ویسواوا شیمبورسکا: تفاوت میان نسخهها
جز ربات: انتقال رده به درخواست Hanooz از رده:مقالهنویسان زن اهل لهستان به رده:جستارنویسان زن اهل لهستان |
←کتابشناسی: پیوندهای اضافه شده برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید |
||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
* پرسشگری از خود ۱۹۵۴ |
* پرسشگری از خود ۱۹۵۴ |
||
* فراخواندن یتی ۱۹۵۷ |
* فراخواندن یتی ۱۹۵۷ |
||
* نمک ۱۹۶۲ (ترجمه رضا عظیمی و عرفان کریمی نجات، نشر آنیما) |
|||
* نمک ۱۹۶۲ |
|||
* یکصد و یک شعر ۱۹۶۶ |
* یکصد و یک شعر ۱۹۶۶ |
||
* کُلی حال ۱۹۶۷ |
* کُلی حال ۱۹۶۷ |
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۱:۲۷
ویسواوا شیمبورسکا | |
---|---|
زادهٔ | ۲ ژوئیهٔ ۱۹۲۳ Kórnik، لهستان |
درگذشت | ۱ فوریهٔ ۲۰۱۲ (۸۸ سال) کراکوف، لهستان |
علت مرگ | سرطان ریه |
ملیت | لهستانی |
پیشه | شاعر، مقالهنویس، مترجم |
همسر(ها) | ادام ولودک |
جایزه(ها) | جایزه ادبی نوبل (۱۹۹۶) جایزه هردر جایزه ادبی گوته (۱۹۹۱) |
ویسواوا شیمبورسکا یا ویسلاوا شیمبورسکا (به لهستانی: Wisława Szymborska) (زادهٔ ۱۹۲۳ - درگذشته ۲۰۱۲) شاعر، مقالهنویس، مترجم لهستانی است. او در سال ۱۹۹۶ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. داوران کمیته ادبی جایزه نوبل در توصیف وی، او را «موتسارت شعر» خوانده بودند. کسی که ظرافتهای زبانی را با «شور و هیجانهای بتهوونی» در هم آمیخته بود.[۱] اشعار وی به زبانهای انگلیسی و بسیاری از زبانهای اروپایی، چینی، فارسی، عبری و عربی ترجمه شدهاست. چندین مجموعه شعر و کتابهایی بسیاری که ترجمه او از زبان فرانسه به زبان لهستانی است، در کنار دهها مقاله ادبی دیگر از او برجای ماندهاست.[۲]
زندگینامه
ویسواوا شیمبورسکا در دوم ژوئیه ۱۹۲۳ در روستایی در غرب لهستان متولد شد.[۳] پدرش مباشر املاک یک خانواده کنت بود. هشت ساله بود که همراه با والدینش به کراکوف مهاجرت کرد. بین سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۸ در دانشگاه یاگیلونیا کراکوف به تحصیل در رشته ادبیات و جامعهشناسی پرداخت. اولین شعرش در سال ۱۹۴۵ در روزنامهای در کراکوف چاپ شد. در اولین مجموعه شعرش با نام برای این است که زندهایم آشکارا تحت تأثیر سبک ادبی رسماً تأیید شده از سوی رژیم کمونیستی لهستان، نظریه رئالیسم سوسیالیستی بود. در سال ۱۹۵۳ به عضویت هیئت تحریریه یک مجله ادبی با گرایشهای روشنفکری درآمد و تا سال ۱۹۸۱ در آن مجله حضور داشت. در طی این مدت وی نه تنها به عنوان یک شاعر، که در مقام منتقد کتاب و مترجم شعر نیز به شهرت دست پیدا کرد.
ویسواوا شیمبورسکا، در تاریخ ۱ فوریه ۲۰۱۲، بر اثر سرطان ریه در شهر کراکوف درگذشت.[۴]
کتابشناسی
- برای این است که زندهایم ۱۹۵۲
- پرسشگری از خود ۱۹۵۴
- فراخواندن یتی ۱۹۵۷
- نمک ۱۹۶۲ (ترجمه رضا عظیمی و عرفان کریمی نجات، نشر آنیما)
- یکصد و یک شعر ۱۹۶۶
- کُلی حال ۱۹۶۷
- اشعار منتخب ۱۹۶۷
- می شُد ۱۹۷۲
- به هر حال ۱۹۷۲
- یک عدد بزرگ ۱۹۷۶
- مردمِ روی پل (آدمهای روی پل) ۱۹۸۶(ترجمه شهرام شیدایی و چوکا چکاد)
- خواندنِ بیخودی ۱۹۹۲
- پایان و آغاز ۱۹۹۳
- از نگاه یکدانه شن ۱۹۹۶
- صد شعر، صد شادی ۱۹۹۷
- لحظه ۲۰۰۲
- نغمههایی برای بچههای گنده ۲۰۰۳
- دونقطه ۲۰۰۵
- اینجا ۲۰۰۹
- عجیبترین کلمات (ترجمه بابک زمانی)
پانویس
- ↑ شاعر لهستانی برنده نوبل درگذشت، رادیو فردا
- ↑ شاعر لهستانی برنده جایزه نوبل درگذشت، بیبیسی فارسی
- ↑ حسین نوشآذر (۲۰ فروردین ۱۳۹۴). «ویسواوا شیمبورسکا: هیچ چیز دو بار اتفاق نمیافتد». رادیو زمانه.
- ↑ ویسواوا شیمبورسکا، "موتسارت شعر" درگذشت، دویچه وله فارسی
منابع
پیوند به بیرون
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به ویسواوا شیمبورسکا در ویکیگفتاورد موجود است. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ویسواوا شیمبورسکا موجود است. |
- اعضای حزب کارگران متحد لهستان
- اهالی کراکوف
- برندگان جایزه نوبل ادبیات
- برندگان جایزه نوبل اهل لهستان
- بیخدایان اهل لهستان
- دانشآموختگان دانشگاه یاگیلونیا
- درگذشتگان ۲۰۱۲ (میلادی)
- درگذشتگان به علت سرطان در لهستان
- درگذشتگان به علت سرطان ریه
- دریافتکنندگان جایزه نوبل زن
- زادگان ۱۹۲۳ (میلادی)
- شاعران اهل لهستان
- شاعران زن اهل لهستان
- شاعران سده ۲۰ (میلادی) اهل لهستان
- شاعران سده ۲۱ (میلادی) اهل لهستان
- کارکنان نیویورکر
- جستارنویسان اهل لهستان
- جستارنویسان زن
- جستارنویسان زن اهل لهستان
- مقالهنویسان سده ۲۰ (میلادی)
- مقالهنویسان سده ۲۱ (میلادی)
- نویسندگان اهل لهستان
- نویسندگان زن سده ۲۰ (میلادی)
- نویسندگان زن سده ۲۱ (میلادی)
- نویسندگان کمونیست زن