و سلارز (به همراه سایر همکارانش) در سال ۱۹۴۹ تأسیس کردند.<ref name=":25" /><ref name=":3" /> |
||
''فیگل'' در سال ۱۹۵۳، مرکز فلسفه علم مینهسوتا (اولین مرکز از این نوع در ایالات متحده)<ref name=":0" /><ref name=":25" /> را با کمک مالی بنیاد هیل تأسیس کرد.<ref name=":3" /> او در سال ۱۹۶۷ بهعنوان استاد دانشگاه مینهسوتا منصوب شد.<ref name=":25" /> |
|||
فیگل معتقد بود که [[تجربهگرایی]] تنها فلسفه کافی برای [[آزمایش|علوم تجربی]] است. اگرچه او |
''فیگل'' معتقد بود که [[تجربهگرایی]] تنها فلسفه کافی برای [[آزمایش|علوم تجربی]] است. اگرچه او بهجای شیمیدان فیلسوف شد، اما هرگز دیدگاه و عقل سلیم علمی یک دانشمند عملی را از دست نداد. او یکی از امضاکنندگان [[مانیفست انسانگرا ۲|مانیفست انسانگرا2]]<ref>{{cite web|url=http://www.americanhumanist.org/Humanism/Humanist_Manifesto_II|title=مانیفست انسانگرا 2|publisher=انجمن اومانیست آمریکا|access-date=October 8, 2012|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20121020110719/http://www.americanhumanist.org/humanism/Humanist_Manifesto_II|archive-date=October 20, 2012}}</ref> و بهمعنای پارادایمیک، [[فیلسوف علم]] بود. |
||
فیگل در سال ۱۹۷۱ بازنشسته شد و در ۱ ژوئن ۱۹۸۸ بر اثر [[سرطان]] در [[مینیاپولیس]] درگذشت.<ref name=": |
''فیگل'' در سال ۱۹۷۱ بازنشسته شد و در ۱ ژوئن ۱۹۸۸ بر اثر [[سرطان]] در [[مینیاپولیس]] درگذشت.<ref name=":0" /> سال بعد همسرش ماریا به او پیوست. از آنها پسرشان اریک او. فیگل، استاد [[فیزیولوژی]] در دانشگاه واشینگتن به یادگار ماند.<ref name=":3" /> |
||
== آثار برگزیده == |
== آثار برگزیده == |
||
هربرت فیگل، [http://ditext.com/feigl/mp/mp.html «ذهنی و فیزیکی: یک مقاله و یک پسنوشته»] (۱۹۶۷) |
* هربرت فیگل، [http://ditext.com/feigl/mp/mp.html «ذهنی و فیزیکی: یک مقاله و یک پسنوشته»] (۱۹۶۷) |
||
== منابع == |
== منابع == |
||
خط ۲۲: | خط ۲۳: | ||
== پیوند به بیرون == |
== پیوند به بیرون == |
||
* مدخل [https://plato.stanford.edu/entries/feigl/ هربرت فیگل] در ''[[دانشنامه فلسفه استنفورد]]'' اثر ماتیاس نوبر. |
* مدخل [https://plato.stanford.edu/entries/feigl/ هربرت فیگل] در ''[[دانشنامه فلسفه استنفورد]]'' اثر ماتیاس نوبر. |
||
* [http://ditext.com/sellars/memoriam/minn.html عکس دپارتمان فلسفه |
* [http://ditext.com/sellars/memoriam/minn.html عکس دپارتمان فلسفه مینهسوتا c. 1953] با حضور فیگل، به همراه [[ویلفرید سلارز|ویلفرد سلارز]] و [[می برادبک]]. |
||
* ''[[iarchive:ReadingsInThePhilosophyOfScience| |
* ''[[iarchive:ReadingsInThePhilosophyOfScience|خوانش در فلسفه علم]]'' (1953، ویرایش مشترک با می برادبک) در [[بایگانی اینترنت|آرشیو اینترنت]]. |
||
* ''[[iarchive:in.ernet.dli.2015.191050| |
* ''[[iarchive:in.ernet.dli.2015.191050|خواندن در تحلیل فلسفی]]'' (1949، ویرایش مشترک با ویلفرید سلارز) در [[بایگانی اینترنت|آرشیو اینترنت]]. |
||
{{فلسفه علم}}{{فلسفه تحلیلی}}{{فلسفه علم}}{{Authority control}} |
{{فلسفه علم}}{{فلسفه تحلیلی}}{{فلسفه علم}}{{Authority control}} |
||
[[رده:اتریشیهای مهاجرتکرده به ایالات متحده]] |
[[رده:اتریشیهای مهاجرتکرده به ایالات متحده]] |
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۲
هربرت فیگل | |
---|---|
زادهٔ | ۱۴ دسامبر ۱۹۰۲ لیبرتس (لیبرتس)، بوهمیا، اتریش-مجارستان |
درگذشت | ۱ ژوئن ۱۹۸۸ (۸۵ سال) مینیاپولیس مینهسوتا |
دوره | فلسفه قرن بیستم |
حیطه | فلسفه غرب |
مکتب | فلسفه تحلیلی حلقه وین |
پایاننامه | تصادف و قانون: تحلیل معرفت شناختی نقش احتمال و استقرا در علوم طبیعی (1927) |
دانشجویان سرشناس | هیو ملور |
علایق اصلی | فلسفه علم |
ایدههای چشمگیر | آویزهای نومولوژیک |
تأثیرگرفته از
| |
تأثیرگذار بر
|
هربرت فیگل (به انگلیسی: Herbert Feigl) (زاده 14 دسامبر 1902 – 1 ژوئن 1988) فیلسوف اتریشی - آمریکایی و از اعضای اولیه حلقه وین بود.[۱][۲] او اصطلاح «آویزهای نومولوژیک» را ابداع کرد.[۳]
زندگی
فیگل در لیبرتس (رایچنبرگ به آلمانی: Reichenberg) بوهمیا، فرزند بافندهای بود که طراح پارچه شد. او در یک خانواده یهودی (البته نه مذهبی) به دنیا آمد.[۱][۴][۲] فیگل در سال ۱۹۲۲ در دانشگاه وین فارغالتحصیل شد و فیزیک و فلسفه را زیر نظر موریتس شلیک، هانس هان، هانس تیرینگ و کارل بولر تحصیل کرد.[۱] او در سال ۱۹۲۴ به یکی از اعضای حلقه وین تبدیل شد[۱] و یکی از معدود اعضای حلقه (همراه با شلیک و فردریش وایسمن[۵]) بود که گفتگوهای زیادی با لودویگ ویتگنشتاین و کارل پوپر داشت. فیگل در سال ۱۹۲۷ دکترای خود را در وین دریافت کرد.[۱][۴][۲] او اولین کتاب خود را در سال ۱۹۲۹، با نام «نظریه و تجربه در فیزیک (به انگلیسی: Theorie und Erfahrung in der Physik)» منتشر کرد.[۴][۵][۲]
فیگل در سال ۱۹۳۰، با بورسیه بنیاد بینالمللی راکفلر در دانشگاه هاروارد،[۵] با فیزیکدان پرسی ویلیام بریجمن، فیلسوف ویلارد کواین، و روانشناس استنلی اسمیت استیونز ملاقات کرد،[۲] و همه آنها را مانند خویشان خود میدید. در سال ۱۹۳۱، به همراه آلبرت بلومبرگ، مقاله پوزیتیویسم منطقی: یک جنبش جدید اروپایی[۱] را منتشر کرد، که بر اساس تفاوتهای واقعی بین فلسفه علم معاصر و جنبش پوزیتیویستی قدیمیتر، پوزیتیویسم منطقی را به «تجربهگرایی منطقی» تغییر نام داد.[۶]
در سال ۱۹۳۰، فیگل با ماریا کاسپار[۱] ازدواج کرد و با او به ایالات متحده مهاجرت کرد، و در آیووا اقامت گزید، و در بخش فلسفه دانشگاه آیووا سمتی دریافت کرد.[۲] پسر آنها اریک اتو در سال ۱۹۳۳ به دنیا آمد. در سال ۱۹۴۰، هربرت فیگل سمت استادی فلسفه در دانشگاه مینهسوتا را پذیرفت و به مدت ۳۱ سال در آنجا ماند.[۱] رابطه نزدیک حرفهای و شخصی او با ویلفرد سلارز پروژههای مشترک بسیاری را بین آنها ایجاد کرد، از جمله کتاب درسی «قرائت در تحلیل فلسفی» و مجله «مطالعات فلسفی» که او و سلارز (به همراه سایر همکارانش) در سال ۱۹۴۹ تأسیس کردند.[۵][۲]
فیگل در سال ۱۹۵۳، مرکز فلسفه علم مینهسوتا (اولین مرکز از این نوع در ایالات متحده)[۱][۵] را با کمک مالی بنیاد هیل تأسیس کرد.[۲] او در سال ۱۹۶۷ بهعنوان استاد دانشگاه مینهسوتا منصوب شد.[۵]
فیگل معتقد بود که تجربهگرایی تنها فلسفه کافی برای علوم تجربی است. اگرچه او بهجای شیمیدان فیلسوف شد، اما هرگز دیدگاه و عقل سلیم علمی یک دانشمند عملی را از دست نداد. او یکی از امضاکنندگان مانیفست انسانگرا2[۷] و بهمعنای پارادایمیک، فیلسوف علم بود.
فیگل در سال ۱۹۷۱ بازنشسته شد و در ۱ ژوئن ۱۹۸۸ بر اثر سرطان در مینیاپولیس درگذشت.[۱] سال بعد همسرش ماریا به او پیوست. از آنها پسرشان اریک او. فیگل، استاد فیزیولوژی در دانشگاه واشینگتن به یادگار ماند.[۲]
آثار برگزیده
- هربرت فیگل، «ذهنی و فیزیکی: یک مقاله و یک پسنوشته» (۱۹۶۷)
منابع
- ↑ ۱٫۰۰ ۱٫۰۱ ۱٫۰۲ ۱٫۰۳ ۱٫۰۴ ۱٫۰۵ ۱٫۰۶ ۱٫۰۷ ۱٫۰۸ ۱٫۰۹ نوبر, نوبر (2018), زالتا, ادوراد ان. (ed.), "هربرت فیگل", دایرهالمعارف فلسفه استنفورد (بهار 2018 ed.), آزمایشگاه تحقیقات متافیزیک، دانشگاه استنفورد, retrieved 2019-05-07
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ ۲٫۷ ۲٫۸ ساویج, C. سی. وید (1989). "درگذشت هربرت فیگل". ارکننتیس (1975-). 31 (1): v–ix. doi:10.1007/BF01239127. ISSN 0165-0106. JSTOR 20012225.
- ↑ بیلی, اندرو (2013-11-21). فلسفه ذهن: متفکران کلیدی. بیلی، اندرو، 1969-. لندن. p. 107. ISBN 9781441190963. OCLC 861533440.
اسمارت (1959) به فیگل برای ابداع اصطلاح «آویزهای نومولوژیک» برای ویژگیهای آگاهانه، آنطور که بر اساس دیدگاه نوظهور تصور میشوند، اعتبار میدهد.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ فیگل, هربرت (1981). پرسوجوها و تحریکها: نوشتههای منتخب، 1929-1974. انتشارات دی. ریدل. ISBN 90-277-1101-1.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ اوروم استرول/روث بلوف. "فیگل، هربرت [دایرهالمعارف یهودیا]". www.encyclopedia.com. Retrieved 2019-05-07.
- ↑ فی, ژان (2010). "نیلز بور و دایره وین". دایره وین در کشورهای شمال اروپا: شبکهها و دگرگونیهای تجربهگرایی منطقی. منینن، جوا. استادلر، فردریش. دوردرخت: اسپرینگر ساینس + بیزنس مدیا. p. 40. ISBN 9789048136834. OCLC 567371218.
[8] آلبرت بلومبرگ و فیگل در مقاله خود در سال 1931 «پوزیتیویسم منطقی» را پیشنهاد کردند. یک جنبش جدید اروپایی» که پوزیتیویسم منطقی به دلیل تفاوتهای خاصی بین جنبش پوزیتیویستی جدید و قدیمیتر، به «تجربهگرایی منطقی» تغییر نام داد.
- ↑ "مانیفست انسانگرا 2". انجمن اومانیست آمریکا. Archived from the original on October 20, 2012. Retrieved October 8, 2012.
پیوند به بیرون
- مدخل هربرت فیگل در دانشنامه فلسفه استنفورد اثر ماتیاس نوبر.
- عکس دپارتمان فلسفه مینهسوتا c. 1953 با حضور فیگل، به همراه ویلفرد سلارز و می برادبک.
- خوانش در فلسفه علم (1953، ویرایش مشترک با می برادبک) در آرشیو اینترنت.
- خواندن در تحلیل فلسفی (1949، ویرایش مشترک با ویلفرید سلارز) در آرشیو اینترنت.
- اتریشیهای مهاجرتکرده به ایالات متحده
- استادان دانشگاه یهودی اهل ایالات متحده آمریکا
- اعضای هیئت علمی دانشگاه آیووا
- اعضای هیئت علمی دانشگاه مینهسوتا
- افراد آمریکایی اتریشی یهودیتبار
- اهالی پادشاهی بوهم
- حلقه وین
- دانشآموختگان دانشگاه وین
- دانشآموختگان دانشگاه هاروارد
- فیلسوفان اهل اتریش
- فیلسوفان تحلیلی
- فیلسوفان علم
- فیلسوفان یهودی
- نویسندگان مرد اهل اتریش
- نویسندگان مرد غیر داستانی اهل ایالات متحده آمریکا
- یهودیان اهل اتریش